W ciągu dwóch godzin i dziewięciu minut zaciętego tenisa 24-letni Norweg pokonał odradzającego się Alexandra Zvereva 6:3, 6:4, 6:0.
ZOBACZ: Casper Ruud pokonał Alexandra Zvereva w półfinale Rolanda Garrosa 2023
Nazwij dzisiejszy półfinał Rolanda Garrosa pomiędzy Casperem Ruudem a Alexandrem Zverevem interpretacją koncepcji znanej jako „w tym samym czasie, w przyszłym roku”.
Dla Ruuda to, co kiedyś było nowe, stało się znajome. W zeszłym roku w Paryżu Ruud dotarł do swojego pierwszego finału Wielkiego Szlema w grze pojedynczej. Trzy miesiące później Ruud ponownie zaszedł tak daleko w US Open. Teraz po raz trzeci zagra na Majorze w ostatnią niedzielę. W ciągu dwóch godzin i dziewięciu minut zaciętego tenisa 24-letni Norweg pokonał odradzającego się Zvereva 6:3, 6:4, 6:0.
„Myślę, że ten mecz i mecz ćwierćfinałowy były jednymi z najlepszych meczów, jakie rozegrałem w tym roku, więc to dobry wzrost pewności siebie przed finałem” — powiedział Ruud. „Wiem, że będę musiał grać podobnie, a nawet lepiej, jeśli chcę mieć jakiekolwiek szanse”.
Dla Zvereva jest to trzeci z rzędu półfinałowy wyjazd na Roland Garros. Oczywiście, to frustrujące. Ale jeśli wziąć pod uwagę, że Zverev w zeszłym roku opuścił boisko na wózku inwalidzkim po zerwaniu więzadeł w prawej kostce, ponowne dostanie się do finałowej czwórki było prawdopodobnie bardziej znaczące niż zwykle dla tak bardzo doświadczonego zawodnika.
„Cieszę się, że wróciłem do miejsca, w którym jestem tak szybko po kontuzji”, powiedział Zverev. „Zwykle trwa to dłużej. Byłem w półfinale Wielkiego Szlema. To bardzo pozytywne. Straciłem szansę, tak, ale takie jest życie. Idziemy dalej.
W zeszłym roku w Paryżu Ruud dotarł do swojego pierwszego finału Wielkiego Szlema w grze pojedynczej. Teraz po raz trzeci zagra na Majorze w ostatnią niedzielę.
© Obrazy Getty'ego
Chociaż Zverev pokonał Ruuda w dwóch z trzech poprzednich meczów, nigdy ci dwaj nie grali ze sobą na glinie. Nigdy też nie spotkali się w formacie best-of-five. Oba te nowe czynniki pomogły Ruudowi.
Gdy punkty zostały rozegrane, inny aspekt zrobił dużą różnicę. Weź dwóch młodych graczy. Niech ktoś rozwinie świetny bekhend, a wtedy będziesz miał Zvereva. Daj drugiemu świetny forhend i przywitaj się z Ruudem. Gracz z forhendem będzie miał przewagę, głównie ze względu na wszystko, od ruchu, przez margines, po rotację, siłę, precyzję i ustawienie na korcie. Pierwszorzędne bekhendy generują otwarcia i zapewniają udział w wygranych, ale historia tenisa pokazała, że rzadko są tak zabójcze jak duży forhend.
Raz po raz w tym meczu forhend Ruuda przejmował kontrolę nad kortem, często z głębią, sporadycznie z kątami, zawsze z konsekwencją. Pełen rotacji górnej i tempa, to jedno z najlepszych uderzeń we współczesnym tenisie.
gdzie mogę obejrzeć chłopaków?
Zverev konsekwentnie atakował swoim genialnym bekhendem. Próbował też dostać się do sieci. Jednak pomimo stworzenia wielu okazji, Niemiec nie był w stanie ich zmaksymalizować, wygrywając tylko 13 z 28 podejść do siatki. Byłoby interesujące zobaczyć, jak bardzo Zverev poprawiłby się w tej dziedzinie, gdyby grał więcej w grze podwójnej (robienie tego znacznie poprawiło umiejętności Rafaela Nadala na przedniej korcie). Najlepsza szansa Zvereva na wyrównanie pojawiła się na początku drugiego seta, kiedy Ruud serwował przy stanie 1-2, love-40. Ale bekhendowy powrót do siatki, po którym nastąpił drop shot forhendowy w siatkę i doskonały forhend Ruuda sprowadziły go z powrotem do dwójki. Wkrótce Ruud trzymał.
