Jak sobie radzić z rodzicami, którzy cię nie rozumieją

Może się okazać, że gdy staniesz się młodym dorosłym, zaczniesz mieć więcej konfliktów z rodzicami. Większość dzieci w pewnym momencie życia czuje się niezrozumiana przez swoich rodziców. Rodzice mają również trudności ze zrozumieniem swoich dzieci i wiedzą, kiedy je wspierać, a kiedy interweniować w to, co uważają za złe wybory. Na szczęście rodzice i dzieci mogą lepiej się komunikować, jeśli obie strony zechcą podzielić się swoją perspektywą i słuchać siebie nawzajem.

Kroki

Część jeden z 3: Rozpoczynanie rozmów z rodzicami

1. jeden Wiesz, czego chcesz od rozmowy. Aby przekazać swój punkt widzenia, musisz wiedzieć, co to jest. Poświęć trochę czasu przed rozmową, zastanawiając się, co chcesz zmienić w wyniku rozmowy. Jeśli myślisz, że będziesz mieć problemy z zapamiętaniem swoich punktów lub utrzymaniem się na właściwej drodze w gorącym momencie, zapisz zestaw jasno określonych celów, które masz nadzieję osiągnąć podczas rozmowy. Możesz też spróbować poćwiczyć rozmowę przed lustrem.
   • Na przykład, wiele osób chce, aby rodzice pozwolili im pozostać poza domem, wykonywać inne zajęcia pozaszkolne, zmieniać kierunek studiów itp. Innym razem możesz po prostu chcieć, aby rodzice słuchali Cię z mniejszym osądem. W grę może wchodzić więcej niż jedna z tych rzeczy, więc zapisz je jako listę. Na przykład:
     • Chcę mieć mniej negatywnych ocen dotyczących moich decyzji.
     • Chciałbym zacząć grać w tenisa.
     • Chcę rano jechać do szkoły.
2. 2 Wybierz odpowiednie miejsce. Wybrane miejsce może radykalnie zmienić rozmowę. Na przykład, jeśli poruszysz ten temat w biurze rodzica, prawdopodobnie zostanie on pośpieszny. Mogą również czuć, że muszą rządzić żelazną pięścią, aby ich współpracownicy nie myśleli, że są dla ciebie zbyt miękcy.
   • Spróbuj porozmawiać z rodzicami w spokojnym, stosunkowo prywatnym miejscu. Może to być w Twoim domu, w samochodzie, a nawet na wspólnym spacerze.
3. 3 Ustaw datę. Zablokuj trochę czasu na tę rozmowę. Powiedz rodzicom, że musisz spędzić z nimi trochę czasu i zaplanuj to po kolacji jednej nocy (lub cokolwiek pozwoli ci harmonogram). Ustawienie czasu sprawi, że obie strony będą przygotowane do rozmawiania w tym samym miejscu w tym samym czasie. Działa to lepiej niż tylko bombardowanie rodziców, kiedy wchodzą do drzwi.
   • Unikaj sytuacji, o których wiesz, że są stresujące dla twoich rodziców. Jeśli Twoi rodzice są zestresowani podczas rozmowy, jest mniej prawdopodobne, że będą Cię słuchać lub myśleć o tym, co mówisz.
4. 4 Zachowaj spokój. Podczas tej rozmowy uczucia prawdopodobnie nasilą się. Ważne jest, aby zachować jak największy spokój. Jeśli twoim rodzicom trudno jest zachować spokój, zrób sobie przerwę lub po prostu zakończ rozmowę innego dnia.
   • Na przykład, jeśli jesteś wściekły, że twoi rodzice nie zgodzili się pozwolić ci zostać później, nie zaczynaj krzyczeć: „Nigdy nie pozwalasz mi nic zrobić!” Zamiast tego spróbuj czegoś w stylu: „Czuję, że jestem wystarczająco dojrzały, aby wyjść do 10 lat i mam nadzieję, że zastanowisz się nad tym dłużej. Czy możemy porozmawiać ponownie w przyszłym tygodniu? ”
   WSKAZÓWKA EKSPERTA

   „Aby rozwiązać konflikt, obie strony muszą być gotowe na zmianę i wysłuchiwanie swoich opinii”.

