Po pierwsze — energiczny 16-latek prezentuje swój charakterystyczny, nieustępliwy styl światu tenisa w Monte Carlo, przeciwko panującemu mistrzowi French Open.
Fani tenisa mogą spierać się i często to robią, o to, kto jest męskim GOAT.
Ale nie ma niezgody, jeśli chodzi o tożsamość Króla Gliny. Rafael Nadal otrzymał ten przydomek w pierwszych dniach swojej kariery, kiedy był zaledwie nastolatkiem. To, co mogło się wtedy wydawać przedwczesne, okazało się prorocze. Dwadzieścia lat po swoim pierwszym zwycięstwie w ATP na powierzchni, ma najwięcej turniejów na kortach ziemnych (14) i tytułów (63), a także najdłuższą passę (81) i najwyższy procent wygranych (91,3) na nawierzchni, w męskim... historia tenisa.
Tak więc, gdy 36-latek przygotowuje się do tego, co może być jego ostatnim zamachem na kortach ziemnych Europy, spoglądamy wstecz na 10 meczów, które uczyniły go niekwestionowanym władcą czerwonych.
2003 Monte Carlo, druga runda: Nadal ur. Albert Costa, 7-5, 6-3
Zagrałem naprawdę bardzo dobry mecz.
zdjęcia piłek tenisowych i rakiet
Król na treningu.
© Obrazy Getty'ego
„Kiedy po raz pierwszy schodzi tunelem na kort centralny, otrzyma wspaniałą owację”. W ten sposób doświadczony komentator telewizyjny John Barrett powitał 16-letniego debiutanta Rafaela Nadala na głównym stadionie w Monte Carlo wiosną 2003 roku.
oj wyprodukowano w Ameryce 30 za 30
Zgodnie z przewidywaniami Barretta, publiczność zawrzała na widok młodego kwalifikanta z Majorki, który wygrał mecz w pierwszej rundzie z Karolem Kucerą, a teraz zmierzył się z mistrzem Rolanda Garrosa z 2002 roku, Albertem Costą. Gdy Nadal podszedł do swojego krzesła, jeden z jego charakterystycznych manier był już widoczny: w lewej ręce trzymał rakietę Babolat, najwyraźniej sygnalizując gotowość do nadchodzącej walki. Jeśli chodzi o jego butelki z wodą, które wkrótce staną się sławne, przed tym meczem pojawia się tylko jedna duża. Czy drugi i jego skrupulatne ustawienie pojawiły się później?
Bez znaczenia. Elementy, które sprawią, że gra Rafy będzie świetna, były na swoim miejscu. Można to usłyszeć w reakcjach nadawców na stoisku tego dnia, Barretta i Jasona Goodalla, gdy Nadal przecinał sobie drogę przez czerwoną glinę.
„Całkiem wyjątkowy forhend z rotacją górną”. „Całkiem niezwykła obrona”. „Co za hit, światowej klasy.” „Odmawia odejścia”.
obcisłe dżinsy i tenisówki
Dla dwóch Brytyjczyków kwalifikuje się to jako tryskanie.
Dzień wcześniej Southpaw wygrał pierwszy w swojej karierze mecz na poziomie Masters z Karolem Kucerą.
© Obrazy Getty'ego
„Tam jest trochę zaciśniętej pięści” – zauważa Barrett na początku, w kolejnej odrobinie niedopowiedzianej zapowiedzi. Nie wiedział, ile jeszcze zobaczymy zaciśniętych pięści i ile wersji wymyśli Nadal. Rafa również chrząkał, głośno, praktycznie przy każdym zamachu, co nie było wówczas powszechne w męskiej grze. Razem, pięści i chrząknięcia były tylko niewielkimi oznakami nowej, szaleńczej energii, którą Rafa wniesie do tego sportu.
27-letni Costa, wówczas zawodnik Top 10, nie wiedział, co go czeka. Dzień wcześniej powiedział dziennikarzom: „Czuję się bardzo, bardzo dobrze, silny… bardzo pewny siebie”.
Jednak na każdy pewny zamach, jaki wykonywał, Nadal miał odpowiedź, czy to strzelaniem, czy też aportem. W drugim secie Costa uderzył coś, co wyglądało na bekhendowego zwycięzcę crosscourtu pod ostrym kątem. Ale młody Rafa sięgał aż do krawędzi kortu, aby zmienić go w jeszcze ostrzejszego zwycięzcę forhendu poprzecznego na korcie.
tenisówki dla tenisistów
„Byłem spieszącym się nastolatkiem, szaleńczo nadpobudliwym, pracującym na tysiącu obrotów na treningach i zawodach” – mówił Nadal o wiośnie 2003 roku, kiedy to awansował w rankingach o prawie 100 miejsc. Kilka tygodni po Monte Carlo osiągnął jeszcze większy osobisty kamień milowy, pokonując swojego przyjaciela Carlosa Moyę w Hamburgu.
Nadal poruszał się tak szybko, że dziennikarzowi tenisowemu może być trudno nadążyć. Po meczu zapytano go, jak by się czuł, gdyby znalazł się w Top 100.
„Jestem już w Top 100” – odpowiedział Rafa. Wiedział, że jego punkty rankingowe z wygranej Costy po raz pierwszy pozwolą mu znaleźć się w tej elitarnej firmie.
- Zagrałem naprawdę bardzo dobry mecz - powiedział. Jednak już w wieku 16 lat Rafa był realistą i pragmatykiem.
Zapytany, co najbardziej go cieszy w jego występie, powiedział: „Najbardziej cieszy mnie wygrana w meczu”.
Zapytany, jak daleko może zajść w losowaniu, powiedział: „Nie sądzę, żebym zaszedł daleko w tym turnieju. Będę walczyć do końca. Postaram się dobrze zagrać. Ale to nie zależy tylko ode mnie, czy wygram, czy przegram, zależy to również od innych.
Wielkie małe kłamstwa sezon 2 oglądaj online za darmo
Nadal ogłosił się światu tenisa w Monte Carlo i wygrał turniej aż 11 razy.
© Getty Images 2018
Nadal lubił glinę, ale jeszcze nie twierdził, że jest jej królem. On miał rację. W swoim następnym meczu przegrał w prostych setach z Guillermo Corią, który awansował do finału.
Tej wiosny Rafa mógł poruszać się trochę za szybko lub kołysać trochę za mocno dla własnego dobra. Kontuzja barku wyeliminowała go z gry na dwa tygodnie, wystarczająco długo, by wykluczyć go z Rolanda Garrosa. Wrócił jednak na Wimbledon, gdzie na obcej nawierzchni dotarł do trzeciej rundy. ATP przyznało mu tytuł Nowicjusza Roku.
Jednak nic, co zrobił w tamtym sezonie, nie zapowiadało tego, co go czeka, tak jak zwycięstwo nad mistrzem Rolanda Garrosa w Monte Carlo.
Jutro: Rafa słucha słów Moyi
