Jak rok 2023 wypada w porównaniu z 2021 w jego całorocznych poszukiwaniach?
OBEJRZYJ: mecz, set, zakład: bądź sprytny z Djokoviciem i Wimbledonem
Wydaje się, że dopiero wczoraj Novak Djokovic siedział na ławce podczas US Open 2021 podczas ostatniej zmiany po przegranej w rundzie mistrzowskiej z Daniilem Miedwiediewem, z twarzą zakrytą ręcznikiem, płacząc i od czasu do czasu szlochając.
Osłabiony, emocjonalnie poruszony uczuciem płynącym z kapryśnego tłumu Gotham i tak daleko w tyle w liczeniu (4-6, 4-6, 4-5 z Miedwiediewem tuż za serwem), Djokovic wiedział, że jego szansa na ukończenie rzadkiego rok kalendarzowy Grand Slam z jeszcze tylko jednym zwycięstwem wyparował tak szybko, jak mieszanina łez i potu, które pozostawił na podłodze stadionu Arthura Ashe'a.
To była jedyna w swoim rodzaju chwila dla wszystkich, którzy byli obecni lub oglądali telewizję, nie tylko dla Djokovicia i Miedwiediewa. Czy to było?
Kontemplacja wydaje się niemal surrealistyczna, ale w sierpniu 36-letni serbski pojedynkowicz może znaleźć się dokładnie w miejscu, w którym zakończył poprzedni US Open – o krok od zostania pierwszym człowiekiem od czasu Roda Lavera w 1969 r., który zgarnął wszystkie cztery Grand Prix. Szlemy w ciągu jednego roku. To oszałamiająca propozycja, biorąc pod uwagę, że ani Laver, ani żadna inna ikona gry nie zbliżyła się do miejsca, w którym obecnie znajduje się Djokovic: po raz drugi w ciągu trzech lat kieruje Wielkim Szlemem.
Djokovicowi zabrakło jednego zwycięstwa do osiągnięcia epickiego osiągnięcia Roda Lavera w 2021 roku. Czy uda mu się dokończyć pracę w 2023 roku?
© Getty Images
zasady badmintona gra podwójna
Chociaż w tym roku mamy tylko dwa główne tytuły, Djokovic rozpocznie trzeci, w przyszłym tygodniu na Wimbledonie, jako faworyt. Wchodzi jako czterokrotny obrońca tytułu, a od czasu odejścia Rogera Federera jest ze znaczną przewagą najlepszym graczem na boisku trawiastym. Pewność siebie Djokovica jest ogromna i jest zdrowy, podczas gdy żaden inny członek Top 10 nie zbliżył się na odległość lobem topspinowym do trofeum Wimbledonu.
Poza tym Djokovic tak dokładnie powtarza swój bieg z 2021 roku, że mógłby pozwać siebie za naruszenie praw autorskich. Liczby są odkrywcze, podobnie jak przegląd jego fortun w połowie każdego roku.
W 2001 roku Djokovic zajmował pierwsze miejsce w rankingu / był rozstawiony przez cały rok. W tym roku było inaczej, głównie ze względu na perturbacje związane z Covid-19 i odebraniem punktów rankingowych na ubiegłorocznym Wimbledonie. Djokovic zajął 5. miejsce w tegorocznym Australian Open i 3. miejsce w Roland Garros, ale wrócił na pierwsze miejsce po triumfie w Paryżu (zanim Carlos Alcaraz odzyskał pierwsze miejsce z tytułem Queen's Club).
Djokovic ma 27-4 we wszystkich meczach ATP na półmetku Wielkiego Szlema, prawie identycznie jak jego rekord z 2021 roku wynoszący 28-3. W pierwszych dwóch turniejach wielkoszlemowych 2021 roku rozegrał tylko trzy mecze po pięć setów (w tym jeden w finale Australian Open, ale w 2023 roku był jeszcze lepszy. Ani razu nie pokonał dystansu pięciu setów. Statystycznie miał trudną rywalizację na wszystkich czterech imprezach w obu latach: średni ranking siedmiu graczy, których pokonał w każdym z tych głównych turniejów, mieści się w pierwszej pięćdziesiątce (47,9), w tym 42,1 w Australian Open 2021.
Zobacz ten post na Instagramie
Przyjrzyjmy się każdemu z tych czterech turniejów:
21 lutego 2021, finał Australian Open: Djokovic ur. Daniił Miedwiediew, 7-5, 6-2, 6-2
Djokovic nazwał to „najbardziej wymagającym emocjonalnie turniejem Wielkiego Szlema, jaki kiedykolwiek miałem”. Było to częściowo spowodowane wpływem COVID-19 na tenis, w tym zawieszonymi wydarzeniami, zakazem widzów i krytyką działaczy tenisowych i graczy za kontynuowanie kariery, podczas gdy niezliczone osoby cierpiały na Covid i obawiały się zarażenia. Jednak mogłeś odpowiedzieć na twierdzenie Djokovica: „Och, tak? Tylko poczekaj do tego czasu w przyszłym roku...'
