Shelton to naturalny facet, Rublev to klej, Monfils wpada w zasadzkę, a więcej o szóstej edycji wydarzenia w Vancouver.
Pierwszego wieczoru tegorocznego Pucharu Lavera w Vancouver Felix Auger-Aliassime zadał pytanie, nad którym wielu z nas zastanawiało się przez lata:
średni rozmiar chwytu rakiety tenisowej
„Czy gramy według zasad ATP?” – powiedział Kanadyjczyk do sędziego głównego na początku wieczornego meczu z Gaelem Monfilsem. „A może to wystawa?”
Puchar Lavera to oczywiście jedno i drugie: na boisku liczy się rywalizacja; na uboczu i podczas zmian, jest to uwarunkowane osobowością. Jednak nawet po siedmiu latach takie rozróżnienie nie jest łatwe dla tenisistów – w tym Auger-Aliassime i Monfils.
Kiedy Monfils usiadł za sędzią liniowym, aby żartobliwie zaprotestować przeciwko nieodebranemu połączeniu, wielu widzów roześmiało się. Ale wszechstronna FAA nie była jedną z nich. Nie zaakceptowałby żadnych dodatkowych opóźnień ani frywolności w stylu egzo. Monfils, 37-letni debiutant Pucharu Laver, któremu powiedziano, że będzie mógł „bawić się swobodnie” podczas zawodów, był zdezorientowany, dlaczego w ogóle się tam znalazł. Zdenerwowany konfrontacją, w zasadzie się załamał.
Auger-Aliassime i Monfils wymieniają uprzejmości po francusku: „‚ pic.twitter.com/vBP4DVPYwP
— TVA Sports (@TVASports) 23 września 2023 r
Rozumiem, że FAA nie chciała, aby mecz przekształcił się w festyn shenanigan, ale nie sądzę też, że Monfils przesadził ze swoimi wybrykami. Do tego momentu był zaangażowany w mecz i rywalizację i rzeczywiście wydawał się zirytowany kilkoma nieudanymi wezwaniami. Tak czy inaczej, incydent nadał ton intensywności – i ostatecznie jakości – drużynie Team World, której Drużyna Europa nigdy nie dorównała. Dwa lata temu Europa pokonała w Bostonie World 14-1. W ten weekend w Vancouver drużyna World odwróciła sytuację 13-2.
Wczesny klincz Team World nie był idealny dla widzów, którzy przegrali prawie wszystkie niedzielne mecze. Również odbiegający od ideału był brak trzech najlepszych zawodników w Europie i gdziekolwiek indziej: Novaka Djokovica, Carlosa Alcaraza i Daniila Miedwiediewa. Mimo wszystko, dla hardkorowych fanów było co robić. Nawet bez Wielkiej Trójki i Alcaraz naładowana atmosfera i duch koleżeństwa podczas Laver Cup pozostały nienaruszone. Jak zawsze mogliśmy zobaczyć interakcję graczy w sposób niespotykany nigdzie indziej. Chociaż gwiazdy mogły nie być ustawione zgodnie z tym wydarzeniem w tym roku, podstawowa struktura wydaje się zbudowana tak, aby przetrwać.
Ponieważ Laver Cup VII jest w książkach, oto pięć przemyśleń na temat jego teraźniejszości i przyszłości.
Ben Shelton jest naturalnym bohaterem i złoczyńcą
20-letni Shelton umocnił swoje sukcesy w US Open, wygrywając inauguracyjny mecz singlowy w piątek oraz mecz deblowy w sobotę i niedzielę. Na ławce rezerwowych był aktywny i pełen optymizmu, jak każdy niedawny zawodnik z college'u. Co najważniejsze, pokazał, że potrafi atakować. Shelton przegrywał na początku pierwszego seta w dogrywce z Arthurem Filsem i zdobył pięć ostatnich punktów w secie. Jest bombowcem serwującym, ale nie serwbotem. Z punktu widzenia amerykańskich fanów miło było powitać kolejnego młodego zawodnika ze Stanów w elicie ATP.
Shelton ma także bonus: potrafi irytować swoich przeciwników. Widzieliśmy to u Novaka Djokovica na turnieju Open i w ten weekend jego głośne, wysokie „TAK!” zdawało się być stworzone specjalnie, aby zajść za skórę jego przeciwnikom z Team Europe. W przeciwieństwie do Djokovica nigdy się nie zemścili.