   Liana Georgoulis, PsyD

   
   
   Licencjonowany psycholog dr Liana Georgoulis jest licencjonowanym psychologiem klinicznym z ponad 10-letnim doświadczeniem, a obecnie jest dyrektorem klinicznym w Coast Psychological Services w Los Angeles w Kalifornii. W 2009 roku uzyskała tytuł doktora psychologii na Uniwersytecie Pepperdine. Jej praktyka obejmuje terapię poznawczo-behawioralną i inne terapie oparte na dowodach dla nastolatków, dorosłych i par. Liana Georgoulis, PsyD
   Licencjonowany psycholog
5. 5 Przedstaw swoje obawy. Gdy zaczniesz rozmowę we właściwym czasie i we właściwym miejscu, możesz przywołać swoje główne punkty. Spróbuj zrobić to tak naturalnie, jak to tylko możliwe. Jeśli nagle zaczniesz odrzucać skargi i żądania, Twoi rodzice mogą poczuć się tak, jakby wpadli w zasadzkę.
   • Rozpocznij rozmowę od omówienia ostatnich wydarzeń, a następnie połącz jedno z nich z głównymi punktami. Powiedz coś w stylu „Miałem dziś dobry dzień w szkole. Potem pojechałem do domu z Johnem. W zeszłym tygodniu dostał przepustkę parkingową, żeby mógł jechać do szkoły. Uświadomiłam sobie, o ile łatwiej byłoby prowadzić samochód zamiast jechać autobusem ”.
   Reklama

Część 2 z 3: Jasna komunikacja z rodzicami

1. jeden Często rozmawiaj z rodzicami. Często rozmowa z rodzicami to świetny sposób na zbudowanie silnego związku. Tworzy również dobre relacje, gdy musisz omówić bardziej delikatną kwestię. Jeśli twoi rodzice są przyzwyczajeni do tego, że jesteś wobec nich otwarty i szczery, z większym prawdopodobieństwem wysłuchają ich, gdy zajmiesz się problemem. Jeśli jesteś ogólnie zamknięty lub nieuczciwy, mogą nie czuć, że mogą uwierzyć we wszystko, co im mówisz.
   • Porozmawiaj z rodzicami o rzeczach, które zdarzają się w Twoim codziennym życiu. Informuj ich na bieżąco o niektórych rzeczach w Twoim życiu, a przez większość czasu bardzo to docenią.
2. 2 Weź pod uwagę punkt widzenia swoich rodziców. Zadaniem każdego rodzica jest upewnienie się, że jesteś szczęśliwym i produktywnym członkiem społeczeństwa. Nie ma jasnego planu, który umożliwiłby im przejście od urodzenia do dorosłości bez czkawki, a często muszą po prostu podążać za swoimi jelitami. Spróbuj wyobrazić sobie, jak jesteś na miejscu swoich rodziców i skąd pochodzą. Lub nawet spróbuj wyobrazić sobie siebie jako rodzica z dzieckiem, które kochasz i chcesz chronić, oraz wszystkie trudności, które się z tym wiążą. Okazywanie rodzicom, że rozumiesz ich dylemat, może być oznaką dojrzałości, która pomaga im bardziej ci ufać.
   • Na przykład, może twoi rodzice nalegają, abyś uprawiał jakiś sport, ale wolisz spędzać czas w zespole. Pomocne może być stwierdzenie w stylu „Wiem, że czujesz, że uprawianie sportu pomoże mi zachować aktywność, ale wykazano, że granie muzyki poprawia umiejętności matematyczne. Poza tym mogę chodzić na siłownię kilka dni w tygodniu po ćwiczeniach z zespołem ”.
   • Jeśli czujesz, że twoi rodzice cię źle rozumieją, pomyśl, że możesz też ich źle zrozumieć. Zadawaj pytania dotyczące rozumowania rodziców w pewnych sprawach, aby lepiej wyjaśnić swoje stanowisko i ostatecznie dojść do porozumienia.
   • Pamiętaj, że niezrozumienie i brak zgody to co innego. Twoi rodzice mogą cię doskonale rozumieć, ale nadal nie zgadzają się w jakimkolwiek problemie.
3. 3 Bądź jak najbardziej bezpośredni. Jeśli jesteś ogólnikowy i ogólnikowy wobec swoich rodziców, mogą nie rozumieć dokładnie, co próbujesz zmienić. Może to być frustrujące i zwykle nie jest produktywne. Zamiast tego jasno nakreśl swoje główne punkty (w głowie lub na papierze) i przejdź od razu do rzeczy.
   • Unikaj mówienia ogólnych rzeczy, takich jak „Po prostu chcę więcej wolności”. Zamiast tego powiedz rodzicom dokładnie, czego chcesz, mówiąc coś w stylu „Chciałbym mieć swobodę przyjeżdżania do szkoły i ze szkoły”.
4. 4 Podchodź do nieporozumień w odpowiedzialny sposób. Gdy będziesz zachowywać się odpowiedzialnie wobec rodziców, będzie im trudniej odrzucić Twoje obawy jako dziecinne. Narzekanie, kłótnie i odmowa kompromisu nie pomogą Ci wyglądać jak dojrzała, zdolna osoba dorosła, ale raczej jak małe dziecko. Zachowaj spokój, omów swoje obawy i okaż szacunek, gdy twoi rodzice robią to samo.
   • Korzystanie ze stwierdzeń „ja” może zająć tutaj długą drogę. Mówiąc rzeczy w stylu „Nigdy nie pozwalasz mi decydować. Rodzice mojego przyjaciela pozwalają im cały czas decydować ”, nie jest konstruktywne. Unikaj obwiniania innych, mówiąc: „Czuję, że mam mniejszą zdolność do podejmowania własnych decyzji niż inni ludzie w moim wieku”.
   Reklama