„Jeśli złamię go może w drugim secie, mecz może się odwrócić” – powiedział Zverev. „Nie korzystam z takich okazji, a potem w pewnym momencie będzie ciężko.
I chociaż Zverev był w stanie utrzymać serwis z deficytu 2-2, miłość-30, przy 3-all, był załamany miłością. Stamtąd Zverev wygrał tylko jedną grę więcej.
„Cieszę się, że wróciłem do miejsca, w którym jestem tak szybko po kontuzji” — powiedział Zverev po odpadnięciu z trzeciego półfinału Rolanda Garrosa z rzędu.
© Obrazy Getty'ego
„W trzecim secie wszystko poszło po mojej myśli” – powiedział Ruud. „Zrobiłem kilka punktów, w których wykonałem dużo lobów, a on przegapił kilka przerzutów, a potem wykonałem kilka dobrych podań i świetnie serwowałem. W końcu czułem się bardzo komfortowo w pewnym sensie, ale nigdy nie wiadomo. Nawet jeśli masz 5 punktów miłości, wszystko może się zmienić”.
„Myślę, że przez ostatnie dwa tygodnie grałem dokładnie tak, jak grałem w zeszłym roku” – powiedział Zverev. „Myślę, że wróciłem do dzisiejszego dnia. Myślę, że dzisiaj znowu było mi tam trudno. Nie ma wątpliwości co do tego. Ale myślę, że pierwsze pięć meczów było świetnych.
Chociaż ścieżka Ruuda nie jest szczególnie wymagająca, prawie nie jest zaśmiecona. W drugiej rundzie pokonał kwalifikatora Giulio Zeppieriego 7:5 w czwartym secie. Zwycięstwo Ruuda w 1/8 finału nad sprawnym Nicolasem Jarrym wymagało trzech setów po dogrywce. A potem przyszedł czas na ćwierćfinały, w których Ruud pokonał wznoszącego się Holgera Rune'a w rewanżu za Roland Garros 22, w którym było kilka zaciekłych momentów.
piłka do tenisa dziecięcego
Teraz, gdy Ruud jest w swoim trzecim finale Wielkiego Szlema, nowość takiego wysiłku prawdopodobnie się wyczerpała. Przegrać tak daleko po raz pierwszy, a nawet drugi, to jedno, ale pocieszenie się staje się trudne, gdy graczowi nie uda się po raz trzeci z rzędu.
Chociaż Zverev pokonał Ruuda w dwóch z trzech poprzednich meczów, nigdy ci dwaj nie grali ze sobą na glinie.
© SIEĆ ZDJĘĆ TENISOWYCH
Gorszą wiadomością dla Ruuda jest to, że jego przeciwnikiem jest Novak Djokovic. W czterech spotkaniach z Djokoviciem Ruud nie zdobył jeszcze seta. Żaden z ich meczów nie odbył się na imprezach Wielkiego Szlema.
„Więc będę musiał spróbować wymyślić lepszy plan gry i po prostu wiedzieć, że będę musiał zagrać w moją najlepszą grę, moją grę A, mój najlepszy poziom, na jakim kiedykolwiek grałem, jeśli chcę mieć szansę przeciwko niemu” – powiedział Ruud.
Jest jeszcze aspekt makro.
Djokovic dąży do rekordowego 23. tytułu Wielkiego Szlema w grze pojedynczej, osiągnięcia, którego świadkami domagają się miliony fanów sportu. Przypomina mi się niedzielna noc, którą spędziłem w Melbourne nieco ponad pięć lat temu. Roger Federer miał zmierzyć się z Marinem Ciliciem w finale Australian Open 2018. Federer miał nadzieję, że wygra swój 20. turniej singlowy. Wychodząc przed Rod Laver Arena na godzinę przed meczem, zapytałem fanów, kogo chcą wygrać. Bezbłędnie, Federerze. Rozmawiając z grupą trzech wielbicieli Federera, zapytałem, dlaczego tak bardzo chcą zobaczyć, jak odniósł zwycięstwo. „To okazja, by zobaczyć historię” – powiedział jeden z nich.
Odparowałem: „Czy nie byłoby tak również w przypadku wygranej drugiego faceta?”
