Rafael Nadal nigdy nie wygrał finałów ATP
Rafael Nadal ma na swoim koncie 20 turniejów wielkoszlemowych, najwyższych w historii męskiego tenisa. Ma też 35 tytułów mistrzowskich, pięć trofeów Pucharu Davisa, dwa złote medale olimpijskie (jeden w singlu i jeden w deblu).
Ale byłoby to nieprecyzyjne powiedzieć, bo tak naprawdę Rafael Nadal nie ma wygrał wszystko. Jedyna nagroda, która wielokrotnie wymykała się tenisowi” Toreador to kończące rok mistrzostwa lub, jak wiemy dzisiaj, finały ATP.
jak serwować w tenisie jak zawodowiec
Niektórzy mogą argumentować, że finały ATP nie są absolutnie konieczne, aby ubiegać się o tytuł „GOAT”. Gdyby Nadal przeszedł dziś na emeryturę, nadal pozostawiłby po sobie naprawdę wyjątkową spuściznę, której nikt nigdy nie może dorównać.
Ale nie ma wątpliwości, że Rafael Nadal wolałby przejść na emeryturę po wygraniu mistrzostw na koniec roku niż nie.
Dla porównania, najwięksi rywale Nadala, Roger Federer i Novak Djokovic, wygrali finały ATP odpowiednio sześć i pięć razy. Co więc powstrzymuje Hiszpana przed podniesieniem tego trofeum?
Kapturek Rafaela Nadala na koniec roku jest niefortunny, ale też nieunikniony
Rafael Nadal zakwalifikował się do finałów ATP rekordowo 16 razy z rzędu, będąc uprawnionym do gry w turnieju co roku od 2005 roku. Ale w ciągu tych 16 lat dotarł do finału turnieju aż dwa razy, nie wygrywając ani razu .
To dość kiepski rekord dla kogoś, kto wygrał co trzeci major (20 z 60) w swojej karierze.
To nie jest tak, że Nadal był całkowicie beznadziejny podczas finałów ATP. Ostatnie trzy razy Hiszpan dotarł do półfinału, zrobił to nie przegrywając meczu w fazie grupowej.
20-krotny mistrz Wielkiego Szlema przeszedł w sumie pięć półfinałów, wygrywając dwa z nich i przegrywając trzy. A w swoich dwóch finałach spadł do nikogo innego jak Federer i Djokovic.
Rafael Nadal dwukrotnie zajął drugie miejsce w finale Touru
Ale według wszystkich relacji, 34-latek również nigdy nie był w pełni przekonujący na turnieju. Nawet gdy dotarł do finału, wyglądał jak inny Rafael Nadal niż zawodnik, którym był przez resztę roku.
Coś zawsze wygląda na kompromis, gdy oglądasz Rafaela Nadala grającego na krytych kortach twardych. Zawsze coś wygląda. Tylko jeden z jego 86 tytułów koncertowych wyszedł na powierzchnię - i to w 2005 roku w Madrycie.
Kontrolowane warunki na krytym korcie twardym osłabiają efekt ciężkich uderzeń z rotacją górną Nadala. Innymi słowy, największa broń Hiszpana - jego forhend - zostaje zneutralizowana, gdy gra w pomieszczeniu.
Procedura krzyżowania forehand-bekhend nie jest wystarczająco karna dla przeciwników na krytych kortach twardych. Większości 10 najlepszych graczy dość łatwo jest przekierować tempo za pomocą skrzydła bekhendowego na korcie o niskim odbiciu, co z kolei sprawia, że Nadal walczy o pozycję na korcie.
Hiszpan ma również problemy z przełamaniem serwu na krytych kortach twardych. Gigantyczne serwery przy pierwszym uderzeniu w takich warunkach idą po więcej, co od samego początku stawia Nadala w tyle.
spiderman serial animowany na Netfliksie
Mimo to Rafael Nadal wygrał dziesiątki meczów, kiedy wszystko inne zawiodło, po prostu „wisząc tam”. Hiszpan przetrwał wielu graczy, po prostu przedłużając mecz wystarczająco długo i zamieniając go w pojedynek powietrzny. Ale nawet to rzadko się sprawdzało podczas mistrzostw na koniec roku.
Jednym z powodów tego może być miejsce w kalendarzu, które zajmuje turniej. W listopadzie większość najlepszych graczy jest, co zrozumiałe, zmęczona po rozegraniu całego sezonu, czasami z ponad 80 meczami na koncie. Zwłaszcza Rafael Nadal często wymykał się spod kontroli w tym momencie roku; energia, z której jest znany, zwykle rozprasza się pod koniec US Open.
zegarek espn oj wyprodukowany w Ameryce
Było to najbardziej uderzające w 2011 roku, kiedy Nadalowi nie udało się wyjść z fazy round-robin, mimo że dotarł do trzech głównych finałów w tym roku.