Część 3 z 3: Demonstrowanie dojrzałości

1. jeden Brać odpowiedzialność. Obwinianie innych za swoje problemy lub błędy to dziecinne zachowanie. Jeśli chcesz, aby twoi rodzice wierzyli, że możesz zaufać przy podejmowaniu decyzji, będą musieli zobaczyć, jak akceptujesz odpowiedzialność. Podejdź i zaproponuj zrobienie czegoś w domu i upewnij się, że za każdym razem, gdy nie spełniasz tego, co powiedziałeś, że zrobisz, przyznaj się do tego i napraw to.
   • Na przykład możesz zacząć przygotowywać kolację kilka razy w tygodniu. Zobowiąż się do robienia tego w określone noce i rób to za każdym razem. To pokaże Twoim rodzicom, że mogą na Ciebie liczyć.
2. 2 W razie potrzeby zasięgnij porady. Odpowiedzialni dorośli wiedzą, że nie znają wszystkich odpowiedzi. Co więcej, zasięgnięcie porady daje możliwość rozmowy i budowania relacji z rodzicami. Nie musisz stosować się do każdej udzielonej rady, ale uważnie słuchaj i okazuj szacunek. To pokaże twoim rodzicom, że dobrze przemyślasz swoje decyzje i nadal jesteś skłonny pozwolić im na wkład.
3. 3 Unikaj obwiniania. Obarczanie winą jest przeciwieństwem brania odpowiedzialności. Jeśli nie zrobiłeś czegoś, co powinieneś był zrobić, to twoja wina i nikt inny. Zaakceptuj usterkę i pracuj nad naprawieniem sytuacji najlepiej, jak potrafisz. To pokaże twoim rodzicom, że jesteś gotowy przyjąć na siebie obowiązki.
   • Na przykład, jeśli twoi rodzice pytają, dlaczego nie wyniesiono śmieci, unikaj wymówek w rodzaju „Miałem zamiar go wynieść, ale byłem tak zajęty odrabianiem lekcji i zapomniałem wczoraj wieczorem. A potem, tego ranka, nie miałeś przygotowanego śniadania, spieszyłem się do szkoły i nie miałem czasu. Zamiast tego zaakceptuj swój błąd i przeproś rodziców mówiąc „Przykro mi, że nie wyrzuciłem śmieci zeszłej nocy. Na pewno dziś wieczorem to wyciągnę ”.
4. 4 Robić kompromisy z Twoimi rodzicami. To część bycia dorosłym. Przedstaw swoją argumentację i popieraj siebie, ale nie wahaj się przed dobrym interesem. Jeśli twoi rodzice pracują z tobą, odwróć przysługę. Docenią to i będą dalej współpracować z Tobą w przyszłości.
   • Na przykład powiedz, że Twoja aktualna godzina policyjna to 8:00, ale pytasz „Mamo, tato, czy mogę zacząć wychodzić z domu do 11:00?” Jeśli odpowiedzą: „Nie, 11:00 jest za późno, ale ty się starzejesz i nie przeszkadza nam, że zostaniesz na zewnątrz do 10:00”, zaakceptuj tę odpowiedź i potraktuj ją jako sukces.
5. 5 Znajdź mechanizmy radzenia sobie. Jeśli pomimo starań o dobrą komunikację doświadczasz wielu konfliktów, możesz potrzebować innego ujścia, które pomoże Ci poradzić sobie ze stresem. Znajdź coś, co lubisz robić, na przykładdziennikowanielub słuchając muzyki i każdego dnia pozwól sobie na relaks. Powinieneś także wziąć to pod uwagęgłębokie, powolne oddechykiedy jesteś zdenerwowany lub zestresowany.
6. 6 Stwórz system wsparcia. Posiadanie przyjaciół lub innych członków rodziny, do których można się zwrócić, gdy sytuacja z rodzicami jest napięta, jest koniecznością. Powinieneś zidentyfikować osoby, którym ufasz i rozmawiać z nimi, gdy czujesz się przytłoczony. Najlepszy jest szerszy system wsparcia; w ten sposób możesz wybrać, z którą osobą chcesz porozmawiać o danym problemie.
   • Możesz zwierzyć się jednemu ze swoich dziadków, gdy nie zgadzasz się z mamą lub tatą. Jeśli tak jest, często możesz po prostu poprosić ich o opinię na temat sytuacji, zaczynając od czegoś w rodzaju „Tato i ja nie zgadzamy się na godzinę policyjną. Czy uważasz, że 11:00 jest za późno, czy powinienem spróbować skłonić go do ponownego rozważenia? ” Posiadanie takiego dodatkowego wkładu może pomóc w zracjonalizowaniu tego, co myślisz o sporze.
   Reklama

