Jak leczyć złamanie Collesa

Złamanie Collesa to złamanie części nadgarstka najbliżej dłoni (dystalna część nadgarstka). Jest to najczęstszy rodzaj złamania nadgarstka, ponieważ zwykle występuje podczas upadku na wyciągniętą rękę. Jeśli podejrzewasz, że masz złamanie Collesa, musisz je odpowiednio leczyć, aby zapewnić szybkie i prawidłowe zagojenie.

Kroki

metoda jeden z 3: Natychmiastowe leczenie kontuzji

1. jeden Unikaj poruszania nadgarstkiem, gdy tylko dojdzie do kontuzji. Jeśli upadłeś lub wydarzyło się coś innego w miejscu, w którym uważasz, że Twój nadgarstek został złamany, ważne jest, aby nie poruszał się zbytnio. Nie musisz koniecznie iść do lekarza tego dnia, jeśli ból nie jest zbyt silny, a nadgarstek nie wygląda na zdeformowany; należy jednak udać się do lekarza następnego dnia. W międzyczasie pamiętaj, aby nie używać nadgarstka ani nie poruszać nim bardziej niż to konieczne.
   • Jeśli ból jest silny lub nadgarstek wygląda na zdeformowany (kość wystaje lub podejrzewasz, że mogła złamać się w więcej niż jednym miejscu), należy natychmiast udać się do szpitala.
   • Nie jedz ani nie pij niczego (nawet wody), jeśli nadgarstek jest zniekształcony i prawdopodobnie będzie trzeba go ponownie założyć (zamknięta redukcja). W takim przypadku konieczne będzie znieczulenie i mogą wystąpić nudności, które spowodują wymioty podczas lub zaraz po redukcji.
2. 2 Oceń objawy, które masz. Objawy obejmują: ból nadgarstka, zasinienie nadgarstka, obrzęk nadgarstka, deformację dłoni lub nadgarstka oraz drętwienie lub mrowienie palców. Istnieje również możliwość bladości kończyny lub palców, ale zwykle jest to spowodowane powikłaniami.
   • W przypadku bladości lub braku ruchomości palców złamanie będzie wymagało wizyty u lekarza.
   • Osoby ze złamaniami Collesa zwykle mają również historię upadków, w których zwykle używali wyciągniętej ręki, aby przygotować się na upadek. Może to obejmować uraz z silnym uderzeniem u młodszego pacjenta lub uraz z mniejszym uderzeniem u starszej osoby dorosłej z osteoporozą.
3. 3 Znajdź szynę, której możesz użyć do unieruchomienia nadgarstka. Powinieneś poszukać czegoś, co powstrzyma ruch nadgarstka. Szyna powinna być tak długa, jak przedramię, nadgarstek i dłoń. Jeśli nie masz w domu odpowiedniej szyny lekarskiej (lub gdziekolwiek jesteś, gdy dojdzie do urazu), możesz użyć innych przedmiotów, które są szerokie, płaskie i mają odpowiednią długość.
   • Na przykład, jeśli linijka biegnie wzdłuż dłoni, nadgarstka i większości przedramienia, użyj linijki jako szyny.
   • Działa również złożona gazeta, która biegnie od łokcia do środkowych stawów palców. Ogólna zasada szynowania jest taka, że ​​staw powyżej złamania (tj. Łokieć) i wszystkie stawy poniżej (palce i kciuk) muszą być unieruchomione w celu ochrony złamania. Należy o tym pamiętać podczas szynowania.
4. 4 Połóż rękę na szynie . Nie próbuj prostować nadgarstka podczas umieszczania go na szynie; powinieneś zostawić go pod kątem, pod jakim jest zgięty po urazie. Jeśli spróbujesz go wyprostować, możesz faktycznie pogorszyć złamanie. Zamiast tego oprzyj nadgarstek i rękę na szynie.
   • Osłonić zagłębienia między ramieniem, nadgarstkiem, palcami itp. A szyną, aby upewnić się, że złamanie jest podtrzymywane i nie jest zdeformowane przez owijanie.
5. 5 Owiń szynę i nadgarstek. Owiń przedramię i nadgarstek gazą lub bandażem asa. Powinieneś owinąć go na tyle mocno, aby się nie poruszał, ale nie na tyle mocno, aby uniemożliwić krążenie w dłoni.
   • Jeśli nie masz pod ręką gazy lub bandaża asa, możesz użyć szalika lub bandany, aby utrzymać nadgarstek na miejscu przy szynie.
   • Pracuj od góry do zerwania. Po owinięciu sprawdź krążenie w opuszkach palców, naciskając paznokieć. Jeśli kolor nie powróci szybko, poluzuj bandaż i ponownie zawiń.
6. 6 Zamrozić nadgarstek. Użyj okładu z lodu lub torby z lodem, aby zamrozić nadgarstek. Umieść pakiet lodu na nadgarstku, upewniając się, że lód pokrywa obszar, w którym nastąpiło pęknięcie. Lód pomoże zmniejszyć obrzęk i zapobiegnie dalszemu obrzękowi.
   • Nie umieszczaj lodu bezpośrednio na skórze. Powinieneś już mieć owinięty nadgarstek, więc nie powinno to stanowić problemu.
   • Możesz zostawić kostkę lodu na nadgarstku do 10 minut, a następnie dać skórze szansę na powrót do normalnej temperatury.
7. 7 Przyjmuj leki przeciwbólowe dostępne bez recepty (OTC). Możesz wziąć acetaminofen, aby pomóc sobie z bólem spowodowanym złamaniem nadgarstka. Możesz również rozważyć jednoczesne przyjmowanie ibuprofenu i paracetamolu, aby zwalczyć ból i obrzęk w tym samym czasie.
   • Nie rób tego jednak, jeśli nadgarstek jest zniekształcony i prawdopodobnie będzie trzeba go ponownie założyć (zamknięta redukcja). W takim przypadku konieczne będzie podanie znieczulenia, a posiadanie leków przeciwbólowych w twoim systemie może to zakłócać. Jeśli mimo wszystko zdecydujesz się zażywać leki przeciwbólowe, poinformuj o tym lekarza.
8. 8 Trzymaj nadgarstek nieruchomo w drodze do szpitala. Jadąc do szpitala, powinieneś przytulić rękę do klatki piersiowej, aby nie poruszała się, gdy jesteś w samochodzie. Jeśli masztemblak, włóż do niego rękę, aby nie martwić się, że nadgarstek będzie się zbytnio obracał.
   • Możesz również zrobić chustę z szalik lub inny element garderoby.
   Reklama

