W Dubaju Miedwiediew pokazał grę, na którą on i my czekaliśmy. W Acapulco de Minaur pokazał, co ma na myśli, mówiąc: „Mam całe serce w tym moim małym ciałku”.
ZOBACZ: Daniil Miedwiediew zdobył swój trzeci tytuł z rzędu w tym roku, pokonując Andrieja Rublowa w Dubaju.
Rok temu Daniił Miedwiediew był numerem 1 na świecie. Miesiąc temu przegrał wcześnie w Australian Open i wypadł z pierwszej dziesiątki. Teraz, zdobywając tytuł w Dubaju w sobotę, wygrał trzy turnieje z rzędu i 14 meczów z rzędu. W tym czasie dwukrotnie pokonał Novaka Djokovicia, Jannika Sinnera, Andrieja Rublowa i Felixa Augera-Aliassime. W wygranym 6:2, 6:2 meczu finałowym z Rublowem w Dubaju nie popełnił żadnego błędu bekhendowego.
Jaka jest różnica między rozpalonym do czerwoności Miedwiediewem, człowiekiem, który nigdy nie pudłuje, a Miedwiediewem, który przegrał finały ATP i nie może odebrać seta Sebastianowi Kordzie w Melbourne? Według Rosjanina różnica może dotyczyć tak małej rzeczy, jak kierunek, w którym wybiera się do oddania strzału.
„Są takie mecze, w których przegrywasz mecz tylko dlatego, że zawsze uderzałeś w faceta, a on zawsze wybierał właściwą stronę” – mówi Miedwiediew. „Myślisz:„ Jak to możliwe, że ani razu nie mogę wybrać właściwej strony?
„Teraz czuję, że mam dużo punktów, z których mogę wybrać prawą stronę, aby wykonać podanie, mogę trafić kilka zwrotów na linii, aby przeciwnik zagrał. To jest właśnie pewność siebie. Wiem, jakie to uczucie.
Orteza Bandit na łokieć tenisisty
Bombardowanie służy, nigdy nie chybi, budując wiece strzał po strzale, niszcząc wszystko: to jest Miedwiediew, na którego on i my czekaliśmy regularnie przez ostatni rok. W swoich zwycięstwach nad Djokoviciem i Rublevem w Dubaju wydawał się być na szczycie każdej piłki i pewny każdej decyzji. W drugim secie finału jego pewność siebie osiągnęła punkt, w którym wydawało się, że może posłać piłkę, gdzie tylko zechce, każdym uderzeniem, jakie zechce. Przed piątkiem Miedwiediew przegrał cztery razy z rzędu z Djokoviciem i dwa razy z Rublowem; żaden z nich nie mógł zebrać przeciwko niemu zestawu w Dubaju.
Miedwiediew wygrał 14 meczów z rzędu w swojej serii trzech zwycięstw w turniejach i przegrał tylko trzy sety.
© Obrazy Getty'ego
„Jest bardzo cierpliwy, bardzo wysportowany; jak na swój wzrost porusza się dobrze – powiedział Djokovic, brzmiąc tak, jak brzmiał, gdy mówił o Miedwiediewie w 2019 i 2021 roku.
Wydaje się, że dla Miedwiediewa różnica między błyskotliwością a przeciętnością polega na posiadaniu określonego uczucia. Po finale powiedział, że chodziło o wyczucie, który strzał oddać. Wcześniej w tym tygodniu powiedział, że chodzi o to, aby wiedzieć, jak to jest wygrywać.
Powiedział, że nawet gdy nie było wyników, w ciągu ostatnich kilku miesięcy wiedział, że dobrze uderza piłkę. Kiedy w Rotterdamie odniósł kilka dobrych zwycięstw, uczucie zwycięstwa powróciło i od tamtej pory go nie stracił.
„To był rodzaj brakującej części – wygrywania – ponieważ wciąż grałem dobrze” – mówi.
To uczucie zwycięstwa nigdy nie trwa wiecznie, nawet w przypadku faceta z pierwszej piątki, takiego jak Miedwiediew. Jednak w przeszłości pokazał, że może nim jeździć całkiem daleko; w 2019 i 2021 roku zebrał serię zwycięstw w wielu turniejach. Liczy się to, że Miedwiediew znów bierze udział w pierwszym w tym roku turnieju Masters 1000 w Indian Wells. Z Djokoviciem i Rafaelem Nadalem poza wiosennym swingiem na twardym korcie, a Carlos Alcaraz potencjalnie zmaga się z kontuzją, Rosjanin będzie na szczycie listy pretendentów w IW i Miami.
„Cieszę się, że mam teraz dobrą passę. Smugi zawsze się kończą. Postaram się przedłużyć moje tak długo, jak tylko będę mógł”.
W Acapulco de Minaur pokazał, co ma na myśli, mówiąc: „Mam całe serce w tym moim małym ciałku”.
© Obrazy Getty'ego
„Tommy Paul udowadnia, że jest najlepszym męskim graczem w USA”.
To były słowa, które przyszły mi do głowy w sobotni wieczór, gdy w drugim secie finał Acapulco pomiędzy Paulem i Alexem de Minaurem zakończył się wynikiem 4:4.
Wtedy brzmiało to jak właściwy nagłówek dla tego posta. Poprzedniej nocy Paul przeżył skurcze i pokonał Taylora Fritza. W styczniu dotarł do półfinału Australian Open i po raz pierwszy przebił się do Top 20. Teraz był w swoim pierwszym finale na 500 poziomów, zręcznie wygrał pierwszego seta z de Minaurem i odbił się od załamania w drugim secie. Paul był silniejszym graczem z tej dwójki i wydawało się, że jest bliski złożenia mocnego oświadczenia.
Następnie przegrał osiem z kolejnych dziewięciu meczów i mecz 3:6, 6:4, 6:1.
Więc zamiast Paula to de Minaur wygłosił mocne oświadczenie w tym tygodniu. 24-letni Australijczyk zdobył sześć 250-poziomowych tytułów, ale to była jego pierwsza 500. Zrobił to, wracając z setu, aby pokonać Holgera Rune'a w półfinale i Paula w finale. Dzięki zwycięstwu de Minaur awansował na 18. miejsce, tracąc trzy miejsca do swojego najwyższego poziomu w karierze.
Niech żyje Meksyk!!!! ❤️ pic.twitter.com/gRHWtI0nZE
— alex de minaur (@alexdeminaur) 5 marca 2023 r
De Minaur wygrał tak, jak zawsze wygrywa. Nie załamując się psychicznie. Wydłużając rajdy i zamieniając mecz w fizyczną skarpę. Zmuszając Paula, który grał w swoim drugim finale, do trafienia jak największej liczby piłek. Wykorzystując jego niedocenianą służbę jako broń ratunkową; de Minaur zdobył 81% swoich punktów za pierwszy serwis. Te mocne serwisy pomogły mu w obronie pięciu break pointów w kluczowym meczu otwarcia trzeciego seta.
„Po prostu pozostać w meczu, zwłaszcza w drugim secie; Po prostu kopałem głęboko i udało mi się przez to przebrnąć” – powiedział de Minaur.
„Jak wszystko w mojej karierze, postępowałem krok po kroku” – powiedział. „Chcę po prostu naciskać, nadal dawać z siebie jak najwięcej. Wiem, że może nie gram niewiarygodnego tenisa każdego dnia, ale wiem, że będę walczył do końca.
„Mam całe serce w tym moim małym ciałku”.
