Były trojan USC, a obecnie wyróżniająca się gra deblowa – w grze podwójnej kobiet i mieszanej – jest typowym przykładem gry zespołowej.
© Obrazy Getty’ego
Jest poniedziałek rano po zakończeniu US Open. Zawodniczka WTA w grze podwójnej Giuliana „GuGu” Olmos ćwiczy ze swoją dobrą przyjaciółką i poprzednią partnerką w grze podwójnej, Desirae Krawczyk, w Los Angeles Tennis Club (LATC). W Los Angeles trwa fala upałów, więc o 10:00 jest już na północ od 90 stopni.
jak umieścić Disney Plus na telewizorze Samsung
Wśród gwałtownie rosnącej temperatury i przerw na wodę obaj sprawnie prowadzą sesję treningową. Koncentrują się głównie na umiejętnościach ważnych dla graczy w grze podwójnej – wolejach, odbiorach, przerzutach. Piłki latają szybko.
„Ona nigdy nie pudłuje” – stwierdził Krawczyk. „Zawsze dobrze cię trenuje, zawsze daje z siebie 100 procent. Ja mogę jej pomóc, a ona mi. To świetna zabawa.
Pasja Olmosa do tenisa podwójnego jest wyraźna.
© Obrazy Getty’ego
To dobrze, że Olmos, która zdobyła ogólnoamerykańskie wyróżnienia na Uniwersytecie Południowej Kalifornii i rozegrała 36 meczów w Pucharze Billie Jean King dla Meksyku, uczyniła LATC jednym ze swoich głównych ośrodków treningowych. Największy urodzony w Meksyku tenisista w historii tenisa, Hall of Fame Rafael Osuna, także występował w USC w latach, gdy Trojany ćwiczyły i rozgrywały mecze u siebie w LATC. W 1963 roku Osuna pomógł USC zdobyć drugi z trzech tytułów NCAA z rzędu. Później w tym samym roku wygrał turniej singlowy USA (obecnie US Open). Osuna zdobył także kolejne trzy tytuły Wielkiego Szlema w grze podwójnej.
Prawie dziesięć lat później inny Meksykanin, Raul Ramirez, przybył na północ do USC i rozpoczął wspaniałą karierę zawodową, wygrywając trzy turnieje wielkoszlemowe w grze podwójnej i osiągając najwyższe w karierze czwarte miejsce w grze pojedynczej w 1976 roku. legendarny Pancho Gonzalez, Amerykanin meksykańskiego pochodzenia, który często ćwiczył i brał udział w zawodach w LATC, zdobywał tytuły w latach czterdziestych, pięćdziesiątych, sześćdziesiątych i siedemdziesiątych i często był uważany za największego zawodnika w historii tenisa.
Teraz nadchodzi Olmos. Urodzony w Schwarzach im Pongau w Austrii, z matki Austriaczki Marian i ojca Meksykanina Romana, Olmos przeprowadził się do Północnej Kalifornii w wieku dwóch lat. Dorastała we Fremont, na przedmieściach San Francisco Bay Area. Marian pracował jako asystent prawny, Roman jako inżynier. Naturalnie Giuliana została tenisistką.
Nigdy nie wiązała poczucia własnej wartości z wynikami. Zna siebie tak dobrze, jest silna, niezależna i troskliwa. Richard Gallien, trener Olmosa w USC
Iskra w życiu Olmosa zapaliła się, gdy miała 11 lat. Po kilku latach gry pod okiem Romana poleciała do San Diego na turniej i zatrzymała się w hotelu
„Pamiętam, że pomyślałem: «Wow, czuję się jak profesjonalista, to jest super»” – powiedział Olmos. „Chciałem, żeby tak wyglądało moje życie”.
W wieku 16 lat miała szansę reprezentować Meksyk.
„Było fajnie” – powiedział Olmos. „Byłem najmłodszym członkiem zespołu. . Zawsze lubiłem wydarzenia zespołowe i myślę, że reprezentowanie swojego kraju jest naprawdę fajne.
Fakt, że Olmos występowała w drużynie już przed studiami, uczyniła ją wzorową członkinią drużyny USC, w której grała przez cztery lata, kończąc studia w 2016 roku z dyplomem ze stosunków międzynarodowych. Zdobyła także nagrodę ITA/Arthur Ashe Leadership and Sportsmanship Award zarówno za doskonałą postawę na korcie, jak i za stworzenie Rose Cup – wydarzenia pomagającego zbierać pieniądze na badania nad rakiem piersi.