Jeszcze raz na szczycie świata 🏆 @BenShelton I @FTiafoe bezpieczne #LaverCup 2023 dla Świata Zespołowego. pic.twitter.com/hOhOWJXWCC
— Puchar Lavera (@LaverCup) 24 września 2023 r
Andrey Rublev to facet od kleju
Powszechnie lubiany na trasie Rosjanin nie wygrał w ten weekend żadnego meczu, ale pokazał, co potrafi jako entuzjastyczny i empatyczny kolega z drużyny. Był pierwszym, który zeskoczył z ławki z włosami na głowie, gdy Zespół Europy zdobył punkt, i jedynym, który padł na kolana i błagał Monfilsa, aby dał z siebie wszystko. Ten wysiłek okazał się daremny, ale spodobało mi się to, co Rublev powiedział później Monfilsowi: „Walcz do końca. Jeśli to się nie stanie, to się nie stanie.”
Jeśli chodzi o Team World, podobały mi się także zwięzłe pochwały Taylora Fritza dla taktyki innych graczy oraz bardziej szczegółowe rady Chrisa Eubanksa. Eubanks jest trenerem w przygotowaniu.
Andrey Rublev i Hubert Hurkacz na korcie deblowym.
© Getty Images dla Pucharu Lavera
Statystyka gry „wzrosła” o jeden stopień
Statystyki tenisowe – procent pierwszego serwisu, zwycięzcy, niewymuszone błędy itp. – zazwyczaj nie ujawniają zbyt wiele, czego nie można zobaczyć na własne oczy. Jednak Laver Cup wpadł na odkrywczy wniosek: odsetek piłek, które gracze przyjmowali, wzrastał. To łatwy sposób na zmierzenie agresywności i defensywności. Kiedy te liczby zaczęły migać, obserwowałem mecze, sprawdzając, kto idzie do przodu, aby uderzyć, a kto się cofa. Monfils często robił to drugie, co nagle wydawało się wiele wyjaśniać na temat jego kariery.
tylna ręka tenisowa
Z biegiem lat zaangażowanie Rogera Federera w Puchar Lavera może się tylko nasilać.
© Getty Images dla Pucharu Lavera
Czy era Laver Cup po odejściu Federera potrzebowała… trochę więcej Federera?
Po zakończeniu zawodów brytyjski pisarz tenisowy Stuart Fraser udostępnił post od fana, który uczestniczył w wielu Pucharach Lavera, także w ten weekend. Zasugerowała na przyszłość, o czym nie pomyślałem, ale która ma całkowity sens: zastąp Borga i McEnroe w roli kapitanów Federerem i Andym Roddickiem (zakładając, że wyrazi zgodę).
Tak, Borg jest najwyższą legendą, ale nie oferuje niczego pod względem osobowości, zwłaszcza w porównaniu z zainteresowaniem, jakie Federer wzbudziłby na miejscu kapitana. McEnroe ma osobowość, ale Roddick prawdopodobnie lepiej nawiązałby kontakt z tym pokoleniem graczy, a jego spostrzeżenia na temat dzisiejszej gry byłyby mile widziane.
Kilka interesujących przemyśleń na temat Pucharu Lavera. McEnroe i Borg spisali się dobrze jako kapitanowie, ale czuje, że Federer i Roddick wniosą do drużyny coś świeżego w przyszłym roku. https://t.co/rbhP6OwwiB
— Stuart Fraser (@stu_fraser) 25 września 2023 r
Co czeka Berlin w 2024 roku?
Puchar Lavera wyląduje w stolicy Niemiec we wrześniu przyszłego roku. Czy uda mu się uniknąć kolejnego wybuchu? Ta lokalizacja będzie dogodniejsza dla Team Europe niż Team World, ale po wskrzeszeniu toru azjatyckiego przyciągnięcie do wydarzenia takich graczy jak Alcaraz, Miedwiediew, Jannik Sinner, Alexander Zverev i Stefanos Tsitsipas, z których wszyscy zdecydowali się na do wzięcia udziału w tegorocznych wydarzeniach w Chinach, które oferują punkty rankingowe. Nie wiemy również, co stanie się z harmonogramem Pucharu Davisa w przyszłości.
Federer powiedział, że chciałby powrotu Djokovica i być może stanie się to w Berlinie. Największą rybą jest oczywiście Alcaraz, którego obecności w Vancouver bardzo brakowało. Sprowadzenie go do składu prawdopodobnie zagwarantuje sukces Laver Cup w nadchodzących latach.
Zbudowała go jedna z legend, Federer, i nazwała ją na cześć innej, Laver. Byłoby dobrze, gdyby to wyjątkowe, oparte na osobowości wydarzenie zostało kontynuowane przez kolejnego wspaniałego gracza i osobowość w grze.
