Od wygięcia na korcie Daniila Miedwiediewa po bekhend w otwartej postawie Venus Williams — to, co wydaje się ciężarem, może stać się największym atutem gracza.
OBEJRZYJ: Miedwiediew poprowadził swoją niekonwencjonalną grę do czwartego tytułu w 2023 roku na Miami Open.
„Tenis to nie konkurs piękności. Nic nie zastąpi umiejętności radzenia sobie z presją, ustawiania się, być może utraty równowagi i wciąż znajdowania skutecznego punktu kontaktu. Są ludzie, którzy dobrze wyglądają, ale grają źle, i tacy, którzy nie wyglądają tak dobrze, ale grają niesamowicie. Nie oceniaj książki po okładce”.
Rick Macci, jeden z czołowych trenerów tenisa rozwojowego w kraju, o stylu i mentalności nieortodoksyjnych graczy, takich jak Daniil Miedwiediew, Jenson Brooksby i inni.
skrzynka serwisowa do tenisa
Jeśli oglądałeś niedawny finał BNP Paribas Open lub dowolną liczbę innych krytycznych meczów z udziałem Miedwiediewa w ciągu ostatnich kilku lat, być może zastanawiałeś się, w jaki sposób gracz z tak „domową grą” rutynowo daje z siebie tyle w starciach z doskonałymi stylistami, takimi jak Carlos Alcaraz czy Novak Djokovic.
Składa się na to wiele powodów, poczynając od króla wszystkich namacalnych przedmiotów dworskich, wytrzymałości psychicznej. Ale to nie wyjaśnia, w jaki sposób i dlaczego idiosynkratyczni gracze (brygada DIY) udaje się przetrwać pomimo powszechnego nacisku na klasyczną technikę popartą niezliczonymi godzinami powtórzeń. Niektórzy kiedyś obawiali się, że gwałtowny rozwój tenisa i środki przeznaczane na rozwój pozostawią nas z linią montażową tenbotów wyposażonych w identyczne, uniwersalne gry, z których te na szczycie łańcucha pokarmowego ucztują na te poniżej.
„Mam swoją filozofię i uczę tych samych technicznych rzeczy, co większość trenerów”, powiedział mi w niedawnym wywiadzie Joe Gilbert, trener rozwoju, który był mentorem 22-letniego Jensona Brooksby'ego przez 14 lat, aż do ich niedawnego rozstania.
„Ale potem masz gracza takiego jak Jenson i widzisz, że jego zdolności fizyczne i specyficzne talenty są różne. Następnie musisz poprowadzić je w innym kierunku. Jasne, mogłem spróbować zrobić z Jensona faceta, który uderza potężnym serwem i dużą pierwszą piłką. Rezultatem byłby zawodnik średniego poziomu.
Teraz nie ma już czegoś takiego jak zła lub właściwa droga… To, co wydawało się niekonwencjonalne i stanowiło wówczas obciążenie, stało się wielkim atutem. Rick Macci
Zamiast tego Brooksby był jedną z przełomowych gwiazd 2022 roku, w lipcu zeszłego roku awansował na 33. miejsce w karierze [jest obecnie na 61. miejscu i jest poza trasą do późnej wiosny z powodu kontuzji nadgarstka, która wymagała operacji] . Gilbert wie, że niektórym Brooksby'emu może się wydawać, że jest słabo wyszkolony, ale „Jeśli spojrzysz na jego technikę, nie ma w niej błędów. Po prostu musiał zrekompensować sobie to, że nie jest niesamowitym sportowcem, więc nie wygląda tak klasycznie ani z gracją jak niektórzy”.
Gra Brooksby'ego może wyglądać trochę dziwnie, ale nigdy nie było oczywiste, że fizyczne prezenty przykuły uwagę Gilberta, który założył i prowadzi Akademię JMG w pobliżu Sacramento w Kalifornii. Gilbert uważa, że pomimo całego nacisku na atletyzm, tenis jest przede wszystkim sportem umiejętnościowym, dlatego wciąż jest miejsce dla graczy takich jak Brooksby.
„Imponujące dla mnie było to, że Jenson był w stanie skupić się przez długi czas” — powiedział. Miał też bardzo dobre ręce. Mógł zrobić więcej powtórzeń i być bardziej konsekwentny, a dzięki tym rękom bardzo dobrze czuł piłkę. To była jego przewaga nad szybszym, bardziej wysportowanym i zgrabniejszym dzieciakiem.
Weteran trener rozwoju, Rick Macci, generalnie bardzo różni się od Gilberta. Jego osiągnięcia w produkcji mistrzów Wielkiego Szlema w jego tytułowej akademii tenisowej w Boca Raton na Florydzie można porównać z osiągnięciami nieżyjącego już Nicka Bollettieriego. Macci nieustannie szuka idealnego bekhendu lub forhendu, jak surfer szukający idealnej fali. Chwali się zmienianiem — a tym samym ulepszaniem — gier wszystkich chętnych.
„Nikt nie składa humpty-dumpty z powrotem w całość tak dobrze jak my” — powiedział mi niedawno. „Ale nie ma też złej i właściwej drogi”.
sprzedam rakietę tenisową
Macci uważa, że wielu niekonwencjonalnych graczy odnosi sukcesy pomimo swoich uderzeń, a nie dzięki nim.