Pytania i odpowiedzi społeczności

Szukaj Dodaj nowe pytanie

• Pytanie: Ja i moi rodzice zawsze kłócimy się w kwestiach związanych z nauką. Wiem, czego się uczyć, gdzie się uczyć i kiedy się uczyć, ale rodzice ciągle mi przerywają, krytykują za przerwy itp. Co mam robić? Znajdź czas, kiedy rodzice będą mogli poświęcić ci całą swoją uwagę. Zwróć uwagę na swoje metody nauki i powiedz rodzicom, co myślisz o ich zachowaniu w stosunku do ciebie. Następnie wspólnie wymyślcie rozwiązanie problemu.
• Pytanie Co mogę zrobić, gdy rodzice mnie obrazili? Qamar Top Answerer Porozmawiaj z nimi o tym, gdy ty i twoi rodzice będziecie w spokojniejszym stanie umysłu. Omów, co Cię uraziło i jakie to spowodowało (np. „Kiedy obiecałeś zabrać mnie na zakupy w środę i powiedziałeś, że nie możesz dzisiaj, poczułem się zraniony i zdenerwowany. Czuję, że nie mogę zaufać Twoim obietnicom”). Tak jak my, rodzice popełniają błędy. Otwartość na spokojną komunikację na ten temat utrzymuje związek w zdrowiu.

Zadaj pytanie Pozostało 200 znaków Dołącz swój adres e-mail, aby otrzymać wiadomość z odpowiedzią na to pytanie. Zatwierdź
Reklama

Porady

• Unikaj robienia tego w obecności rodzeństwa lub przyjaciół.
• Nie przerywaj swoim rodzicom, kiedy ci odpowiadają.

Reklama

Ostrzeżenia

• Możesz nie dostać dokładnie tego, czego chcesz.
• Prawdopodobnie będziesz mieć kłopoty, jeśli pozwolisz, aby rozmowa przerodziła się w kłótnię.

Reklama