metoda 2 z 3: Leczenie w szpitalu

1. jeden Zrób prześwietlenie nadgarstka. Kiedy dotrzesz do szpitala, twój lekarz wykona prześwietlenie twojego nadgarstka, aby określić, jak bardzo twój nadgarstek został złamany. To najlepszy sposób, aby zobaczyć uszkodzenie kości i znaleźć najlepszy sposób leczenia.
2. 2 Ocenić ciężkość złamania. Złamania opisywane są jako przemieszczenie odłamów i zajęcie stawu. Przemieszczenie fragmentów oznacza, ile fragmentów kości jest nie na swoim miejscu. Przemieszczenie może być minimalne lub duże i jest oceniane na podstawie spektrum. Inną istotną cechą oceny ciężkości złamań jest to, czy złamanie obejmuje staw, czy jest „stawowe”, w przeciwieństwie do złamania pozastawowego, w którym staw nie jest zajęty. Złamania stawów są z natury poważniejsze, ponieważ ich wyleczenie jest bardziej skomplikowane.
   • Istnieje kilka klasyfikacji złamań Collesa, w zależności od ciężkości urazu. Złamania Colles są określane jako: Typ I: pozastawowe i bez przemieszczenia, Typ II: pozastawowe i przemieszczone, Typ III: dostawowe i bez przemieszczenia oraz Typ IV: Dostawowe i przemieszczone.
   • Kryteria definiujące złamanie jako złamanie Collesa obejmują: poprzeczne złamanie kości promieniowej, złamanie występuje w odległości 2,5 cm w pobliżu stawu promieniowo-nadgarstkowego lub nadgarstka oraz przemieszczenie grzbietowe lub tylne i kątowanie grzbietowe z pochyleniem promieniowym.
3. 3 Załóż gips na złamanie włoskowate. Ten typ małego złamania nie wymaga ponownego ustawienia kości. Zamiast tego, twoja kość musi być po prostu utrzymywana na miejscu, aby prawidłowo się zagoić.
4. 4 Poddaj się zamkniętej redukcji i odlewowi nałożonemu na złamanie. Jeśli Twój nadgarstek jest złamany tak, że końce kości nachodzą na siebie lub są lekko ustawione pod kątem, lekarz najprawdopodobniej wykona zamkniętą redukcję. Podczas tego zabiegu nadgarstek jest manipulowany i ustawiany tak, aby kości były we właściwej pozycji. Następnie nakłada się gips, aby utrzymać nadgarstek w tej prawidłowej pozycji. Większość złamań Collesa można leczyć niechirurgicznie za pomocą gipsu przez okres 6 tygodni.
   • Jeśli będziesz musiał zmienić położenie kości w nadgarstku, otrzymasz znieczulenie. Należy jednak pamiętać, że ta procedura nie wymaga operacji. Twój lekarz po prostu wsuwa twój nadgarstek z powrotem na miejsce.
   • Być może będziesz musiał nosić szynę przez kilka dni, aby poradzić sobie z obrzękiem nadgarstka przed uzyskaniem odpowiedniego gipsu.
   • Istnieje kilka nowszych technologii odlewania, które zapewniają integralność strukturalną i trwałość odlewu, a jednocześnie zapewniają pewną przewiewność i możliwość normalnego kąpieli. Zamknięta redukcja byłaby z pewnością odpowiednia dla złamań typu I, II i może być odpowiednia dla złamań typu III. (Diaz-Garcia, 2012).
