Jak zrobić rakietę

Rakiety ilustrują trzecią zasadę ruchu Newtona: „na każde działanie zachodzi równa i przeciwna reakcja”. Pierwszą rakietą mógł być drewniany gołąb o napędzie parowym, wynaleziony przez Archytasa z Tarentum w IV wieku p.n.e. Para ustąpiła miejsca chińskim rurom prochowym, a następnie rakietom napędzanym płynem, które wymyślił Konstanin Ciołkowski i opracował Robert Goddard. W tym artykule opisano pięć sposobów na zbudowanie własnej rakiety, od prostych po bardziej złożone; na końcu znajduje się dodatkowa sekcja, która wyjaśnia niektóre zasady, którymi kieruje się konstrukcja rakiety.

Kroki

metoda jeden z 5: Rakieta Balonowa

1. jeden Przywiąż jeden koniec sznurka lub żyłki do podpory. Możliwe wsporniki obejmują oparcie krzesła lub klamkę.
2. 2 Przeciągnij linkę przez słomkę do picia. Sznurek i słoma będą służyć jako system naprowadzający, kontrolujący tor lotu rakiety balonowej.
   • Zestawy modeli rakiet często używają podobnej długości słomy przymocowanej do korpusu rakiety. Ta słoma jest przewleczona przez metalowy pręt na wyrzutni, aby utrzymać rakietę w pozycji pionowej przed startem.
3. 3 Przywiąż drugi koniec linii do innego wspornika. Pamiętaj, aby narysować linię mocno przed zawiązaniem.
4. 4 Nadmuchaj balon. Ściśnij koniec balonu, aby powietrze nie uciekało. Możesz użyć palców, spinacza do papieru lub spinacza do bielizny.
5. 5 Przyklej balon do słomki.
6. 6 Wypuść powietrze z balonu. Twoja rakieta będzie podróżować wzdłuż linii prowadzącej z jednego końca na drugi.
   • Możesz spróbować zrobić rakietę balonową z okrągłym balonem zamiast długiego, a także z różnymi długościami słomek, aby zobaczyć, jak dobrze prowadzą rakietę balonową. Możesz także podnieść kąt, pod jakim leci rakieta balonowa, aby zobaczyć, jak wpływa on na odległość, na jaką przebywa rakieta.
   • Powiązane urządzenie, które możesz wykonać, to łódź odrzutowa: Przetnij karton mleka na pół wzdłuż. Zrób otwór w dolnym końcu i przewlecz przez niego koniec balonu. Nadmuchaj balon, a następnie umieść łódź w częściowo napełnionej wannie z wodą i wypuść powietrze.
   Reklama

metoda 2 z 5: Rakieta wystrzeliwana przez słomkę do picia

1. jeden Wytnij prostokątny pasek papieru. Pasek powinien być około trzy razy dłuższy od jego szerokości: sugerowane wymiary to 4,5 cala (11,43 cm) na 1,5 cala (3,81 cm).
2. 2 Owiń pasek mocno wokół ołówka lub kołka. Owiń pasek w pobliżu końca lub punktu zamiast na środku. Część paska powinna wisieć nad końcówką ołówka lub kołkiem.
   • Pamiętaj, aby użyć ołówka lub kołka nieco grubszego niż słomka do picia, ale niewiele grubszego.
3. 3 Zaklej krawędź paska, aby zapobiec rozwijaniu się. Taśma podłużna na całej długości paska.
4. 4 Złóż wystający koniec w punkt lub stożek. Zaklej taśmą stożek nosowy, aby zachować swój kształt.
5. 5 Usuń ołówek lub kołek.
6. 6 Sprawdź, czy nie ma wycieków powietrza. Dmuchnij delikatnie w otwarty koniec papierowej rakiety. Posłuchaj szelestu powietrza uciekającego wzdłuż boku lub stożka nosowego i poczuj delikatny strumień powietrza wzdłuż bocznego szwu i nosa. Zaklej taśmą wszelkie wycieki i wykonaj test ponownie, aż nie będzie już można wykryć żadnego wycieku.
7. 7 Dodaj płetwy ogonowe do otwartego końca papierowej rakiety. Ponieważ rakieta papierowa jest wąska, możesz chcieć przyciąć dołączone pary płetw, które będą łatwiejsze do przyklejenia na końcu rakiety niż trzy lub cztery oddzielne.
8. 8 Włóż słomkę do picia w otwarty koniec rakiety. Upewnij się, że słomka wystaje z rakiety na tyle daleko, że możesz ją chwycić palcami.
9. 9 Zrób ostry wydech do słomy. Twoja rakieta poleci w powietrze, napędzana siłą twojego oddechu.
   • Podczas wystrzeliwania zawsze kieruj słomę i rakietę do góry, a nie na nikogo.
   • Zmieniaj sposób budowy rakiety, aby zobaczyć, jak modyfikacje wpływają na jej lot. Zmieniaj też intensywność wydechu do słomki, aby zobaczyć, jak wpływa to na odległość lecącą rakietą.
   • Zabawka podobna do papierowej rakiety składała się z kija z plastikowym stożkiem przymocowanym do jednego końca i plastikowego spadochronu przymocowanego do drugiego. Spadochron składano na drążku, który następnie wkładano do tekturowej dmuchawki. Po dmuchnięciu plastikowy stożek złapałby powietrze i wystrzelił patyk. Gdy osiągnie maksymalną wysokość, kij spadnie, rozkładając spadochron.
   Reklama

