Novak Djokovic i uścisk przyjaciela: najtrwalsze obrazy 2023 roku

Na liście znajdują się także radość Coco Gauff z US Open i zawód Onsa Jabeura na Wimbledonie również znajdują się na liście.

„Trwałe obrazy” – oto, czym jest Poczta Waszyngtona zatytułowano podsumowanie najważniejszych zdjęć gazety z całego świata w 2023 r. Przeglądając mieszankę uroczystego i śmiercionośnego, zastanawiałem się, które obrazy z poprzedniego sezonu tenisowego można uznać za najtrwalsze. Na szczęście w sporcie, w przeciwieństwie do wojny i polityki, emocje można uzyskać bez zniszczeń.

disneyplus.com zaloguj się/rozpocznij PS4

Ty także możesz podjąć decyzję samodzielnie — albo nasze umysły będą decydować za nas. Poproś 10 fanów tenisa, aby wymienili momenty, które jako pierwsze przychodzą im do głowy z poprzedniego sezonu, a prawdopodobnie otrzymasz 10 różnych odpowiedzi. Bez wysiłku może się również okazać, że szczęśliwe wspomnienie szybko zamieni się w inne, mniej przyjemne.

Jednym z pierwszych obrazów, które przychodzą mi na myśl z 2023 roku, jest Juan Carlos Ferrero trzymający ręce za głowę po tym, jak jego zawodnik, Carlos Alcaraz, wymyśla pozornie niemożliwy do wykonania kąt podania z Novakiem Djokoviciem w ich krótkotrwałym, gorącym półfinale na stadionie Roland Garrosa. Jednak sekundę później szybko przechodzę do widoku kurczowego Alcaraz, zgiętego wpół i niezdolnego do ruchu. Tego dnia Hiszpan był tenisową wersją Ikara – młodego mężczyzny, który poleciał zbyt blisko paryskiego słońca.

Skurcze Alcaraza zepsuły trzeci i czwarty set jego półfinału przeciwko Djokovicowi.

Kiedy pozwalam myślom wędrować po sezonie, zauważam, że zatrzymuje się on głównie na Wielkich Szlemach. Świadomość, że cokolwiek wydarzy się na tych turniejach, stanie się częścią historii sportu, wydaje się czynić je bardziej żywymi w teraźniejszości.

Dla mnie trwałe obrazy roku 2023 obejmują:

Ons Jabeur opiera się o tylną plandekę kortu centralnego i próbuje utrzymać pozycję pionową, gdy podczas finału Wimbledonu osłabiły ją ataki nerwów. Wielu z nas wie, jakie to uczucie, gdy niepokój zamienia się w panikę; Mogę sobie tylko wyobrazić, jakie to uczucie, gdy coś takiego dzieje się na oczach całego świata.
Coco Gauff uderza zwycięzcę bekhendu i pada na kort, nowa mistrzyni US Open. A potem jej mama, Candi, tańcząca dziko w przejściu, kiedy zobaczyła, że piłka ląduje w bramce. To było święto kobiety, która nigdy nie będzie musiała słyszeć, jak ktoś pyta: „Czy Coco może wygrać ten najważniejszy mecz?” nigdy więcej.

Zwycięski moment Gauffa w Nowym Jorku był euforycznym połączeniem radości i ulgi.

