Serena Williams
Odwrócenie definicji modelu do naśladowania
Jeśli chodzi o wybór wzoru do naśladowania, większość z nas zawsze była uczona szukania „miłych” facetów. Ci, którzy przedkładają życzliwość nad bezwzględność, którzy bardziej niż siłę swoich ramion pokazują ogrom serca – to właśnie mężczyźni i kobiety powinni nas inspirować. Och, to bonus, jeśli te wspaniałomyślne dusze osiągną po drodze spory sukces, ale to nigdy nie jest jedyny powód, dla którego powinniśmy kogoś podziwiać.
Ale co z ludźmi, którzy są tak wydajni, więc bezwzględny, w dążeniu do perfekcji, aby cały proces zamienić w sztukę? Czy ludzi, którzy pragną sukcesu ponad wszystko, ale jednocześnie szanują zasady, czyli tych, którzy grają twardo, ale uczciwie, krótko mówiąc, należy odrzucać jako niegodnych podziwu zwykłego człowieka?
bekhend w racquetballu
Serena Williams spędziła większą część dwóch dekad próbując zmienić nasze postrzeganie „wzorów do naśladowania”. I chociaż nie powiedziałbym, że odniosła w tym spektakularny sukces, z pewnością przedefiniowała granice, które uważaliśmy za możliwe w dziedzinie sportu. Moim zdaniem nie da się nie zainspirować że.
Niezwykle pewny siebie od samego początku
Wszystko zaczęło się w Compton w Kalifornii, gdzie Serena i starsza siostra Venus uparcie uczyły się w domu i były prowadzone w domu przez ich ojca Richarda. Niesamowity talent tej dwójki dopiero zaczynał się ujawniać, aw 1990 roku rodzina przeniosła się do West Palm Beach na Florydzie, aby dalej rozwijać swój tenis. Richard zapisał Venus i Serenę do akademii tenisowej Ricka Macci, ale trzymał ich z dala od juniorskiego obwodu tenisowego, częściowo dlatego, że siostry były odbierane przez rasistowskie podteksty ze strony rodziców niektórych ich rówieśników.
W 1992 roku, kiedy Serena miała 11 lat, a Venus 12, organizacja Trans World Sport postanowiła przeprowadzić wywiad z dwoma cudownymi dziećmi, a materiał filmowy z tego spotkania okazał się niezwykle proroczy. Spójrz na wideo, w którym Serena głosi, nawet jako łagodna 11-latka, że nie chciałaby być taka jak ktokolwiek inny, kiedy dorośnie, ale że chciałaby, aby inni chcieli być tacy jak ją.
Jak zdobyć tego rodzaju wiarę w siebie? Z pewnością nie jest to coś, co jest bardzo powszechne, nawet wśród światowej klasy sportowców. Będziesz musiał polować daleko i szeroko, zanim natkniesz się na osobę tak bardzo pewną swoich umiejętności, jak Serena w wieku 11 lat.
Ma to sens, ponieważ musiałbyś też polować daleko i szeroko, zanim znajdziesz sportowca tak absurdalnie dominującego jak Serena. Prawdopodobnie zostało to powiedziane zbyt wiele razy, ale Serena Williams w swojej najlepszej formie jest tak daleko powyżej konkurencji, że nawet nie wydaje się to sprawiedliwe. Może wygrała „tylko” 18 Wielkich Szlemów i była numerem 1 na świecie przez znacznie krótszy czas niż Steffi Graf, ale trudno byłoby znaleźć kogoś, kto nie zgodziłby się z poglądem, że nigdy nie było tenisa. zawodnik – mężczyzna lub kobieta – as dominujący nad swoimi rówieśnikami jako Serena.
Czynienie konkurencji bez znaczenia
Może nie jest najlepszą zawodniczką wszechczasów, ale kiedy jest w pełni zaangażowana w swoją grę, jest prawdopodobnie jedyną w historii tenisa, która może twierdzić, że jest naprawdę niepokonana.
środek do czyszczenia gumy do tenisa stołowego
Ale nawet ta genialna jakość, ta zdolność do wznoszenia się daleko, znacznie powyżej konkurencji, przez lata przyniosła jej ceglane nietoperze. Właściwie słyszałem, jak niektórzy mówią – i nie zmyślam tego – że skoro jest o wiele silniejsza i szybsza niż jej przeciwnicy, nie powinno się jej pozwolić na udział w trasie.
Jest to oczywiście dodatek do zwyczajowych rasistowskich uwag i obelg dotyczących jej wyglądu, jej rzekomego braku kobiecości i jej ogólnej przekory.
Chociaż rasistowskie komentarze są zbyt nikczemne, by nawet zasługiwały na odpowiedź – czy to ze strony jej, czy jej fanów – myślę, że warto zastanowić się nad pierwszym argumentem. Czy Serena naprawdę jest tak fizycznie lepsza od reszty zawodniczek, że sprawia, że rywalizacja jest bezsensowna?
