Ta dekada dała fanom tenisa wiele meczów, które zapadną w pamięci na długie lata, a większość z nich rozegrała między Rogerem Federerem a Rafaelem Nadalem. Wybór tylko jednego faworyta to żmudne zadanie. Finały Wimbledonu w 2007, 2008 i 2009 roku, półfinały i finały Australian Open w tym roku, finały US Open 2005 między Federerem i Andre Agassim… lista nie ma końca.
Szybka naprawa łokcia tenisisty
Jest jednak mecz sprzed prawie dekady, który wciąż jest świeży w mojej pamięci. Ćwierćfinały US Open 2001 pomiędzy Pete Samprasem i Agassim nadal pozostają moim osobistym faworytem.
Sampras i Agassi nie osiągnęli już szczytu, ale ich rywalizacja była już fantazją legend. W wieku 31 lat byli najstarszymi zawodnikami, którzy pozostali w losowaniu i grali pod swoim ulubionym stadionem w domowej atmosferze, a dopingowało ich 20 000 hałaśliwych, szalonych fanów tenisa.
Ich style gry były tak różne jak kreda i ser. Sampras agresor, zbliżający się do siatki z błyskawiczną prędkością, zawsze stara się szybko zakończyć punkt, podczas gdy bazowy Agassi ma błyskawiczny refleks, polegając na zmęczeniu przeciwnika, zmuszając go do biegania z boku na bok.
Sampras, nonszalancki, wyluzowany człowiek, który wygląda, jakby w następnej chwili miał upaść na ziemię, powoli ocierając pot z czoła, podczas gdy Agassi płynął z energią, ociekając potem i szybko krążąc po korcie.
czy można prać buty tenisowe w pralce?
Sampras z prawdopodobnie najlepszym serwisem wszechczasów, wyglądające na spokojne w bieli; Agassi z prawdopodobnie najlepszymi zwrotami serwu, nakładający się na czarno.
Światła Nowego Jorku dopełniały buzującą atmosferę, teatralna scena i akustyka stadionu Arthura Ashe'a dodawały wielkości, nawierzchnia była targiem dla obu mistrzów – Sampras trochę bardziej niż Agassi – a sami gracze zapewnili widowisko na wieki.
Obaj gracze wydobyli z drugiego to, co najlepsze. Serw Samprasa uderzał w „T”, tworząc ogłuszające echo, gdy piłka uderzała w tablice reklamowe, podczas gdy powroty Agassiego były uderzane prosto z linii bazowej skierowanej w stopy Samprasa, wydobywając najbardziej zapierające dech w piersi woleje od Pete'a.
Presja była taka, że Agassi zmuszał Pete'a do uderzania najbardziej niewiarygodnymi forhendami do biegania, podczas gdy on sam był zmuszany do ataku na siatkę.
jak zawiązać buty do tenisa
Agassi rzadko popełniał niewymuszone błędy podczas setów, podczas gdy Sampras przedzierał się przez swoje gry serwisowe. A kiedy tak się dzieje, rutynowe gry nie rozdzielają dwóch Amerykanów, mimo że są konkurencyjni.
Każdy z czterech setów szedł na dystans i tylko tie-breaki mogły rozdzielić obu graczy. Co zaskakujące, Agassi popełnił więcej błędów podczas czterech dogrywek niż podczas wszystkich 48 meczów razem wziętych. Przed czwartym setem publiczność owacją na stojąco obu graczy doceniła jakość gry.
Po zakończeniu meczu John McEnroe przez ponad 10 minut stał w komentatorze, nie mogąc przetrawić tego, czego właśnie był świadkiem. Kibice byli nieco rozczarowani i trochę zachłanni, że mecz nie zakończył się po piątej.
Po latach widziałem powtórkę meczu w moim kinie domowym, czułem te same motyle w brzuchu, co dziesięć lat temu.