Kolejnym czynnikiem, który zmniejszył szanse Rafaela Nadala na finały ATP, są kontuzje. Spośród 16 razy, kiedy Nadal zakwalifikował się do tego wydarzenia, wystąpił na korcie tylko 10 razy (w tym w 2020 roku). W rzeczywistości będzie to pierwszy od 2011 roku, gdy Nadal gra w turnieju przez dwa kolejne lata.
Rafael Nadal opuścił finały ATP w 2005, 2008, 2012, 2014, 2016 i 2018 roku z powodu jakiegoś rodzaju problemów z kondycją. Co więcej, w 2017 roku Hiszpan brał udział pomimo kontuzji i musiał się wycofać po swoim pierwszym meczu.
Jeszcze bardziej zaszkodziłoby Nadalowi to, że opuścił turniej w latach, w których prawdopodobnie grał w swój najlepszy tenis poza gliną - 2008, 2017 i 2018.
Finały ATP 2020 prawdopodobnie nie będą inne dla Rafaela Nadala
Rafael Nadal zakwalifikował się, ale nie pojawił się na finałach ATP sześć razy
Ale nawet przy wszystkich kontuzjach faktem jest, że Rafael Nadal nie wygrał turnieju przez kilka lat, kiedy był w pełni sprawny - 2010, 2013 i 2019. Dlatego też w tym roku, mimo że Nadal jest w pełni sprawny, niewiele jest. uważając go za faworyta do zniesienia tytułu.
Może to brzmieć jak przedwczesne spisanie wielkiego mistrza, zwłaszcza że teoretycznie ma on szansę na wygraną w skali 1:8 – co jest całkiem niezłym kursem na turniej tenisowy. Ale rzeczywistość jest taka, że szanse Rafaela Nadala na wygranie 50. edycji ATP Finals są w rzeczywistości mniejsze niż jego matematyczne szanse.
Nadal jest w grupie, w której nie jest zdecydowanym faworytem do ukończenia jako jeden z półfinalistów. Dominic Thiem i Stefanos Tsitsipas, dwaj finaliści z zeszłego roku, pokazali znacznie wyższy pułap na krytych kortach twardych w swoich młodych karierach niż Nadal w ciągu ponad dekady. Jeśli Thiem i Tsitsipas w pełni wyzdrowieją po niedawnych problemach z kontuzjami, oczekuje się, że zajmą pozycję dwóch najlepszych graczy w „Grupie Londyn 2020”.
Alexander Zverev zakończył półfinałowe nadzieje Rafaela Nadala w 2019 roku
suszarki do piłek tenisowych
Jeśli któryś z nich zawiedzie, Nadal nie ma gwarancji, że wygra półfinał, biorąc pod uwagę, że Andrey Rublev – gracz z największą liczbą tytułów w 2020 roku – jest czwartym zawodnikiem w grupie.
Nawet jeśli Rafael Nadal w jakiś sposób dotrze do półfinału, prawdopodobnie zmierzy się z jednym z Novaka Djokovica, Daniila Miedwiediewa lub Aleksandra Zvereva – wszyscy trzej mają lepsze wyniki niż Nadal na powierzchni.
Co więcej, Nadal generalnie walczył w tym roku na szybszych kortach. Poza zdobyciem tytułu mistrza w Acapulco, ogólna gra Nadala na kortach twardych nie wyglądała dobrze w żadnym momencie w 2020 roku.
Czy Turyn zmieni los Rafaela Nadala?
Mając to wszystko na uwadze, Rafael Nadal może mieć nadzieję, że zmiana miejsca w przyszłym roku – z londyńskiej O2 Arena na turyński stadion Pala Alpitour – pomoże odwrócić bieg wydarzeń. Choć nawierzchnia pozostanie taka sama, a warunki nie będą się zbytnio różnić, nowa atmosfera i otoczenie będą przynajmniej stanowić świeży – i być może łatwiejszy – zestaw wyzwań dla Hiszpana.
Jednak patrząc na jego historię z turnieju, wydaje się, że Rafael Nadal potrzebowałby czegoś więcej niż tylko innego miejsca, aby wygrać finały ATP. Potrzebowałby też innego meczu, a może, co ważniejsze, dużo szczęścia, aby zdobyć swoje dziewicze trofeum na koniec roku – czy to w Londynie, czy w Turynie.