„Praca z nią była niezwykle satysfakcjonująca” – powiedział trener Olmos w USC, Richard Gallien. „Nigdy nie wiązała poczucia własnej wartości z wynikami. Zna siebie tak dobrze, jest silna, niezależna i troskliwa.
Mimo wszystkich Olmosów, które przywiozły do USC i które tam osiągnęły, przypisuje Gallienowi pomoc w nauce skuteczniejszej rywalizacji.
„Przyszedł do mojej kariery w bardzo ważnym momencie” – powiedziała. „Byłem jeszcze bardzo młody i niedojrzały. Powiedział mi tak wiele rzeczy, w tym to, że powinienem się uśmiechać, kiedy rywalizuję, aby po prostu cieszyć się bitwą i walką.
„Możliwość reprezentowania USC i Meksyku to prawdopodobnie moje największe osiągnięcie” – mówi Olmos.
© Wszelkie prawa zastrzeżone 2021 GETTY IMAGES
Pozytywne nastawienie było dla Olmos wyjątkowo ważne we wczesnych latach jej kariery zawodowej. Jak wszyscy tenisiści, Olmos zawsze marzył o wielkości w singlu. Jednak osiągnięcie wyników nie było łatwe. W marcu 2019 roku, prawie trzy lata po ukończeniu USC, Olmos osiągnął najwyższy w karierze ranking singli, zajmując 343. miejsce.
Typowy tydzień w niższych ligach tenisa miał miejsce w Budapeszcie, gdzie Olmos dzielił pokój jednoosobowy w mieszkaniu z inną Trojanką Kaitlyn Christian. Gdy nowi lokatorzy wchodzili i wychodzili z lokalu pozornie 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, Olmos i Christian martwili się potencjalnymi napadami i codziennie jedli kawałki pizzy za 62 centy. Tylko na jednym turnieju w 2019 r. Olmos zarobił ponad 2000 dolarów w nagrodach pieniężnych w grze pojedynczej. W domu w Los Angeles, aby uzupełnić swoje zarobki, Olmos udzielała prywatnych lekcji tenisa.
Ale gra podwójna dawała inne możliwości. W 2019 roku Olmos w połączeniu z Krawczykiem wygrał wydarzenie WTA w Nottingham i otrzymał 6150 dolarów. Dziewięć miesięcy później, tuż przed pandemią, obaj zdobyli tytuł w Acapulco i zarobili 6790 dolarów. Choć Olmos chciała dalej walczyć w grze pojedynczej, znacznie lepiej radziła sobie w grze podwójnej.
W miarę jak w wyniku pandemii znikało coraz więcej turniejów ITF, Olmos rzuciła się następnie na grę deblową. W 2021 roku razem z Sharon Fichman obie panie wygrały Rzym, dotarły do finałów w Guadalajarze, półfinału w Miami i Berlinie, ćwierćfinału Australian Open i zakwalifikowały się do finałów WTA. Pod koniec 21 roku ranking gry podwójnej Olmos wspiął się do pierwszej dwudziestki.
W ciągu następnych kilku lat znalazła się w pierwszej dziesiątce, osiągając 6. miejsce wiosną 2023 r.
„To po prostu zaczęło się dziać” – powiedział Olmos. „Wchodziłem w turnieje Slam”. (Jak można się przekonać w niecałe dziesięć minut, od hoteli, kortów treningowych po opcje posiłków, życie na Hologic WTA Tour znacznie różni się od zawodów ITF.)
buty do tenisa do jazdy konnej
Zdecydowanie zawsze był to mój cel, ale szczerze mówiąc, był to cel, o którym nigdy nie myślałem, że go osiągnę. Olmos o reprezentowaniu Meksyku na igrzyskach olimpijskich
Optymistyczne nastawienie Olmos, ostre uderzenia po ziemi i wszechstronność na każdym korcie uczyniły ją również doskonałą partnerką w grze mieszanej. W 2021 roku dotarła do finału US Open wraz z Marcelo Arevalo, pokonana w końcówce przez Krawczyka i Joe Salisbury'ego 7:5, 6:2. Olmos również w tym roku zaszedł tak daleko z rodakiem Santiago Gonzalezem. Ponieważ Gonzalez doznał kontuzji na kilka tygodni przed Wimbledonem, Olmos ograniczył jej oczekiwania do minimum.
