Indian Wells miał wystartować dokładnie z miejsca, w którym zakończył się Australian Open: z pojedynkiem Novaka Djokovica i Rafaela Nadala na szczycie, a reszta trasy była tylko refleksją. Ale w szokującym obrocie wydarzeń luty i reszta trasy nie okazały się całkowicie nieistotne. Roger Federer, Andy Murray, David Ferrer i Juan Martin del Potro wypowiadali się sami. Jeśli już, Rafa i Nole, lub „Rafole”, byli szczególnie spokojni, jeden z nich otrzymał swoją pierwszą stratę w roku, a drugi pozornie spadł z powierzchni ziemi. Czy to sposób Rafole'a na usypianie reszty trasy w fałszywym poczuciu bezpieczeństwa? Zobaczymy, czy ta taktyka sprawdzi się na pierwszym wydarzeniu Masters w tym roku.
Pierwszy kwartał: biznes jak zwykle
Djokovic zmierzy się z potężnym Kevinem Andersonem, on z gigantycznego serwisu i tytułowe zwycięstwo w Delray Beach w zeszłym tygodniu, w trzeciej rundzie. Ale tego rodzaju mecze były trudne dla Djokovica tylko w erze przed 2011 rokiem (Anderson pokonał Djokovica w Miami w 2008 roku). Uzbrojony teraz w ten bezbłędnie śmiertelny powrót służby, światowy numer 1 nie powinien mieć problemów z załatwieniem interesów przeciwko Andersonowi. I szczerze mówiąc, jeśli Djokovic nie doświadczy dramatycznego ataku jęków gorszych niż te, które często dotykały Dinarę Safinę, nie powinien mieć większych problemów z Richardem Gasquetem, Nicolasem Almagro (lub Kei Nishikori) i Tomasem Berdychem, jego prawdopodobnymi przeciwnikami aż do również w ćwierćfinale. Jasne, Djokovic grał w przygnębiający sposób na drodze do rzadkiej, koślawej porażki z Murrayem w Dubaju, ale o ile nie udowodniono inaczej, Djokovic wciąż jest o głowę i ramiona powyżej drugiego poziomu męskiego tenisa.
Przypadkowa obserwacja: Andy Roddick jest nadal rozstawiony?
Prognoza: Djokovic pok. Berdycz
ocena rakiety tenisowej
Ciemny koń: Kei Nishikori
Drugi kwartał: Szansa, szansa
Zatrzymaj prasy: Andy Murray nie ma wszedł w swój zwyczajowy post-australijski omdlenie! Szkot rzeczywiście wykonał świetną robotę w swoim pierwszym turnieju po przegranej w Australian Open, coś, czego spektakularnie nie udało mu się zrobić w 2010 i 2011 roku. Jego wicemistrzostwo w głośnym turnieju w Dubaju było imponujące, zwłaszcza, pokonując Djokovica w tym procesie. Podczas gdy Serb mógł być daleki od swoich najlepszych wyników w Dubaju, wykasłując tuzin niewymuszonych błędów, przypisuje Murrayowi to, że odmówił zdjęcia stopy z pedału i trzymał się swojego ofensywnego planu gry do samego końca. Szkot wygrał teraz 2 z ostatnich 3 meczów z Djokoviciem; przy takiej statystyce prawdopodobnie nie ma znaczenia, że Murray przegrał finał w Dubaju z Federerem.
buty do tenisa w sklepie Nike
Mardy Fish jest jakoś ósmym rozstawionym na tym turnieju. Amerykanin miał ciężki początek roku i nie dał ostatnio żadnej wskazówki, że ma zamiar odwrócić trend. Ale w przeszłości Fish dobrze sobie radził (słynnie zlikwidował Federera w półfinale w 2008 roku) i zawsze czuł się komfortowo na północnoamerykańskich kortach twardych. Jeśli kiedykolwiek była okazja, by przywrócić mu referencje, to właśnie ona. Oczywiście, aby to zrobić, prawdopodobnie będzie musiał ominąć gigantycznego Johna Isnera i jego jeszcze bardziej gigantyczną obsługę w kwaterze. Łatwiej powiedzieć niż zrobić.
Przepowiednia: Murray pok. Isner
Ciemny koń: Ryan Harrison
Trzecia kwadra: tłoczno w środku
Z jakiegoś powodu wszyscy wielokrotni zdobywcy tytułów z 2012 roku zebrali się w tym zatłoczonym, małym kwartale. Milos Raonic, Roger Federer i David Ferrer triumfowali w więcej niż jednym turnieju w tym roku (Ferrer faktycznie zdobył 3 tytuły). A pozostałych 5 rozstawionych również nie poradziło sobie zbyt źle: Jurgen Melzer i Juan Martin del Potro zdobyli własne tytuły, podczas gdy zarówno Gael Monfils, jak i Fernando Verdasco mają co najmniej jedno drugie miejsce w 2012 roku. Czy ta tenisowa wersja „Grupa Śmierci”? Szczerze mówiąc, równie prawdopodobne jest, że zostanie nazwany „Grupą rannych” po zakończeniu turnieju; przy tych wszystkich wygranych, tutaj nasi gracze również rozegrali wiele meczów w tym roku, a zmęczenie musi się w pewnym momencie pojawić.
