Konsekwencje finału Australian Open 2014 wywołały łzy u Nadala
W ciągu ostatniej dekady wielkie szlemy były zazwyczaj zdominowane przez wielką czwórkę (Nadal, Federer, Djokovic i Murray). Co najmniej jeden lub obaj gracze z wielkiej czwórki zwykle brali udział w finale wielkiego szlema. Zdarzały się jednak przypadki, gdy gracz spoza pierwszej czwórki zdołał przeciwstawić się przeciwnościom i złamać ten rytuał, nie tylko dochodząc do finału, ale także wykonując klasyczny występ, aby wygrać finał. Dlatego w tym artykule przyjrzymy się trzem największym niepokojom w finale wielkiego szlema.
trzeci punkt w tenisie
# 3. Finał Australian Open 2014 – Stanisław Wawrinka pok. Rafael Nadal 6–3, 6–2, 3–6, 6–3
W finale Australian Open 2014 rywalizowali Szwajcar Stanislas Wawrinka i Hiszpan Rafael Nadal. Wawarink rozstawił ósemkę, pokonał Novaka Djokovica w pięciosetowym thrillerze w ćwierćfinale i Tomasa Berdycha w czterech setach w półfinale. Nadal był rozstawionym numerem jeden, odparł silnego Grigora Dimitrova w czterech setach w ćwierćfinale i pokonał Federera w setach prostych w półfinale. Wawrinka spędził więcej czasu na korcie niż Nadal, aby dotrzeć do finału.
Pierwszy set w finale dotyczył Wawrinka. Był nie do zagrania i zdobywał punkty wręcz przeciwnie. Jego bekhend, forhend i serwis wywołały przypływ adrenaliny. Decydujący moment w pierwszym secie nadszedł w czwartym gemie, kiedy Nadal błędnie zmierzył się z dwoma dropami, aby dać Wawrinkę dwa punkty break, a Szwajcar z przyjemnością wymusił błąd Nadala i zrobił kluczową przerwę w pierwszym secie. Jednak Nadal miał trzy kolejne break pointy przy 0-40, kiedy Wawrinka został podany do seta przy 5-3, ale seria niewymuszonych błędów Nadala sprawiła, że szanse zniknęły i Wawrinka ostatecznie wygrał pierwszego seta 6-3.
Finał został zepsuty przez kontuzję pleców Nadala
W drugim secie Wawrinka złamał Nadala w meczu otwarcia i utrzymał serw, prowadząc 2-0. Na tym etapie ciało Nadala zaczęło wykazywać oznaki bólu i cierpienia. Osunął plecy z bólu i opuścił obszar dźwigni pręta, aby zaaplikować ból pleców. Przerwa medyczna najwyraźniej sprowokowała publiczność na arenie Rod Lever, gdy powitali Nadala, wygwizdując go po sześciominutowej przerwie.
Przeczytaj także, 6 nieprawdopodobnych graczy, którzy pokonali Rafaela Nadala podczas Wielkiego Szlema
Od tego momentu dla Nadala wszystko szło w dół, zaczął tracić mobilność na korcie, a jego prędkość serwowania spadła do 130/120 km/h. Wawrinka wykorzystała tę okazję i wygrała drugiego seta 6-2, mocno zasiadając za kierownicą.
Trzeci set rozpoczął się dla Nadala żywą nutą. W pierwszym gemie trzeciego seta serwował jako pierwszy i przegrywał 15-40, ale kilka niewymuszonych błędów Wawrinky pozwoliło Nadalowi zachować dwa break pointy i utrzymać serw. W następnym meczu Nadal miał break point na poziomie 30-40, a kolejny niewymuszony błąd kosztował Wawrinkę jego partię serwisową, a Nadal w końcu przełamał serw Wawrinky, aby uzyskać ważną przewagę w trzecim secie. Wyglądało na to, że Nadal nieco wyzdrowiał po kontuzji pleców, ponieważ był w stanie poruszać się nieco swobodniej, a prędkość serwowania wynosiła 170 plus km/h. Reszta trzeciego seta pozostała na zagrywce, a Nadal wygrał seta 6-3, a teraz rozpęd nadszedł z Nadalem.
W czwartym secie Nadal nadal wykazywał oznaki bólu i udręki, a Wawrinka pilnie chciał zakończyć mecz. Pierwszy serwis Wawrinky zadziałał jak marzenie, osiągając ponad 200 km/pr. Kontuzja pleców Nadala nie pozwalała mu grać w jego naturalną grę. Przy 3-2, w czwartym secie, Wawrinka przełamał serw Nadala, aby uzyskać prowadzenie 4-2. Ale nadmierna ekscytacja i nerwowość, widziałem, jak Wawrinka popełnił kilka niewymuszonych błędów, aby dać Nadalowi przerwę, teraz znów zaserwował 4-3. Jednak Nadal nie było z nim pleców, Wawrinka ponownie złamał Nadala, aby uzyskać przewagę 5-3 i wygodnie zagrał czwartego seta 6-3 i został świeżo koronowanym mistrzem Australian Open. Biorąc pod uwagę okoliczności, nie można tego całkowicie nazwać zdenerwowaniem. Ale zauważ, że Wawrinka jest pierwszym i jedynym zawodnikiem, który pokonał Nadala i Djokovica w tym samym wielkim szlemie; dlatego zasłużył na tytuł mistrza Australian Open 2014.