   • W ostatnich badaniach istnieje kilka różnic w porównaniu z nieoperacyjnym i operacyjnym leczeniem złamań Collesa.
   • U starszych pacjentów ze złamaniami dystalnej kości promieniowej ci, którzy otrzymali leczenie z zamkniętą redukcją (ręczne przeniesienie kości z powrotem na miejsce) z samym gipsem, mieli równe wyniki stanu funkcjonalnego i znacznie zmniejszone oceny bólu.
   • U pacjentów, którzy zgłosili doskonały stan funkcjonalny, 77% miało zauważalną deformację wzroku, „deformację widelca obiadowego” często obserwowaną w tym złamaniu. Ta deformacja nie odpowiadała złym wynikom funkcjonalnym ani niezadowoleniu pacjenta. Utrzymujący się ból korelował z niezadowoleniem pacjenta i leczeniem operacyjnym.
5. 5 Zapytaj o leczenie chirurgiczne. Jeśli złamanie zostanie uznane za niestabilne, może być konieczne leczenie chirurgiczne, zwane również otwartą redukcją. Operacja ta musiałaby być wykonana, jeśli: złamanie dotyczy stawów nadgarstka, złamana kość przebija się przez skórę, kość jest złamana lub złamana w wielu miejscach lub uraz obejmuje również zerwane więzadła. Zasadniczo, jeśli naprawdę zrobiłeś numer na nadgarstku i jest poważnie złamany, możesz zostać skierowany do chirurga ortopedy, abyś mógł poddać się chirurgicznej korekcji nadgarstka.
   • Będzie to miało miejsce, jeśli zamknięta redukcja nie spowoduje zadowalającego wykorzystania nadgarstka, nastąpi „skrócenie” promienia większego niż 5 mm lub jest to rozdrobnione złamanie z większymi niż 3 fragmentami złamania promienia.
   • Podczas operacji złamanie jest umieszczane z powrotem razem z małymi płytkami i śrubami, aby uzyskać anatomicznie doskonały wynik. Kończyna nadal będzie umieszczona w szynie lub gipsie i będzie monitorowana sekwencyjnie podczas 6-tygodniowego okresu gojenia. Takie podejście byłoby zwykle uważane za korzystniejsze u młodszych pacjentów. Lepszy wynik radiograficzny nie zawsze jest skorelowany z lepszym wynikiem funkcjonalnym, ale zawsze jest to cel, jaki wyznacza się podczas naprawy tych złamań.
   • Podczas operacji będziesz spać (w znieczuleniu ogólnym), a Twoje kości zostaną wyprostowane, prawidłowo ułożone i trzymane razem za pomocą szpilek, płytek i / lub śrub zaprojektowanych specjalnie do stosowania w kościach. Po operacji nadgarstek zostanie umieszczony w szynie lub gipsie, aby zapobiec jego ruchom.
   • Powikłania nie zależą od wybranej metody leczenia, ale od doznanego urazu. Specyficzne powikłania obejmują: obecność kosmetycznej deformacji „widelca obiadowego”, porażenie nerwu pośrodkowego lub osłabienie zwane także zespołem pourazowego kanału nadgarstka lub odruchową dystrofią współczulną (RSD) lub zespołem przewlekłego bólu regionalnego. Dzieje się tak w wyniku urazu nerwu pośrodkowego w wyniku ucisku z powodu obrzęku lub braku przepływu krwi, wtórnego do zespołu podobnego do ciasnoty.
   Reklama

