GOAT Race — nasze 10-częściowe odliczanie momentów, w których pościg Wielkiej Trójki w Wielkim Szlemie wisiał na włosku — trwa nadal.
RETROSPEKCJE: Djokovic i Federer rozegrali swój ostatni finał Wielkiego Szlema przeciwko sobie na Mistrzostwach Wimbledonu 2019.
Czy wyścig o tytuł Wielkiego Szlema Wielkiej Trójki wreszcie się zakończył? Wygląda na to, że tak. Teraz, kiedy (prawdopodobnie) znamy zwycięzcę, spoglądamy wstecz na czasy, kiedy ten trwający dwie dekady maraton mógł potoczyć się inaczej.
Więcej na temat Wyścig KOZÓW , 10-częściowy serial prowadzący do Wimbledonu, przeczytaj część I I część druga .
Djokovic przegrał z Federerem w meczu, który zmienił bieg jego kariery.
lek na łokieć tenisisty
© 2010 Getty Images
gta 5 tenis
3. Półfinał US Open 2010: Djokovic „zamyka oczy” i uderza Federera dwoma potężnymi forhendami ratującymi mecz
Novakowi Djokovicowi nigdy nie brakowało pewności siebie. To człowiek, którego motto brzmi „wszystko jest możliwe”. Ale kiedy w 2010 roku wyszedł na kort w swoim półfinale z Rogerem Federerem na US Open, trudno sobie wyobrazić, że wierzył, że pewnego dnia skończy z większą liczbą tytułów Wielkiego Szlema niż jego przeciwnik. W tym momencie Federer miał rekord mężczyzn 16, podczas gdy Djokovic miał tylko jeden.
Co gorsza, Djokovic przeżywał kryzys Wielkiego Szlema. Jego jedyne zwycięstwo w Australian Open miało miejsce dwa i pół roku wcześniej i od tamtej pory nie był w finale. Na US Open w 2009 roku Federer przetoczył się obok niego w półfinale w prostych setach i dodał zniewagę kontuzji, strzelając z tweenera, o którym słyszał cały świat, tuż obok bezradnego Djokovicia przy siatce. Tego dnia w 2010 roku, kiedy Rafael Nadal był już w finale, oczekiwania na pierwszy mecz pomiędzy Rogerem a Rafą w Nowym Jorku były już duże.
Dwie godziny i 50 minut po rozpoczęciu półfinału to oczekiwanie wzrosło dopiero na stadionie Ashe. Tak, Djokovic popchnął Federera do piątego seta. Nie, Federer nie serwował dobrze i popełnił 60 błędów na całym boisku. Ale zdobył ważne punkty. Złamał miłość Djokovicia, wygrywając pierwszego i trzeciego seta, a teraz, gdy Djokovic serwował przy 4:5 w piątym, miał jeszcze dwa punkty przełamania, aby wygrać mecz i sprawić, by finał federalny stał się rzeczywistością.
Djokovic miał inne pomysły – właściwie dwa z nich. W pierwszym punkcie meczowym Federera, po długiej wymianie, Djokovic wszedł na linię serwisową, podniósł unoszącą się piłkę z powietrza i uderzył nią w zwycięzcę z woleja. W drugim wszedł do piłki rajdowej na środku kortu i wykonał tomahawk forhendem dla innego zwycięzcy, który wylądował kilka cali za linią boczną.
„W pewnym sensie zamknąłem oczy na forhendy w punktach meczowych i po prostu rzuciłem się na strzały” – powiedział Djokovic. „Dwóch najlepszych facetów gra przeciwko sobie i nie ma dużej różnicy”.
Federer walczył dalej, ale te forhendy były ciosem w brzuch i na dobre zmieniły impet w kierunku Djokovica. Kiedy trzy gry później odniósł zwycięstwo, Djokovic odwrócił się i spojrzał w stronę swoich rodziców, a na jego twarzy malowało się niedowierzanie.
jak się pisze rakieta tenisowa
„To jeden z tych meczów, które zapamiętasz do końca życia” – powiedział później Djokovic.
Nigdy nie dowiemy się, co by się stało w finale Federer-Nadal US Open. Rafa prowadził na tym etapie 14-4, ale Federer miał pięć tytułów US Open, a Nadal żadnego. Tak się złożyło, że w tamtych czasach finał mężczyzn rozgrywany był dzień po półfinale, a to było za mało czasu dla Djokovicia, który przegrał w czterech setach z Nadalem.
Mimo to, po dwuletnim spadku, Djokovic zrobił pozytywny krok w Slamie, rozbił imprezę federalną i pokazał, że nigdy nie wypada z meczu, nawet z Rogerem czy Rafą. Do jego drugiego ważnego tytułu i pierwszego awansu na pierwsze miejsce pozostało zaledwie kilka miesięcy.