„Uznałam, że powinniśmy się po prostu dobrze bawić, reprezentować Meksyk i dobrze się bawić” – powiedziała. „Santi grał świetnie przez cały tydzień.
„I wspaniale było wyjść na kort centralny, aby zagrać w finale”.
Tego dnia przegrali ze świetną drużyną Jana Zielińskiego i Hsieha Su-Wei 6:4, 6:2, ale i tak był to niekwestionowany sukces. Finał Wimbledonu odbył się trzy lata od dnia, w którym Olmos poślubiła Reubena Petersa, specjalistę od nieruchomości komercyjnych, którego poznała na Uniwersytecie Kalifornijskim.
Zobacz ten post na Instagramie
Co ciekawe, również tego dnia w 2021 roku Olmos dowiedziała się, że będzie reprezentować Meksyk na igrzyskach olimpijskich.
„Pamiętam, że wtedy jechałem i miałem skręcić w lewo, a kiedy trener powiedział mi, że po prostu nie mogłem w to uwierzyć” – powiedział Olmos w artykule z 2021 r., który ukazał się w „ Magazyn tenisowy Long Island . „Prawie uderzyłam w inny samochód, a mój mąż musiał chwycić kierownicę, aby sprowadzić mnie z powrotem na pas. . . .
„Zdecydowanie zawsze był to mój cel, ale szczerze mówiąc, był to cel, o którym nigdy nie myślałem, że go osiągnę”.
W tym samym roku w Tokio Olmos i Renata Zarazua zostały pierwszymi Meksykankami od 24 lat, które rywalizowały w olimpijskiej imprezie tenisowej (przegrały w pierwszej rundzie z Paulą Badosą i Sarą Sorribes Tormo).
Peters grał w piłkę nożną dla USC. Olmos wierzy, że sportowe wykształcenie Peters to jedna z wielu cech, które pomagają mu zrozumieć jej życie jako profesjonalnej sportsmenki, we wszystkich aspektach, od ciągłych podróży po częste potrzeby treningów i radzenie sobie z presją związaną z zawodami. Kiedy jest w domu, Olmos bardzo lubi mieszkać w Los Angeles, gdzie może robić wszystko, od pójścia do różnych restauracji lub udania się kilka mil na zachód na plażę w Santa Monica na popołudnie na rolkach.
Zobacz ten post na InstagramiePost udostępniony przez Giuliana Olmos, OLY (@guguolmos)
kije do badmintona
Trzy dni po sesji treningowej z Krawczykiem Olmos wyjechał do Azji na sześciotygodniowe turnieje. Silna ciekawość zmusza Olmos do odkrywania wielu miejsc, gdziekolwiek się uda, czy to na lekcjach gotowania w Rzymie, czy też odkrywania innych miejsc kulturalnych. Podczas obecnej podróży do Azji Olmos zabrała ze sobą swoją bliską przyjaciółkę, fizjoterapeutkę Natalie Meinhold.
Chociaż ta dwójka spotkała się po raz pierwszy, gdy Olmos zgłosił się do Meinholda na leczenie, podstawową misją Meinholda jest zapewnianie przyjaźni, słodyczy – tak – i, co być może najważniejsze, optymistycznego nastawienia do zawodów, które Gallien zasugerował wiele lat temu.
„Widzę, kiedy robi się całkiem poważna” – powiedział Meinhold. „Najlepiej gra, kiedy dobrze się bawi. Więc po prostu obdarzę ją szerokim uśmiechem, a ona zacznie się uśmiechać.
Olmos ma obecnie 31 lat i pod koniec września zajął 33. miejsce w grze podwójnej. Prawdopodobnie będzie mógł grać w turniejach gry podwójnej jeszcze przez kilka lat. Mimo to już patrzy w przyszłość i wyobraża sobie inny sposób na zaangażowanie się w sport, który tak kocha.
„Naprawdę chciałabym trenować drużynę uniwersytecką” – powiedziała. „Idealnie byłoby, gdyby był to USC, ale wiem, że muszę też zdobyć doświadczenie”.
Najczęściej dostarczanym przez Meinholda cukierkiem jest Haribo, gumowaty cukierek przypominający niedźwiedzia. Niezależnie od tego, czy chodzi o kampus uniwersytecki, z przyjaciółmi, w małżeństwie, jako partner w grze podwójnej kobiet lub mieszanej, czy też reprezentując Meksyk, nie ma wątpliwości, że gra zespołowa jest ulubionym miejscem Giuliany Olmos.
