„Człowieku, naprawdę mam zamiar zagrać w ćwierćfinale Wielkiego Szlema. Pomyślałem, że to naprawdę, naprawdę fajna, fajna rzecz” – powiedział Amerykanin w środę po tym, jak został pokonany przez Daniila Miedwiediewa.
Przed swoim ćwierćfinałem na Wimbledonie Chris Eubanks rozmawiał na korcie treningowym z Pam Shriver z ESPN. Wymieniła nazwiska graczy, którzy pozostali w losowaniu mężczyzn: „Djokovic, Alcaraz, Miedwiediew, Sinner, Rune i… Eubanks”. Wywołało to uśmiech, zgodnie z zamierzeniami, u Amerykanina. Nie miał problemu z przyznaniem, że jego imię brzmiało trochę dziwnie w tym towarzystwie.
To była duża część piękna biegu Eubanksa do kwater Wimbledonu: był zwykłym człowiekiem, żyjącym fantazją każdego tenisisty i fana. Eubanks nie był przygotowywany do wielkości od urodzenia. Jako dziecko nie był reklamowany jako przyszły gracz Top 10. Nie był rozpieszczonym ani zamkniętym w sekrecie supersportowcem na treningu. Przebył długą drogę — drogę do college'u i Challengera — by się tu dostać i po drodze rozwinął w sobie inteligentną osobowość zwykłego faceta.
Kiedy Eubanks pokonał w poniedziałek Stefanosa Tsitsipasa, wyszedł na środek kortu, uniósł ręce wysoko nad głowę i przesiąkł masowymi okrzykami. Był to gest zwycięstwa, którego mógł się nauczyć od Juana Martina del Potro czy Rafaela Nadala. Oglądanie Chrisa Eubanksa, niepełnoetatowego komentatora Tennis Channel, grającego postać podobną do Boga, było zarówno surrealistyczne, jak i bardziej realne niż normalnie. Z nim możesz sobie wyobrazić, jakie to uczucie, a nawet poczuć to trochę z nim.
rakiety tenisowe
Słychać to było również w jego słowach. Mieliśmy wiele innych postaci Kopciuszka w tenisie, ale rzadko są one w stanie wyrazić, jakie jest to doświadczenie, tak dobrze lub tak relatywnie, jak zrobił to Eubanks. Uśmiechał się, gdy trafiał dobre strzały, klaskał, gdy kibic złapał piłkę, która wleciała na trybuny, włączał publiczność do swojego zespołu.
Przewiduje się, że Eubanks awansuje na 31. miejsce w karierze w rankingach singli ATP, które odbędą się w następny poniedziałek.
© Prawa autorskie 2023 Associated Press. Wszelkie prawa zastrzeżone
nauka tenisa stołowego
Oto jak opisał swój środowy poranek, kiedy nagle znalazł się w centrum uwagi świata – tj. mediów społecznościowych.
„Miałem około pięciu minut po przebudzeniu, kiedy spojrzałem na telefon; To jak instynkt, budzisz się, sprawdzasz Twittera, żeby zobaczyć, co się stało w ciągu nocy, prawie jak gazeta” – powiedział. „To po prostu stałe ja. Pomyślałem: „To takie dziwne”.
„Spojrzałem na to i pomyślałem:„ Człowieku, naprawdę mam zamiar dzisiaj zagrać w ćwierćfinale Wielkiego Szlema ”. Pomyślałem, że to naprawdę, naprawdę fajna, fajna rzecz”.
Eubanks powiedział, że najbardziej podobał mu się ten ćwierćfinał przeciwko Daniiłowi Miedwiediewowi, mimo że zakończył się on bolesną porażką w pięciu setach. W trzech z tych setów był bardziej dynamicznym i ekscytującym graczem. Jego błyskawiczne kombinacje serwów i forhendów sprawiły, że tłum nr 1 na korcie ryknął i był gotowy, by pomóc mu przekroczyć linię mety i zakończyć zamieszanie.
Orteza łokcia Aircast
Uderzenia Eubanksa mają jednak wadę: są dość długie — zwłaszcza po stronie bekhendowej — i mają niski margines; przebijanie się przez długie rajdy nigdy nie będzie jego specjalnością. Nic dziwnego, że jego uderzenia pokazały swoje pęknięcia w najbardziej napiętym momencie popołudnia: 3-3 w dogrywce w czwartym secie, kiedy brakowało mu czterech punktów do zwycięstwa.
Spojrzałem na to i pomyślałem: „Człowieku, naprawdę mam zamiar dzisiaj zagrać w ćwierćfinale Wielkiego Szlema”. Pomyślałem, że to naprawdę, naprawdę fajna, fajna rzecz. —Chris Eubanks
To był prawdopodobnie moment, w którym możliwość zwycięstwa stała się dla niego realna. Uświadomienie sobie, że możesz wygrać wielki mecz, może być najtrudniejszą rzeczą do pokonania w tenisie. Zamiast uderzyć forhendem w celu zdobycia zwycięzcy, posłał go szeroko, aby zejść na 3-5. Zamiast łatwego woleja na otwartym korcie, trafił w dno siatki i przegrał seta. Stamtąd Miedwiediew był wolny od domu, a bańka Eubanków w końcu pękła.
„Bycie częścią tego meczu było zdecydowanie zabawne” — powiedział Eubanks. „Myślę, że fani zdecydowanie dostali rozrywkę i tenis dobrej jakości. Właśnie zostałem wyeliminowany. Daniil jest jednym z najlepszych graczy na świecie, jednym z najtrudniejszych do pokonania nie bez powodu. Myślę, że dobrze to pokazał. Grał wyjątkowo dobrze w sprzęganiu, przełamywaniu czwartego seta.
Eubanks był ostatnim Amerykaninem w obu losowaniach singli, ale jego passa wzmacnia siłę w liczebności amerykańskiej gry w tej chwili. Taylor Fritz i Frances Tiafoe potknął się, ale on, Jessica Pegula i Madison Keys przetrwali drugi tydzień. Czy taki sukces jest dla niego powtarzalny? Eubanks przyznaje, że prawdopodobnie nigdy nie będzie Panem Spójnością.
„Poszedłem po swoje strzały”, powiedział o swoim meczu z Miedwiediewem. „Nie mam nic przeciwko życiu i umieraniu przez błędy. Będą dni, w których będę miał wysoką liczbę niewymuszonych błędów. Wiem, że to wynika ze stylu gry i nie przeszkadza mi to”.
Ale teraz wie również, że może dopasować swój atak do kogokolwiek innego, włączając te nazwiska – Djokovic, Alcaraz, Miedwiediew, Sinner – które Shriver wymienił mu dziś rano.
– Należysz – powiedziała Eubanksowi.
wysokiej jakości rakiety tenisowe
Nie zaprzeczył.
