Dopiero występ na najwyższym poziomie czołowego przeciwnika, Alexandra Zvereva, sprawił, że długie panowanie 14-krotnego mistrza w Paryżu dobiegło końca.
© Matta Fitzgeralda
Po dwóch setach i przerwie w trzecim Rafael Nadal uderzył zwycięskiego forhenda, uniósł pięść i spojrzał wysoko w górne pokłady w Court Philippe Chatrier. Największym konkurentem tej gry był on sam oraz kibice Rolanda Garrosa, którzy nauczyli się go kochać przez ostatnie 20 lat, aby podjąć 11-godzinną próbę odparcia porażki.
Nagle niemożliwe znów stało się możliwe. Nadal po zwycięskim uderzeniu w kolejnym punkcie podwyższył wynik na 15-30. Jego przeciwnik, Alexander Zverev, który przez dwie godziny spisywał się niemal bezbłędnie, popełnił podwójny błąd i podwyższył wynik na 15-40. Rafa miał dwa break pointy. Tłum ożył. Jego trenerzy, zamyśleni przez większą część popołudnia, paplali zachęcająco. Cofnął się swoim starym, długim, zdecydowanym krokiem.
Czytaj więcej: Alcaraz, Djokovic, Świątek i inni oglądają mecz Rafaela Nadala vs. Aleksandra Zvereva w Paryżu
Już w pierwszym break pointie dobrze przyjrzał się bekhendowi i… poszybował długo. W drugim break pointie Zverev uderzył bekhendem poza linię boczną i wygrał. Nadal podniósł ręce w górę z niedowierzaniem – jeszcze centymetr i mógłby mieć przerwę. Zamiast tego jego ostatnia szansa zniknęła tak szybko, jak się pojawiła.
Te dwa punkty – mocny bekhend Nadala i doskonały bekhend Zvereva – złożyły się na całkiem dobre podsumowanie poniedziałkowego zwycięstwa Zvereva 6-3, 7-6(5), 6-3. Nadal zajął zwycięską pozycję, rzucił wyzwanie swojemu przeciwnikowi i przywołał wspomnienia spektakularnych momentów z przeszłości, ale był zardzewiały, gdy to miało znaczenie, i nie mógł znaleźć strzału, którego potrzebował, aby skierować mecz w swoją stronę. Czasami był trochę powolny, innym razem był trochę nadgorliwy. Tymczasem Zverev, młodszy o 11 lat i zdobywca tytułu mistrza w Rzymie w zeszłym tygodniu, był pewny siebie i precyzyjny, kiedy tylko tego potrzebował.
ZOBACZ: Rafael Nadal wyeliminowany w pierwszej rundzie Rolanda Garrosa przez Alexandra Zvereva | PRZEGLĄD NAJWAŻNIEJSZYCH WYDARZEŃ
„Miałem przed sobą bardzo trudnego przeciwnika” – powiedział Nadal. „I moim zdaniem grał dobrze. Nawet w ten sposób miałem swoje szanse, wiesz.
– To znaczy, nie byłem tak daleko. Takie jest moje odczucie. Byłem gotowy dzień po dniu budować swoją grę i pewność siebie. Ale nigdy nie miałem takich dni.”
Nadal, który w przyszłym tygodniu skończy 38 lat, zaczął powoli. Nie potrafił trafić do drop shota Zvereva, spóźniał się na bekhend i dwukrotnie przełamał się w pierwszym secie.
W drugim secie w końcu nabrał tempa, podwyższył na 5:3 i wydawało się, że jest o krok od przejęcia kontroli nad meczem, tak jak miał to miejsce 112 razy wcześniej na Rolandzie Garrosie. Jednak w przeciwieństwie do dawnych czasów, tym razem jego przeciwnik stanął do walki. Gdy Nadal serwował w drugim secie przy wyniku 5:4, Zverev pokonał trzech zwycięzców i zerwał z miłości.
To znaczy, nie byłem tak daleko. Takie jest moje odczucie. Byłem gotowy dzień po dniu budować swoją grę i pewność siebie. Ale nigdy nie miałem takich dni. Reakcja Rafaela Nadala po meczu
Zamiast wzmocnić się na tę okazję, Zverev zagrał tak, jak wielu ludzi chciało, żeby grał w przeszłości: z agresją z obu stron. Wcześnie złapał piłkę, wyrównał uderzenia i wybrał bardziej ryzykowną drogę, schodząc wzdłuż linii, i to się opłaciło. Został dopiero trzecią osobą, po Robinie Soderlingu i Novaku Djokoviciu, która pokonała Nadala w Paryżu. Wykonał 77 procent swoich pierwszych serwisów, trafił 44 zwycięskie podania i zdobył 18 break pointów.
„To zdecydowanie jeden z najbardziej wyjątkowych meczów w mojej karierze, zarówno pod względem atmosfery, jak i okazji” – powiedział Zverev. „Naprawdę czułem, że to był bardzo dobry mecz”.
uczyć się tenisa online
„C’est incroyable” – Nadal powiedział o atmosferze w Chatrier. Nie wie, czy będzie to jego ostatni Roland Garros, ale planuje wrócić na stadiony na lipcowe igrzyska olimpijskie.
„To było coś wyjątkowego poczuć miłość ludzi, którą czułam, w miejscu, które kocham najbardziej”.
„To zdecydowanie jeden z najbardziej wyjątkowych meczów (w mojej karierze), zarówno pod względem atmosfery, jak i okazji” – powiedział później Zverev.
© 2024 Tima Claytona
Nadal zawsze kochał Rolanda Garrosa, ale fani nie zawsze odwzajemniali tę miłość. Roger Federer był ich człowiekiem, a nastoletni Rafa miał czelność pokonać tam Federera i na pewien czas pozbawić go kariery Wielkiego Szlema. Ale doskonałość Rafy, jego pasja i sportowa postawa w końcu ich przekonały – jak mogłoby nie? Roland Garros pomógł wznieść się na wyższy poziom w karierze Nadala, ale powracając i wygrywając go tak wiele razy, Nadal pomógł również wznieść się na wyższy poziom w karierze Roland Garros.
Jeśli to jego ostatni mecz w tym meczu, był to dla niego dobry i odpowiedni sposób na wyjście z drużyny. Rywalizował tak jak zawsze i przegrał z przeciwnikiem z najwyższej półki. Nic nie trwa wiecznie, nawet rządy Rafy na Rolandzie Garrosie.
To powiedziawszy… Czy nie byłoby miło go tam zobaczyć, kiedy ma szansę, jak powiedział, na budowanie swojej pewności siebie dzień po dniu? Czy nie byłoby miło zobaczyć, jak król jeszcze raz naprawdę stara się odzyskać tron?
