Został pierwszym Amerykaninem, który od 15 lat wziął udział w ważnym finale i zajął 4. miejsce na świecie, co jest najlepszym w karierze.
Patrząc wstecz, patrząc w przyszłość. Sezon ATP 2024 jest już zapisany, a Joel Drucker ma dziewięć godnych uwagi historii do rozważenia w ciągu najbliższych kilku tygodni – zanim rozpocznie się kolejny rok męskiego tenisa. (Na urządzeniach mobilnych przewiń w dół, aby przeczytać więcej podsumowań ATP; na komputerze, po lewej stronie ekranu zobaczysz dodatkowe całości.)
Choć przegrana obu finałów z Sinnerem w prostych setach była z pewnością frustrująca, czwarty w rankingu Fritz jest wyjątkowo podekscytowany.
© Obrazy Getty’ego
To było imponujące widzieć, jak Taylor Fritz stał się pierwszym Amerykaninem od ponad 15 lat, który dotarł do finału turnieju singlowego major. Droga Fritza do finału US Open obejmowała zacięte, czterosetowe zwycięstwa nad Casperem Ruudem i Alexandrem Zverevem.
Jednak wysiłki te zeszły na drugi plan w kontekście półfinałowego zwycięstwa Fritza nad Frances Tiafoe.
W swoim debiutanckim półfinale turnieju Slam, w którym przegrał dwa sety do jednego z zapalonym przeciwnikiem, który wcześniej doszedł do tego etapu, cała ciężka praca i wytrwałość Fritza opłaciły się, gdy szybko otworzył czwartego seta, a następnie pobiegł przez decydujący wynik 6:1. Dwa miesiące później Fritz pokonał także dystans w finałach ATP, pokonując po drodze Zvereva i Daniila Miedwiediewa.
To uczyniło go pierwszym Amerykaninem, który zaszedł tak daleko od czasu Jamesa Blake’a w 2006 roku.
Choć przegrana obu finałów z Sinnerem w prostych setach była z pewnością frustrująca, czwarty w rankingu Fritz jest wyjątkowo podekscytowany. Choć na początku 2023 roku na krótko znalazł się w pierwszej piątce, tak wysokie miejsce na koniec roku oznacza znacznie więcej.
„Czuję, że przynależę” – powiedział Fritz podczas finałów ATP. „To inne uczucie. To był wspaniały rok. To daje mi dużo pewności siebie, że mam taką wiarę. To ogromna część osiągania wielkich wyników. Cele, które postawiłem sobie na początku roku, to znaleźć się w pierwszej piątce.”
Czy ośmielę się powiedzieć, że gra przejściowa Fritza mogłaby się poprawić, gdyby grał więcej w grze podwójnej?