Alcaraz widzi otwarty kort i uderza go bekhendem, aby złamać Djokovica w piątym secie finału Wimbledonu. Na arenie zapadła cisza, gdy kort się otworzył, a eksplozja wiwatów wypełniła pustkę, gdy oddał strzał. Wyglądało na to, że Alcaraz wyciągnął wnioski ze swoich Ikarowych błędów na Rolandzie Garrosie. Jednak pod koniec sezonu, gdy nie zdobył już żadnych tytułów, wydawało się, że ponownie odrobił te lekcje.
Dwa zdjęcia z wielkiego półfinału Rolanda Garrosa pomiędzy Karoliną Muchową i Aryną Sabalenką. Najpierw Muchova wykonała jeden długi, mocny wślizg z linii serwisowej aż do siatki, by zakończyć wolejem z bekhendu, zachowując perfekcyjną technikę. Po drugie, Sabalenka odeszła po zdobyciu dużego prowadzenia w trzecim secie z zakłopotanym uśmiechem na twarzy. Wyglądała na osobę, która wierzy, że tu wróci, a nie zawsze będzie rzucać tropem w ten sposób.
Iga Świątek krzyczy i bije mocno w serce, ciesząc się po pokonaniu Sabalenki w półfinale finałów WTA w Cancun. To był długi, czasem frustrujący sezon dla Świątek, która straciła tytuł US Open i pierwsze miejsce w rankingach. Ale w tej ostatniej chwili wszystko się połączyło, a ona swoją spontaniczną, nieokiełznaną reakcją pokazała, ile to znaczyło.

Świątek spontaniczną, nieokiełznaną reakcją pokazała, ile dla niej znaczyło zwycięstwo nad Sabalenką w Cancun.

A co z Djokoviciem? Momentów do wyboru jest oczywiście mnóstwo. Biorąc pod uwagę, że ma 36 lat, to mógł być najlepszy sezon w jego karierze. Po raz drugi zabrakło mu tylko jednego meczu do Wielkiego Szlema, zajął pierwsze miejsce i stawił czoła prawdopodobnie najcięższemu jak dotąd wyzwaniu rzuconemu młodszemu graczowi w Alcaraz. Przeżył ciężką porażkę na Wimbledonie, a następnie przegrał dopiero w listopadzie.

W tym momencie wydawało się, że Djokovic po raz kolejny przekroczył ludzkie granice. Nieważne, kim był przeciwnik i jak dobrze grał, nie było wątpliwości, że Djokovic znajdzie sposób, aby go pokonać. Opanował tenis do perfekcji w sposób, jakiego nikt przed nim nie osiągnął. Różnił się od reszty z nas, śmiertelników, którzy, jak to się mówi, nie mogą wygrać ze wszystkimi.

Może dlatego wspomnienie, które pozostało mi w pamięci, rok 2023 Djokovica, pojawiło się pod koniec jednej z jego rzadkich porażek: z Jannikiem Sinnerem w Pucharze Davisa. Porażka była tym bardziej niezwykła, że Djokovic miał trzy punkty meczowe, ale nie dokończył meczu. Po raz pierwszy jego przeciwnik, nieustępliwy Grzesznik, był tym, który podniósł się znad krawędzi.

podstawowe umiejętności gry w badmintona

Djokovic chciał zdobyć dla Serbii Puchar Davisa tak samo, jak czegokolwiek innego przez cały sezon. Kiedy jednak było po wszystkim, bez goryczy pogratulował Sinnerowi i szybko przytulił się do swojego kapitana i byłego kolegi z drużyny, Wiktora Troickiego. Djokovic rzucił prawą rękę na Troickiego, podczas gdy Troicki położył lewą rękę na jego twarzy, po czym rozdzielili się i udali się dalej na linię boczną.

Djokovicowi nie udało się zamienić trzech punktów meczowych w porażce z Sinnerem w Pucharze Davisa.

Ta chwila była tylko chwilą; nie trwało to długo. Być może nawet byście tego nie zauważyli, oglądając dzisiejszą powtórkę meczu. Ale wtedy wydawało mi się to doniosłe. W tym ułamku sekundy Djokovic ponownie zmienił się z Boga w człowieka, dzięki czemu stał się bardziej wiarygodny. Zamiast nieskazitelnego, zwycięskiego mistrza, którego widzieliśmy przez większą część roku, był kolejną osobą, której przydałby się uścisk przyjaciela.

Znów był taki jak reszta z nas, śmiertelników, co tylko sprawiło, że jego osiągnięcia w 2023 roku wydawały się o wiele bardziej niezwykłe.