Czy jeden z BIG 4 będzie królował na Wimbledonie w tym roku?
Zwolennicy tenisa na całym świecie nie mogą się doczekać przeboju w postaci turnieju Wimbledon w tym roku. Ale nawet przy obecności wielu pretendentów do tytułu spoza pierwszej dziesiątki, najprawdopodobniej będzie to jeden z Wielkiej Czwórki naszej epoki – Novak Djokovic, Roger Federer, Rafael Nadal i Andy Murray – który pojawi się w niedzielę 12 lat. Lipiec z upragnionym trofeum w ręku.
To bez wątpienia najbardziej dominująca epoka przez niewielką grupę graczy w Wielkich Szlemach – widok kogoś spoza Wielkiej Czwórki wygrywającego Majora był niezwykle rzadki w ciągu ostatniej dekady, chyba że Stan Wawrinka zarządzał nim dwukrotnie i Juan Martin del Potro i Marin Cilic dzielący pozostałe dwa trofea.
Najciekawsze jest jednak to, że żadna z tych czterech niespodzianek nie miała miejsca na korcie centralnym All England Club.
Dobra passa Djokovica trwa nadal, a Federer wraca z pewnością siebie
Cóż to był za początek w 2015 roku dla numer 1 na świecie Novak Djokovic – zwycięstwo w Australian Open połączone z wygraniem czterech z pierwszych pięciu turniejów ATP World Tour Masters 1000. On również przenosi swoją rozgrzaną do czerwoności formę po powierzchniach. Z godną pochwały łatwością zdetronizował Rafaela Nadala podczas French Open, stając się tym samym pierwszym graczem, który zapewnił sobie miejsce w finałach ATP World Tour 2015 w tym roku.
Mimo że marzenia Djokovica o French Open zostały roztrzaskane w finale, z pewnością będzie on najlepszym pretendentem do SW19. A jeśli wszystko się ułoży, prawdopodobnie zobaczymy, jak Serb klęczy i odgryza kolejny kawałek trawy na korcie Wimbledonu, tak jak zrobił to po zdobyciu pierwszego tytułu w 2011 roku.
W międzyczasie Federer podniósł się ze swojej ćwierćfinałowej porażki z Rolandem Garrosem do ostatecznego mistrza Wawrinka z bezprecedensowym ósmym tytułem na Gerry Weber Open w Halle. Był w finale dwóch turniejów Masters 1000 i ma do tej pory rekord 34-6 w sezonie, a wygrywając w Halle stał się dopiero trzecim graczem w erze Open, który zdobył co najmniej osiem tytułów w danym turnieju.
Wszyscy wiemy, jak bardzo chciałby dodać ósemkę na Wimbledonie. A biorąc pod uwagę jego formę w latach 2014-15, możemy spodziewać się, że Szwajcar przebije się do półfinału. Stamtąd zawsze istnieje możliwość, że Król Trawy ponownie ustanowi swoje panowanie.
Murray i Nadal szukają kolejnego tytułu Wimbledonu
Od czasu wygrania Wimbledonu 2010 Rafael Nadal nigdy nie został mistrzem turnieju na murawie aż do niedzieli, 14 czerwca 2015 roku, kiedy wygrał finał Stuttgart Mercedes Cup. Jego przegrana w French Open jakoś miała atmosferę oczekiwania, biorąc pod uwagę jego ostatnie zmagania z kontuzjami. Ale spójrz, jak wrócił z tego, aby wygrać na trawie po długim oczekiwaniu pięciu lat!
Mimo że Nadal nie zmierzył się z wielkimi nazwiskami w Stuttgarcie, zwycięstwo wzmocni jego pewność siebie, aby mieć ochotę na trzeci tytuł Wimbledonu. Bycie bez tytułów Wielkiego Szlema przez tak długi czas jest czymś, do czego Rafa nie jest przyzwyczajony, co zmotywuje Matadora do walki i prawdopodobnie wygrania na uświęconej murawie. Rozstawiony tak nisko jak 10. miejsce będzie działał tylko jako katalizator w walce Rafy o powrót do chwały.
Jeśli ostatnia forma jest jakąkolwiek wskazówką, nie powinno dziwić, że Andy Murray triumfuje na tegorocznych mistrzostwach. Nie jest niespodzianką, że tym razem jest rozstawiony jako trzeci. Brytyjczyk ma jak na razie świetny sezon, dotarł do finału Australian Open i wygrał Madrid Masters po przegranej Miami Masters dopiero w finale.
W większości przegranych turniejów Murraya w tym roku został zatrzymany przez Djokovica. Ale tutaj, grając przed swoją rodzimą publicznością, Szkot spróbuje zrobić wszystko, aby powtórzyć swoje osiągnięcie z 2013 roku.
Wchodząc w sezon na kortach trawiastych, Murray wygrał Aegon Championship, który był jego czwartym tytułem w Queen's Club. Wygrana w All England Club w 2013 roku usunie jakąkolwiek presję, jaką początkowo miał podczas gry na Wimbledonie. Z jego wytrwałością i determinacją Murray będzie tym razem trudny do pokonania.
Kombinacja Big 4 wygrała 37 z ostatnich 41 Slamów, co jest niezwykłe, a każdy outsider wymagałby trochę pracy, aby przebić się na Wimbledonie w tym roku. Czy ktoś może zrobić coś podobnego do tego, co zrobił Boris Becker w 1985 roku lub co zrobił Goran Ivanisevic w 2001 roku i zepsuć partię faworytów? Wątpię.
