Po porodzie w 1982 r. Holladay skutecznie złożyła petycję, aby trasa koncertowa powróciła w następnym roku bez rankingu, co stanowi wczesne zastosowanie obecnie chronionej zasady rankingowej.
NOWY JORK — Terry Holladay była zdenerwowana jak kot podczas meczu pierwszej rundy przeciwko Amy Holton podczas US Open w 1984 roku. Raz po raz oddawała strzały przeplatane ostrymi spojrzeniami na trybuny, na których posadziła swoją małą córeczkę, Natashę. Ponieważ męża Holladay nie było w zasięgu wzroku, robiła wszystko, co w jej mocy, aby grać dalej.
W końcu, jak powiedział mi niedawno Holladay, po schodach na trybunę z trzaskiem zbiegła pani, przechodząc na zmianę, i, innymi słowy, nieznajomy zaproponował, że zaopiekuje się małą dziewczynką, aby jej matka mogła skupić się na tenisie. Holladay z wdzięcznością przyjął ofertę i wygrał. Ale pod koniec dnia wściekła kłótnia z mężem w związku z jego nieobecnością również oznaczała koniec ich małżeństwa.
„To było po prostu bardzo stresujące” – powiedział Holladay. „Tenis był wtedy zupełnie inny. Nie byłem bogaty. Liczyłam grosze, starając się zapewnić mężowi studia. Nie było żadnego systemu wsparcia, nie było czegoś takiego jak opieka nad dziećmi na miejscu.”
jak się gra w tenisa
Jeśli obecnie ta trasa jest bardziej przyjazna matkom, jest to częściowo zasługa pionierki Holladay. W przeciwieństwie do odgrywających rolę matek, Margaret Court i Evonne Goolagong, Holladay (zawodniczka średniego szczebla, której ranking zajął 39. miejsce) nie miała środków, aby wrócić na tournee po urodzeniu córki w listopadzie 1982 roku. latem 1983 roku Holladay zwróciła się do WTA z prośbą o pozwolenie jej na powrót na tournee, mimo że nie zajmuje już miejsca w rankingu.
Już na wczesnym etapie stosowania rozwiązania, które przekształci się w popularny przepis WTA i ATP dotyczący „rankingu chronionego”, WTA zdecydowała, że kobiety, które powrócą na turniej w ciągu roku od porodu, będą mogły ominąć kwalifikacje i wziąć udział w losowaniu głównym o szóstej turnieje. Media i działacze tenisowi natychmiast nazwali to „Zasadą Terry’ego Holladaya”.
Wycinek z gazety przedstawiający dni zabaw Terry'ego Holladay'a z młodą Tashą.
© Dzięki uprzejmości Terry’ego Holladaya.
Holladay tak naprawdę nie uważała się za pionierkę ani nie zastanawiała się, jak bardzo będzie pomagać kobietom w przyszłych latach. W każdym razie postrzegała siebie jako coś w rodzaju wyjętego spod prawa, jak przystało na krewnego legendarnego rewolwerowca i hazardzisty ze Dzikiego Zachodu, Doca Hollidaya (członkowie rodziny zmienili później pisownię nazwiska ze względu na sławę Doca). Holladay przypisuje swoją „koordynację wzrokowo-ruchową i gorący temperament” swojemu słynnemu poprzednikowi.
Holladay był uzdolnionym sportowo, ale zbuntowanym młodzieńcem, dzieckiem dysfunkcyjnej rodziny. Jej ojciec, John, pasjonował się tenisem, a Terry zainteresował się tą grą, ale ona stwierdziła, że zrobiła to bardziej w ramach „ucieczki”. Po urodzeniu pięciorga dzieci jej matka Mary Ellen zaczęła dużo pić i zmagała się z tendencjami samobójczymi. W końcu John porzucił rodzinę. Holladay ogromnie kochała swoją matkę, więc była podwójnie zdruzgotana, gdy w 1975 roku w wieku 20 lat powiedziano jej, że ona sama nie może mieć dzieci.
Kiedy jednak już zaawansowana kariera Holladay dowiedziała się, że na początku 1982 roku zaszła w ciążę, była zachwycona. W listopadzie na świat przyszła jej córka Natasza – Tasza.
Wiadomość nadeszła w sprzyjającym momencie.
Po zaciętej porażce w czwartej rundzie z Martiną Navratilovą na korcie centralnym Wimbledonu w 1977 roku, pogrążyła się w kryzysie, który pogłębiła jej podatność na depresję.
„Wszystko się zmieniło dzięki Taszy” – powiedział Holladay. „Kiedy ją urodziłam, poczułam się, jakbym sama się urodziła. Jakbym była w Disneylandzie, kochając życie.
„Wierzę, że uratowała mi życie”.
jaki rozmiar chwytu tenisowego
Tenis był wtedy zupełnie inny. Nie byłem bogaty. Liczyłam grosze, starając się zapewnić mężowi studia. Nie było żadnego systemu wsparcia, nie było czegoś takiego jak opieka nad dziećmi na miejscu. Terry’ego Holladay’a
Holladay nagle stał się lepiej przygotowany, aby stawić czoła światu z wigorem i determinacją. Mając córeczkę i męża, który nie był w stanie pomóc w utrzymaniu domu, Holladay nie miała innego wyjścia, jak tylko wrócić na tournée. W sierpniu 1983 Holladay wygrał dwie rundy w grze pojedynczej na US Open, mimo że nadal ważył dodatkowe kilogramy i karmił piersią.
