Hall of Fame, obecny analityk Tennis Channel i popularny podcaster, omawia swoje przejście na Wilson Shift i stan swojej gry.
Zaczęło się od tweeta.
W lutym Andy Roddick niewinnie zapytał swoich fanów w mediach społecznościowych, czy mają jakieś sugestie dotyczące nowej rakiety. Myślał o częstszym graniu niż o okazjonalnych wystawach i czuł, że data przydatności jego starych rakiet w garażu dawno minęła. Nie wiedząc zbyt wiele o obecnym krajobrazie rakietowym, Roddick pomyślał, że będzie pozyskiwał rekomendacje od swojej doświadczonej publiczności. Nie był przygotowany na odpowiedź.
„Byłem oszołomiony” – mówi Roddick. „Spodziewałem się około stu odpowiedzi i tak się działo. Każdy ma swoje zdanie na temat rakiety.”
Łącznie ze mną. Byłem jedną z niezliczonych osób, które zasypały Roddicka swoimi usługami doradczymi dotyczącymi rakiet. Obiecałem dostęp do moich dem i wszelkiej wiedzy, jaką mogłem przekazać. Jednakże moja propozycja została pozostawiona w zawieszeniu, w porównaniu z lepszą ofertą.
„Bez obrazy dla ciebie i twojej wiedzy, ale „Racquet Ron” jest całkiem niezły”.
Odszedłem na emeryturę pomimo wielu rakiet. Prawdopodobnie około 12 w danym momencie. Zużyłem wszystko, co mi zostało, kiedy przestałem, aż do teraz
stroje tenisowe na cel— Andyroddick (@andyroddick) 10 lutego 2024 r
Roddick ma oczywiście na myśli Rona Rocchiego, wieloletniego menedżera ds. innowacji rakietowych firmy Wilson i wszechstronnego guru sprzętu tenisowego. Po zapoznaniu się z lawiną odpowiedzi, zaproszenie Wilsona do zorganizowania wymarzonego dnia testów rakiet z różnymi opcjami było zbyt piękne, aby je odrzucić. Roddick wysłał Rocchiemu kilka swoich starych rakiet do porównania i omówił, czego szuka teraz, a czego szukał wtedy, gdy był w trasie. Następnie Rocchi przygotował dla Roddicka próbkę do przetestowania, aby potencjalnie odkryć swój nowy kij.
„Nigdy wcześniej nie spotkałem się z tak szerokim wyborem opcji” – mówi Roddick. „Po tych wszystkich dyskusjach i wygłupach doszliśmy do momentu, w którym wchodząc w selekcję, wiedziałem, że prawdopodobnie będzie to jeden z trzech modeli. Ale chciałem też poczuć wszystkie inne modele. Żeby w pewnym sensie opisać to, co czułem. Kiedy zacząłem uderzać, było całkiem oczywiste, że Shift będzie tym, z którym wyjdę.
Na drugim miejscu?
„Prawdopodobnie wybrałbym Pro Staff” – mówi. „Właściwie podobało mi się to o wiele bardziej, niż myślałem. Zawsze postrzegałem ją jako rakietę typu Roger, w której trzeba mieć nieziemski talent, aby posługiwać się nią w określony sposób. Jestem pewien, że nawet ja byłbym dobrym wolejem w trakcie mojej kariery. To była przyjemność strzelać przez 15 minut. Jednak na forhendzie muszę popracować trochę ciężej, aby stworzyć ten mechanizm rotacyjny, a chcę, aby ta leniwa rotacja była zawsze łatwo dostępna.
Roddick cieszy się, że Shift wybacza niedoskonałe ujęcia.
To jeden z największych atutów Przesunięcia. Najnowsza rama Wilson, wciąż w swojej pierwszej edycji, jest skierowana do agresywnych zawodników, którzy chcą uderzyć ciężką, przenikliwą piłką z dużą rotacją. Źródłem tego jest unikalny profil zginania rakiety. Została zaprojektowana tak, aby zapewniać minimalne skręcenie skrętne przy kontakcie, dzięki czemu piłka odzyskuje wystarczającą moc i energię. Jednocześnie rama charakteryzuje się znaczną elastycznością boczną. Łączy to w sobie wysoką stabilność z większym kątem wyrzutu, aby podkreślić rotację piłki.
Dla Roddicka dodało to przyjazność dla użytkownika, która postawiła Shift na szczycie.
oglądaj tenis na żywo espn
„Lubię tę odrobinę dodatkowej pomocy. Nazywam to późnym ratowaniem” – mówi. „Wiele razy uderzam Shiftem, ale to nie jest idealne i myślę, że to zgubiona piłka i nagle grawitacja ją odnajduje. Nie musisz wybierać pomiędzy rotacją a głębokością – oba są dostępne. Jestem dziwny, ponieważ moje strzały z obu stron są bardzo różne. Mam bardziej spinowy forhend i nie mogę uderzać topspinem na bekhend, jeśli grozisz mi życiem. Znalezienie rakiety, która pasuje do obu tych celów, jest dość rzadkie.
Ustępując starzeniu się, podstawowy model Roddicka Shift jest nieco lżejszy niż ten, którym huśtał się podczas swoich dni gry. Ciężar jest również rozłożony nieco inaczej; wciąż po stronie ciężkiej głowy, aby uzyskać efekt „bicza”, ale nieco bardziej zrównoważony. Współpraca z Wilsonem umożliwiła mu także zabawę z Luxilonem – tym, co nazywa „pudłem sznurków Pandory”. Ponieważ podczas tournée korzystał z hybrydy jelitowej – uważał, że to najlepsza konfiguracja do jego serwisu – sztywność naciągu w przypadku wszystkich Luxilonów oznaczała również zmniejszenie napięcia strun.
„Nigdy wcześniej nie spotkałem się z tak szerokim wyborem opcji” – mówi Roddick. „Kiedy zacząłem uderzać, było całkiem oczywiste, że Shift będzie tym, z którym wyjdę”.
Ma także kilka klatek „testowych”, które przegląda, aby wypróbować eksperymentalny produkt Wilsona. Niezależnie od tego, czy jest to prototyp rakiety, przyszła wersja obecnego modelu, czy pomysł na naciągi, Roddick sprawdza go i przekazuje Rocchi swoje uwagi. Oprócz regularnej gry Roddick wraca na korty 3-4 razy w tygodniu. Jego ciało wytrzymuje, chociaż powstrzymuje się od popisywania się swoim charakterystycznym serwisem.
„Niestety po podaniu następuje efekt następnego ranka” – mówi. – Są piłkarze, u których wydaje się, że będą tak grać, gdy skończą 60 lat. Nie jestem tym gościem. Mój był trochę za brutalny. Zawsze, gdy to robię, miażdży mi plecy.
Dlatego śmieje się z pomysłu powrotu. Poza tym jest zadowolony ze swojego poziomu i cieszy się regularnym powrotem na korty po raz pierwszy od bardzo długiego czasu.
„Wszyscy stawiamy czoła własnej śmiertelności, gdy stoimy w obliczu drugiej strony czterdziestki. Zdałem sobie sprawę, że prawdopodobnie mam przed sobą kolejne 10 lat, w których mogę być wysportowany, i czy chcę to odpuścić? Po prostu fajnie jest wyjść na boisko i poczuć, że znów mogę grać w tenisa.