metoda 3 z 3: Regeneracja po zabiegu

1. jeden Noś swój gips przez wymagany czas. Większość pacjentów musi nosić gips przez 4 do 6 tygodni, w zależności od rozległości urazu i szybkości leczenia. Kiedy masz założony gips, twój lekarz udzieli ci instrukcji, jak przyspieszyć gojenie i dostarczy ci procę. Podstawowe instrukcje są również wymienione w tej sekcji.
2. 2 Podnieś i odpocznij nadgarstek. Trzymaj nadgarstek uniesiony i odpocznij przez co najmniej tydzień po wykonaniu gipsu. Utrzymywanie uniesionego nadgarstka oznacza upewnienie się, że znajduje się on nad sercem. Odpoczynek nadgarstka oznacza unikanie forsownych ćwiczeń lub czynności, podczas których używasz nadgarstka.
   • Możesz to zrobić, siedząc na krześle i podpierając nadgarstek poduszkami. Najlepiej sprawdzają się krzesła rozkładane, ale wystarczy każde krzesło lub sofa.
3. 3 Nie moczyć gipsu. Woda uszkodzi gips i może dostać się między gips a ramię, sprzyjając stanom, które mogą prowadzić do infekcji, zwłaszcza jeśli przeszedłeś operację i masz nacięcie. Jeśli bierzesz prysznic lub kąpiel, umieść pewnie plastikową torbę na gipsie i zaklej końce woreczka, aby woda nie dostała się do gipsu. Najlepiej unikać spadania wody na gips podczas kąpieli.
   • Niektórzy lekarze zalecają umieszczenie ręcznika na plastikowej torbie jako dodatkowego środka ostrożności.
   • Możesz poprosić członka rodziny lub przyjaciela o pomoc w kąpieli lub prysznicu.
4. 4 Unikaj robienia rzeczy, które mogą uszkodzić nadgarstek. Powinieneś starać się, aby nadgarstek nie poruszał się tak bardzo, jak to możliwe. Oznacza to, że należy unikać czynności wymagających używania nadgarstka. Należy również unikać sytuacji, w których ktoś mógłby uderzyć w zraniony nadgarstek.
   • Jako dodatkową ochronę, zawsze zakładaj chustę, gdy wychodzisz w miejscach publicznych, ponieważ zapobiegnie ona poruszaniu się podczas chodzenia i ostrzega innych o tym, że masz kontuzję i powinni starać się nie uderzyć w Ciebie.
5. 5 Z całych sił staraj się unikać wtykania rzeczy w gips, aby drapać swędzenie. Po kilku dniach zakryte gipsem ramię może swędzieć. Swędzenie jest zwykle spowodowane wzrostem włosów pod gipsem, niewielkim podrażnieniem spowodowanym przez gips na skórze lub martwymi komórkami skóry, które normalnie są złuszczane, ale nie mogą, ponieważ uwięziony jest przez gips.
6. 6 Uważaj na oznaki infekcji, jeśli przeszedłeś operację. Ortopeda będzie uważnie obserwował miejsce, w którym umieszczane są szpilki, pod kątem oznak infekcji. Objawy infekcji obejmują zaczerwienienie lub obrzęk w miejscach wkłucia / drutu, drenaż z miejsca wprowadzenia, gorączkę i ciepło skóry w okolicy.
7. 7 Skontaktuj się z lekarzem. Twój lekarz najprawdopodobniej poprosi Cię o wizytę w trakcie powrotu do zdrowia. Może on zrobić zdjęcia rentgenowskie, aby upewnić się, że nadgarstek goi się prawidłowo. Jeśli tak jest, lekarz najprawdopodobniej da ci mniejszy gips (co oznacza, że ​​odetnie końce gipsu), ułatwiając kąpiel i drapanie swędzenia, o których marzyłeś.
8. 8 Po zdjęciu gipsu udaj się do fizjoterapeuty. Gdy uwolnisz się od gipsu, zostaniesz poproszony o wizytę u fizjoterapeuty, który pomoże Ci wykonać ćwiczenia w celu odzyskania siły nadgarstka i otaczających go mięśni oraz przywrócenia normalnego funkcjonowania nadgarstka. Fizjoterapia trwa zwykle miesiąc, z trzema do czterech sesji w tygodniu.
   • Terapeuta poda Ci również ćwiczenia, które możesz wykonać samodzielnie w domu. Im więcej ćwiczysz zgodnie z zaleceniami terapeuty, tym szybciej odzyskasz funkcję nadgarstka.
   Reklama