„Moje piersi były ciężkie” – powiedziała. „Nie powinnam nosić tych [dopasowanych] koszul Fila”.
Z biegiem czasu Holladay zaczęła odczuwać urazę, że jej mąż tak naprawdę nie angażuje się w sprawy rodziny. Miała wrażenie, że wykorzystywana jest jedynie jako „odskocznia, bilet na posiłek”. Wszystko rozstrzygnęło się podczas wspomnianego wcześniej US Open w 1984 roku. Wkrótce Holladay i Natasha zostali całkowicie zdani na siebie.
Holladay oszczędzała pieniądze, gdzie mogła, zatrzymując się u lokalnych rodzin wolontariuszy zamiast w hotelach turniejowych i jedząc darmowe jedzenie na miejscu, zamiast chodzić do restauracji. Codzienne życie stało się czasem gorączkowym poszukiwaniem pomocy dla Taszy. Niektóre zawodniczki, w tym Paula Smith i Alicia Moulton, ogromnie pomogły – kiedy tylko mogły – w opiece nad dziećmi. Steffi Graf nie opiekowała się dzieckiem, ale bawiła się z Nataszą w szatni.
„Właściwie błagałem innych graczy, aby pomogli” – powiedział Holladay. Gdybym nikogo nie mógł znaleźć, powiedziałbym jej, Tasza, że muszę iść do pracy. Muszę iść grać w tenisa.
„Nie możesz się stąd ruszyć, jasne?”
Terry Holladay z rodziną, od lewej do prawej: Romyn, pierwsze dziecko Taszy; Syn Terry'ego, Louis; Córka Terry'ego, Maggie; Terry; Michael Tracy, mąż Taszy (trzymający River, drugą córkę Taszy i Michaela); i Tasza.
© Dzięki uprzejmości Terry’ego Holladaya.
jak oglądać paradę z okazji Dnia Macy's
Natasza pomimo swojego wieku zrobiła, co jej kazano, jakby rozumiała, dlaczego tak musi być. Holladay podróżowała z nią aż do wieku przedszkolnego, kiedy to rozpoczęła się inna gra w żonglerkę, w której brały udział ciotki i bliskie przyjaciółki z Kalifornii, w tym matka Taylora Fritza, Kathy May – „ciocia Kathy” dla Natashy.
Natasha, obecnie 40-latka, ma męża i trójkę dzieci, powiedziała mi, że z dni spędzonych na trasie tenisowej ma jedynie ulotne wspomnienia. Pamięta, jak wyglądała przez okno samolotu i była zafascynowana tym, jak samochody poniżej malały. Ma w pamięci migawki niektórych przypadkowych osób, w tym Rosie Casals, Lindsay Davenport i komika Jona Lovitza. Natasza powiedziała mi, że jej najszczęśliwszym wspomnieniem było pchanie zgarniacza po korcie i zbieranie piłek treningowych.
Natasza w końcu grała w tenisa, ale gra nie odpowiadała jej temperamentowi. Była rozczarowaniem dla swojego trenera tenisa w szkole średniej Torrey Pines.
kroki w badmintona do sukcesu
„To mama ma gen Doktora Hollidaya” – powiedziała mi Natasha. „Mam zupełnie inny temperament. Jest bardzo konkurencyjna. Lubi wygrywać. Uwielbia hazard. Uwielbia wszystko, co może być bardzo intensywną rywalizacją.
„Jestem inny, mam tendencję do ulegania w takich sytuacjach. Pod tym względem nie staję na wysokości zadania. Byłem naprawdę spokojnym dzieckiem. Introspektywny, artystyczny.
Terry Holladay i jej trójka dzieci, od lewej do prawej: Natasha, Louis, Terry, Maggie.
© Dzięki uprzejmości Terry’ego Holladaya.
Od chwili narodzin Natashy (pierwszego z jej trójki biologicznych dzieci) Terry skąpiła i oszczędzała, inwestując zarobione pieniądze w nieruchomości – częściowo w wybrane grunty na wybrzeżu Kalifornii. Po uzyskaniu dyplomu z marketingu na Uniwersytecie Stanowym w San Diego Tasha dołączyła do Terry'ego w ich własnej butikowej agencji nieruchomości Homes by the Holladays.
Obaj pozostają bardzo blisko. Może się wydawać, że Holladayowie zapuścili korzenie. Pod wieloma względami Terry cieszy się stabilnym życiem, którego odmówiono jej w młodości, zmaganiami jako samotna matka podczas tournee tenisowego.
Ale kobiety – pionierka i córka, która wspólnie przetrwała wiele niepewności – nie pozbyły się jeszcze całkowicie życia w trasie. Teraz lubią razem podróżować i biwakować jako duża rodzina, a Terry prowadzi w swoim kamperze.