„Ktoś ostatnio pokazał mi zdjęcie Miedwiediewa. Jego stopy były skrzyżowane. Był zgarbiony od pasa. Jego łokcie były wszędzie” – wspomina Macci. „Powiedziałem:„ Poczekaj chwilę. Nie wiesz, gdzie poszła ta piłka. To mógł być lodowaty zwycięzca. ”
charyzma mistrza ✨ @DaniilMedwed dołącza #TCLive świeżo po jego #MiamiOtwarte zdobycie tytułu! pic.twitter.com/PAoaD3IUVM
— Kanał tenisowy (@TennisChannel) 2 kwietnia 2023 r
Zasadniczo Macci nadal wierzy, że niekonwencjonalni gracze mogliby odnieść jeszcze większy sukces, gdyby pracowali nad bardziej konwencjonalnym stylem gry.
„Ktoś taki jak Miedwiediew nie jest twoim wzorem do naśladowania, jeśli chodzi o uderzanie forhendu, bekhendu, a nawet serwu” – powiedział trener. „Ale jest tak daleko w drodze, mentalnie i ruchowo, że jest poza listami przebojów. Być może niesłusznie krytykuję kogoś, kto jest numerem 1, 2 lub 3 na świecie, ale wierzę, że mógłby być jeszcze lepszy”.
Macci jest formalistą starej daty. Jego wzorem jest była protegowana Jennifer Capriati. „Można było postawić szklankę wody na jej głowie lub ramionach, a ona nie rozlałaby jej, gdy uderzyła piłkę”, powiedział Macci, „I zawsze była przygotowana i chętna do uderzenia piłki”.
Jednak z biegiem czasu Macci musiał stać się bardziej elastyczny ze względu na zmiany w sprzęcie - umożliwienie rotacji i zwiększenie prędkości główki rakiety - a także młody wiek, w którym tak wielu młodych ludzi zaczyna trenować tenis.
„Teraz nie ma już czegoś takiego jak zły lub właściwy sposób” – powiedział Macci. To coś, czego nauczył się od Venus Williams.
Rodzina Williamsów wyjechała z Los Angeles na Florydę w 1991 roku, mniej więcej wtedy, gdy Williams skończył 12 lat. Zaczęli trenować z Maccim, który wkrótce zauważył niezwykłą postawę Venus, dwuręczny bekhend. Będąc trenerem, który nigdy nie spotkał udaru, którego nie chciał naprawić, próbował przekonać ją, by uderzała mocniej przednią stopą i trzymała główkę rakiety nad nadgarstkami. Ale Macci w końcu dostrzegł niekonwencjonalny geniusz strzału. Wycofał się i teraz uważa, że bekhend Venus w otwartej postawie i w dół linii jest jednym z najlepszych uderzeń wszechczasów w tenisie. ”
Bekhend Williamsa w postawie otwartej stał się jednym z najczęściej naśladowanych uderzeń we współczesnej grze.
© Getty Images 2017
Rafael Nadal rzadko jest już nazywany idiosynkratykiem – jak można uważać się za odstającego, skoro twój sukces wyznacza standardy? – ale jego gra jest świadectwem tego, co może się stać, gdy trener po prostu pozwala zawodnikowi wyrażać swoje naturalne tendencje zamiast narzucać szablon. Podejście to przyjęło się, o czym świadczy głęboki sposób, w jaki chwyty, postawy, a nawet ścieżki zamachu zmieniły się w porównaniu z przeszłością. Nawet federacje i programy rozwojowe finansowane ze środków krajowych, będące niegdyś najlepszym przykładem szkolenia „moja droga albo autostrada”, przystosowały się.
Na przykład program USTA Player Development przekształcił się w znacznie bardziej elastyczną jednostkę. Nie wkracza już, by zabierać utalentowanych kandydatów z dala od ich domów, rodzin i/lub trenerów. Zamiast tego USTA ma zdecentralizowanych, upoważnionych prywatnych trenerów i ułatwia wszelkie szkolenia, szkolenia lub warunki mieszkaniowe, które wydają się dobrze działać dla gracza. Doprowadziło to do większej tolerancji dla różnych, a nawet ekscentrycznych stylów – o ile przynoszą one owoce. To dlatego forhend Frances Tiafoe wciąż wygląda tak niekonwencjonalnie, pomimo całej pracy, którą wykonał z trenerami USTA.
masaż szyi piłką tenisową
„Możesz sobie wyobrazić, jakie rozmowy słyszeliśmy o forhendzie, kiedy Frances miała 15 lub 16 lat” — powiedział mi Martin Blackman, dyrektor generalny USTA Player Development. – Ale pracujący z nim trenerzy, na czele z Jose Higuerasem, uznali, że skoro strzał nie załamał się pod presją, a podstawy były dobre, to po co to zmieniać?
Blackman dodał, że większość dobrych trenerów nadal ma „podstawowe parametry” dotyczące tego, jak chcą, aby podopieczni grali. Te wydają się być niezmienne. Dużą różnicą w stosunku do przeszłości jest to, że zakres stylistyczny jest znacznie szerszy. Dodatkową korzyścią jest liberalizacja sposobu nauczania gry.
„Wspaniała rzecz teraz” - dodał Blackman. „Czy to dlatego, że jest większa elastyczność, a parametry są szersze, naprawdę nadaje się sportowcom do wyrażania siebie i robienia rzeczy wyjątkowych”.
Lub, jak powiedział Gibert: „Niektórzy z tych graczy mają złą reputację za to, że są nieortodoksyjni, a nie ludzie idą, hej, to jest całkiem fajne. To inny sposób patrzenia na grę. Byłoby naprawdę fajnie, gdyby tenis to promował”.