jednoosobowa gra w racquetball
Federer najwyraźniej ma najtrudniejszy los z Wielkiej Czwórki, ponieważ ma spotkać się z Raonicem w trzeciej rundzie. Widzieliśmy już podobny scenariusz: w zeszłym roku Raonic był gotowy, aby dać Nadalowi surowy test w trzeciej rundzie Wimbledonu, zanim kontuzja dotknęła i Raonic musiał wręczyć Nadalowi walkowera. Jestem gotów się założyć, że tym razem nie będzie tak antyklimatyczne, ale czy Raonic ma powrót do kłopotów z Federerem, dopiero się okaże. Oczywiście Federerowi nie będzie łatwiej, jeśli pokona tę przeszkodę. Zwycięzcą meczu Ferrer-del Potro będzie prawdopodobnie jego przeciwnik ćwierćfinałowy. Del Potro dał Federerowi wszystko, z czym mógł sobie poradzić w ich spotkaniu w Dubaju w zeszłym tygodniu, podczas gdy tutejsze wolne korty powinny teoretycznie pasować do gry Ferrera, więc i tak zapowiada się podstępnie.
Przewidywanie: Federer pok. del Potro
Czarny koń: Nikolay Davydenko
Czwarta kwarta: syn marnotrawny powraca
Gdzie dokładnie był Nadal przez cały ostatni miesiąc? Krążyły plotki, że Hiszpan został zamknięty w lochu, intensywnie walił piłeczkami o ścianę przez 10 godzin bez przerwy i biegał szybciej niż króliczek Energizer, podczas gdy wujek Toni patrzy surowo. To jedyny sposób, w jaki można pokonać Djokovica, prawda? Nawet po 10 głównych tytułach, karierze Wielkiego Szlema, złotym medalu olimpijskim i niezliczonych trofeach Pucharu Davisa, Nadal nie ma odpoczynku. Musi pokonać ostatnią przeszkodę na swojej drodze. On wymagania do. Indian Wells to miejsce, w którym w zeszłym roku zaczęła się hipnotyczna dominacja Djokovica nad Nadalem: przegrana Nadala w finale była pierwszą z jego siedmiu przegranych z Serbem z rzędu. Nie byłoby więc zaskoczeniem, gdyby Nadal spróbował wszystkiego, co w jego mocy, aby saga zakończyła się tam, gdzie wszystko się zaczęło. Oczywiście jest równie prawdopodobne, że Nadal spędzał wakacje przez cały luty, opalając się na bezludnej plaży w jakimś zakątku świata, nie myśląc o tenisie. W każdym razie, Nadal tradycyjnie potrzebował trochę czasu, aby wrócić do formy po dłuższych zwolnieniach, więc nie oczekuj, że wszystko się jeszcze ułoży. Z drugiej strony Miami…
zakładanie piłek tenisowych na chodziki
Pomijając Nadal, jest wielu błyskotliwych uderzeń, którzy mogą ożywić ten kwartał jak nikt inny. Michael Llodra, Xavier Malisse, Ernests Gulbis, David Nalbandian, Bernard Tomic, Marcos Baghdatis, Donald Young, Alexandr Dolgopolov, Jo-Wilfried Tsonga – to prawie brzmi jak ktoś z utalentowanych głów (może z wyjątkiem Tomica, który nie zrobił nic, by usprawiedliwić ten tag do tej pory).
Przepowiednia: Jo-Wilfried pok. Nadal
Ciemny koń: kto inny, jak nie ten niegłowy, Bernard Tomic
Półfinały
Półfinał 1: Murray wykazał w tym roku znaczny wzrost, ma Ivana Lendla jako trenera i, jak wspomniano wcześniej, wygrał dwa z ostatnich 3 meczów z Djokoviciem. Czy to wystarczy, by postawić na to, że dwa razy z rzędu minie Djokovica? Niestety dla niego nie. A to ma tyle wspólnego z jego własnymi postępami, co nadludzki poziom gry Djokovica przez ostatnie półtora roku.
Prognoza: Djokovic pok. Murray
rozmiar buta do tenisa
Półfinał 2: Federer ostatnio dobrze się rozwija, wygrywając aż 5 z ostatnich 7 turniejów. I zwykle radzi sobie całkiem nieźle, kiedy jeździ z taką pewnością siebie. Czy fala pewności może zniwelować wpływ, jaki powolna nawierzchnia niezmiennie wywiera na grę Federera? Może to wystarczy, choćby tylko na tydzień lub dwa.
Przewidywanie: Federer pok. Tsonga
Finał: Federer pok. Djokovic