Pytania i odpowiedzi społeczności

Szukaj Dodaj nowe pytanie

• Pytanie Co się stanie, jeśli po założeniu gipsu poczujesz mrowienie w rękach i palcach? Oznacza to trwałe uszkodzenie nerwu pośrodkowego lub łokciowego lub zbyt ciasne założenie gipsu. Powinieneś umówić się na wizytę u lekarza, aby ustalić przyczynę problemu i czy będziesz potrzebować nowej obsady. Jeśli nosisz zbyt ciasny gips, może to powodować problemy później - nawet długo po wyzdrowieniu i uzyskaniu pełnej siły nadgarstka.

Zadaj pytanie Pozostało 200 znaków Dołącz swój adres e-mail, aby otrzymać wiadomość z odpowiedzią na to pytanie. Zatwierdź
Reklama

Porady

• Istnieją dwie główne grupy osób, które ulegają złamaniu, młodsza grupa to młodzi pacjenci z urazem o dużej szybkości, a druga to starsza populacja z urazem o niewielkim wpływie i osteoporozą. Ta ostatnia grupa składa się w dużej mierze z kobiet i rośnie, biorąc pod uwagę naszą długość życia, a także wzrost poziomu aktywności u osób starszych. Oczekuje się, że zachorowalność będzie nadal rosła, gdy nasi „wyżu demograficznego” zaczną osiągać wiek emerytalny.
• Złamania Collesa mają sześciokrotny wzrost u kobiet, ze względu na korelację z osteoporozą.
• Po złamaniu nadgarstka spróbuj udać się do lekarza. Jeśli absolutnie nie możesz iść do lekarza tego dnia, zrób szynę zgodnie z instrukcją w tym artykule.

Reklama

Ostrzeżenia

• Jeśli kość wystaje ze skóry lub podejrzewasz, że pękła więcej niż jedna kość, natychmiast udaj się do szpitala.
• Cele leczenia nie są takie same dla wszystkich pacjentów. Na przykład w przypadku złamania typu II lub III bierze się pod uwagę stan funkcjonalny pacjenta i rozsądne cele dotyczące wyników. Rezultaty leczenia dla rozsądnego powrotu do funkcji nie są takie same dla 87-letniej pacjentki, która musi uzyskać efekt pozwalający na przykład na karmienie i czesanie włosów. Cele wynikowe nie są takie same, jak w przypadku 25-letniej aktywnej młodej osoby dorosłej z tym samym typem lub klasyfikacją złamania Collesa. Nowsze badania przeprowadzone na pacjentach w podeszłym wieku, w których rzeczywiste wyniki, mierzone przez pacjenta, odzwierciedlające ich zdolność do funkcjonowania i zakresu ruchu oraz uporczywy ból, zwracają uwagę na fakt, że może istnieć niewielka różnica w faktycznych wynikach pacjentów leczonych operacyjnie lub tylko casting.

Reklama