Ale najbardziej naglącym powodem poziomu stresu Djokovica było rozdarcie mięśnia skośnego brzucha w jego wygranej w trzeciej rundzie, pięć setów nad Taylorem Fritzem. Djokovic nie uderzył piłki po tym meczu i nie był pewien, czy będzie kontynuował turniej aż do dwóch godzin przed meczem czwartej rundy z Milosem Raoniciem.
Transmisja na żywo meczu Eagles vs Packers
Nie wszyscy kupowali twierdzenie Djokovica o powadze kontuzji. „Wiem, że było wiele spekulacji, ludzie kwestionowali, czy jestem kontuzjowany, jak mogę tak szybko wyzdrowieć, to niemożliwe. Rozumiem. To znaczy, słuchaj, każdy ma prawo do własnej opinii. ... Czasami po prostu czułem, że to trochę niesprawiedliwe. Ale myślę, że przez lata rozwinąłem grubą skórę, aby po prostu unikać tych rzeczy i skupiać się na tym, co jest dla mnie najważniejsze. ”
Co powiedział trener: Goran Ivanisevic, kolorowy współtrener Djokovicia, podziwiał zdolność swojego podopiecznego do przezwyciężania wszelkiego rodzaju przeciwności, mówiąc: Jeśli on [Djokovic] powie coś [o swojej kontuzji], to nie jest dobre. Jeśli nic nie powie, znowu nie jest dobrze. Nie było łatwo znieść tę całą krytykę… znów pokazał światu, jak wielki, jak wielki jest jako tenisista. To jego turniej. Tak jak Rafa ma swój French Open, tak Novak ma swój Australian Open. Dziewięć razy, niewiarygodne.
Djokovic zerwał mięsień skośny, wygrywając z Taylorem Fritzem podczas biegu o tytuł w Australii dwa lata temu.
punkty w tenisie stołowym
© © Andy Cheung / ArcK Photography
13 czerwca 2021, finał Rolanda Garrosa: Djokovic ur. Stefanos Tsitsipas, 6-7, 2-6, 6-3, 6-2, 6-4
To był prawdopodobnie najtrudniejszy z jego czterech triumfów w match play. Djokovic musiał odrobić straty w dwóch setach w dwóch różnych meczach – z Lorenzo Musettim z numerem 76 w czwartej rundzie i napastnikiem Stefanosem Tsitsipasem w finale.
Biorąc stronę z podręcznika medialnego swojego trenera (Ivanisevic kiedyś raczył reporterów na Wimbledonie opowieściami o „dobrym Goranie” i „złym Goranie”), Djokovic przyznał, że otrzymał od siebie mieszane sygnały, gdy walczył w finale z Tsitsipasem, mówiąc: , „W środku zawsze są dwa głosy: jeden mówi ci, że nie możesz tego zrobić, że to już koniec, to koniec. Ten głos był dość mocny po tym drugim secie. Czułem więc, że nadszedł czas, abym faktycznie wymówił drugi głos i spróbował stłumić pierwszy, który mówił, że nie dam rady”.
Zwyciężył „Dobry Nowak”, a zwycięstwo doprowadziło do pierwszej ukierunkowanej dyskusji na temat Wielkiego Szlema w roku kalendarzowym. Temat jako pierwszy poruszył długoletni mentor Djokovica, Marian Vajda. Zmęczony podróżą kanapowiec, który jest współtrenerem Djokovica, zasugerował, że Djokovic poważnie myśli o Złotym Szlemie (wielkim szlemie i złotym medalu Igrzysk Olimpijskich w tym samym roku, wyczyn dokonany w historii tenisa tylko przez Steffi Graf ).
Zapytany o swoje szanse na spełnienie tej ambicji, Djokovic odpowiedział: „Wszystko jest możliwe. . . Osiągnąłem kilka rzeczy, o których wielu ludzi myślało, że nie będzie to dla mnie możliwe”.
Co powiedział trener (Vajda): „Cóż, my (Ivanisevic i Vajda) [powiedzieliśmy Novakowi], że jeśli osiągnie Wielki Szlem [w roku kalendarzowym], że odejdziemy, oficjalnie ogłaszamy to jako trenerzy”.
Djokovic wyszedł z dwóch setów, aby pokonać Tsitsipasa w finale w Paryżu w 2021 roku.
© 2021 Tima Claytona
29.01.2023, finał Australian Open: Djokovic ur. Tsitsipas 6-3, 7-6, 7-6
Ten występ dodał do rosnącej liczby dowodów sugerujących, że zamieszanie i kontrowersje niekoniecznie są szkodliwe dla fortuny Djokovica. Wręcz przeciwnie, rozproszenie uwagi może nawet pomóc Djokovicowi w większym skupieniu się na zadaniu. Przegrał tylko jednego seta – tego w pierwszej rundzie z kwalifikantem – w nieustępliwym marszu do tytułu.