Prawdziwy czynnik różnicujący – siła psychiczna
Statystyki opowiedziałyby inną historię. Serena znana jest z najlepszego serwisu w historii kobiecego tenisa, ale z pewnością nie jest największym serwisem. Jej siostra i Niemka Sabine Lisicki zostały taktowane z wyższymi prędkościami podawania niż Serena. Młodszy Williams również nie jest najpotężniejszy w parterze – zarówno Maria Sharapova, jak i Petra Kvitova notują szybsze uderzenia w parterze.
Jeśli chodzi o poruszanie się po korcie, myślę, że nawet przypadkowy fan zgodzi się, że chociaż Serena jest szybka, to nie jest w tej samej lidze co Justine Henin czy Jelena Jankovic, jeśli chodzi o czystą prędkość nożną.
To nie jest sprawa otwarta i zamknięta, ale może być silny argument, że Serena nie jest faktycznie fizycznie przewyższa wszystkich jej przeciwników. Ogromna różnica między nią a polem musi zatem sprowadzać się do czegoś innego. I to nie jest nauka rakietowa, aby dowiedzieć się, co to jest – to rzecz między uszami.
Sukces Sereny miał więcej wspólnego z jej niezachwianym temperamentem niż jej imponującymi atrybutami fizycznymi. Ile razy widzieliśmy, jak wracała z pozornie niemożliwej sytuacji i wygrywała mecz tylko dlatego, że nie przyznała się do porażki? Kobieta po uratowaniu punktu meczowego wygrała aż trzy Wielkie Szlemy, czyli najwięcej w historii tenisa – mężczyzny i kobiety. To mówi ci wszystko, co musisz wiedzieć o jej zdumiewającej sile psychicznej.
Czy ego naprawdę jest takie złe?
Oczywiście ego Sereny również odgrywa dość dużą rolę w jej sukcesie. Naprawdę wierzy, że jest lepsza niż wszyscy inni; wścieka się, gdy przegrywa, bo po prostu nie może sobie wybaczyć, że zdjęła stopę z pedału.
jak uczyć tenisa
Jasne, dla wielu takie zachowanie może brzmieć niesportowo, a Serena z pewnością wyrządziła pewną szkodę swojemu wizerunkowi, od czasu do czasu odmawiając uznania swoim przeciwnikom. Ale ta postawa też jej pomogła; Jeśli ty wiedzieć jesteś najlepszy, to tylko kwestia czasu, zanim ta prawda zamanifestuje się również na boisku.
Ego Sereny jest prawdopodobnie największym powodem, dla którego dziś cieszy się tak przerażającym uciskiem Marii Szarapowej. 10 lat temu 17-letnia Szarapowa oszołomiła Serenę w finale Wimbledonu, a Serena nigdy tego nie wybaczyła. Co bardziej uderzające, za każdym razem, gdy występuje przeciwko Rosjaninowi, cały świat wie, jak bardzo jest oburzona, że przegrała ten mecz.
Serena gra ze znacznie większym skupieniem za każdym razem, gdy bawi się ze sobą z Szarapową; twarz Amerykanina niemal krzyczy: Jak śmiesz mnie pokonać w finale Wielkiego Szlema! I ona też mówi: Serena prowadzi Szarapową 16-2 w ich łeb w łeb, nadając nowe znaczenie terminowi „kośny”.
Dobra strona chęci wygrywania za wszelką cenę
Uczono nas, że pragnienie zemsty jest grzechem, że zemsta jest zmorą wszystkiego, co dobre w sporcie wyczynowym. Ale co, jeśli ta zemsta zostanie wyprowadzona najczystszymi możliwymi środkami – przez osiągnięcie sportowej doskonałości? Nie wiem jak wy, ale kiedy widzę Serenę Williams zagrywającą piłkę z niezrównaną zaciekłością, wierzę, że wznosi sport na wyżyny poza zasięgiem zwykłych śmiertelników.
zamiennik piłek tenisowych w suszarce
Przez prawie 20 lat grania w tenisa Serena Williams grała twardo, ale uczciwie, zmiażdżyła przeciwników, ale trzymała się zasad i wykazała się atletyczną doskonałością, ale zachowała sportową postawę (z wyjątkiem jednego odosobnionego incydentu podczas US Open 2009). Często walczyła również z rasizmem (nie tylko w Compton; od jej kolegów graczy ), batantly stronnicze sędziowanie (co doprowadziło do wprowadzenia Hawk-eye) i złośliwych, obraźliwych komentarzy ludzi, którzy nazywają siebie fanami tego sportu.
Przez to wszystko zachowała spokój, trzymała się broni i wygrywała. A dla mnie jest to kariera, z której warto czerpać inspirację, niezależnie od tego, ilu ludzi nieumyślnie pomyliła po drodze.
W sporcie chodzi o wygrywanie w takim samym stopniu, jak o bycie miłym. Podziękuj Serenie za przypominanie nam tego dnia.