Djokovic przyznał, że miał wielkie obawy, gdy pojawił się ponownie w Melbourne, miejscu klęski w styczniu 2022 roku. Jego uparte starania o udział w ukochanym Australian Open bez zaszczepienia się przeciwko Covidowi oburzyły niezliczonych fanów, lokalnie i globalnie. Postawa i jego manipulacje mające na celu ominięcie surowych australijskich protokołów Covid doprowadziły go do przedłużonej kwarantanny i ostatecznie wyrzucił go z kraju, zanim jeszcze zaczął się turniej. Jego fani mogli tylko płakać i zgrzytać zębami.
Australijczycy okazali się jednak wyrozumiały. To zachęciło Djokovicia, który po finale stwierdził, że przed rozpoczęciem gry nie wyobrażał sobie swoich szans z powodu uporczywej kontuzji nogi – brzmi znajomo? – która zamieniała każdą rundę w „walkę o przetrwanie”. Nie dowiedziałbyś się tego z jego wyników.
Djokovic wyznał, że był pełen dumy i satysfakcji, kiedy wdrapał się do ławki przyjaciół natychmiast po uderzeniu ostatniej piłki. „Załamał się emocjonalnie” i płakał z radości, że udało mu się odeprzeć zarówno przewidywalne, jak i nieoczekiwane zakłócenia. W filmie opublikowanym na prorosyjskim kanale, Srdjan Djokovic, widziano, jak jego ojciec świętuje i spotyka się z kohortą rosyjskich pro-putinowskich łobuzów po jednym ze zwycięstw Novaka.
Djokovic wygrał w styczniu swój 10. tytuł Australian Open.
© Getty Images
profesjonalny trener tenisa
Co powiedział trener Ivanisevic (odnosząc się do kontuzji Djokovicia) : On (Djokovic) jest z innej przestrzeni. Jego mózg pracuje inaczej. . . Dał wszystko. 77 terapii dziennie. Każdy dzień był trochę lepszy i lepszy. nie spodziewałem się tego. Szczerze mówiąc, byłem w szoku.
11 czerwca 2023, Roland Garros: Djokovic ur. Casper Ruud, 7-6, 6-3, 7-5
W 2021 roku droga Djokovica do tytułu wiodła przez Rafaela Nadala w półfinale. W tym roku największa przeszkoda na jego drodze przez większą część kariery została usunięta, gdy Nadal wycofał się z powodu kontuzji. To była dobra wiadomość dla wszystkich rywali. Dzięki tak dokładnej dominacji na glinie (Nadal zdobył 14 tytułów w ciągu 18 lat od 2005 r.), Hiszpan w pojedynkę uśmiercił prawie wszystkie poważne dyskusje o Wielkim Szlemie w roku kalendarzowym – w tym siebie samego.
Przychodząc do turnieju, Djokovic powiedział później, że jego forma była tak poszarpana, że „nie wiedział, czego się spodziewać”. Nieobecność Nadala z pewnością była paliatywna, ale nie tak bardzo, jak pięciosetowy format Wielkiego Szlema. W tym schemacie Djokovic naprawdę lubi swoje szanse, stąd przyznanie, że gdy tylko przybył do Paryża, „Po prostu poczułem się inny, wiesz, w pozytywny sposób”.
Przyszłość Nadala (który w wieku 37 lat jest mniej więcej o rok starszy od Djokovica) jest niepewna, a Federer odszedł, Djokovic stał się najlepszym graczem na glinie, dopóki ktoś nie pokona go w Paryżu, aby udowodnić, że jest inaczej. Biorąc pod uwagę jego biegłość na wszystkich innych powierzchniach, Djokovic mógłby znaleźć się w pozycji umożliwiającej ukończenie Wielkiego Szlema przez dowolną liczbę lat.
Co powiedział trener Ivanisević: On (Djokovic) ma w głowie to oprogramowanie, które może zmienić, gdy nadejdzie Wielki Szlem. W dniu, w którym tu przyjechaliśmy, czuł się lepiej, był bardziej zmotywowany, był bardziej głodny.
Mimo że Nadal nie grał w Paryżu, wygrana Djokovica w tym roku nie była oczywista.
© Corbisa za pośrednictwem Getty Images
poczuj serwis tenisowy
W ukłonie w stronę długoletniej przewagi Nadala na glinie, Djokovic oświadczył po finale: „Nie chodzi o to, aby niczego nie odbierać od wygrania jakiegokolwiek innego szlema, ale po prostu Roland Garros jest dla mnie najwyższą górą do zdobycia w mojej karierze. ”
Widok z miejsca, w którym stoi Djokovic, musi być spektakularny i obejmuje jedną górę, która wznosi się jeszcze wyżej. Wszyscy wiemy, co to jest.