metoda 3 z 5: Rakieta kanistrów filmowych

1. jeden Zdecyduj, jak długa / wysoka chcesz zrobić swoją rakietę. Dobra długość / wysokość to 6 cali (15 cm), ale jeśli chcesz, możesz wydłużyć lub skrócić rakietę.
   • Dobra średnica to 1,5 cala (3,75 cm), ale rzeczywista średnica zostanie określona przez średnicę komory spalania rakiety.
2. 2 Zdobądź pojemnik na film. Kanister będzie służył jako komora spalania Twojej rakiety. Możesz go otrzymać w studiu fotograficznym, które nadal używa filmu.
   • Poszukaj pojemnika na folię, którego wieczko ma występ podobny do korka, który wchodzi do wnętrza wlotu pojemnika zamiast być utrzymywanym na miejscu przez wargę na zewnątrz otworu pojemnika.
   • Jeśli nie możesz znaleźć pojemnika z folią, możesz użyć pustej butelki na lekarstwa na receptę z zatrzaskowym wieczkiem. Jeśli nie możesz znaleźć butelki z zatrzaskową pokrywką, możesz ubić korek, który będzie ciasno pasował do otworu butelki.
3. 3 Złóż rakietę. Najłatwiejszym sposobem wykonania korpusu rakiety jest owinięcie paska papieru wokół pojemnika z folią, jak za pomocą ołówka lub kołka podczas robienia rakiety wystrzeliwanej przez słomkę. Ponieważ kanister wystrzeli rakietę, możesz chcieć przykleić taśmę lub przykleić papier do kanistra przed owinięciem go wokół pojemnika.
   • Upewnij się, że otwór pojemnika lub butelki z pigułkami jest skierowany na zewnątrz podczas mocowania do niego ramy rakiety. Pysk posłuży jako dysza rakiety.
   • Zamiast składać koniec korpusu rakiety z dala od kanistra w stożek nosowy, można wykonać oddzielny stożek nosowy, wycinając papierowe kółko, przecinając od krawędzi tylko do środka i składając wycięty okrąg w stożek. Stożek można przymocować taśmą lub klejem.
   • Dodaj płetwy. Ponieważ ta rakieta ma grubszą średnicę niż rakieta papierowa, którą wystrzeliwujesz ze słomką, możesz chcieć przyciąć pojedyncze płetwy do zamocowania. Możesz także chcieć mieć trzy płetwy zamiast czterech.
4. 4 Zdecyduj, skąd chcesz wystrzelić rakietę. Zaleca się lokalizację otwartą na zewnątrz, ponieważ rakieta może osiągnąć znaczną wysokość po wystrzeleniu.
5. 5 Napełnij kanister wodą do 1/3. Jeśli twoje źródło wody nie znajduje się w pobliżu wyrzutni, być może będziesz musiał przenieść rakietę do góry nogami lub osobno nosić wodę i napełnić kanister w miejscu startu.
6. 6 Tabletkę musującą przełamać na pół i wrzucić połowę do wody.
7. 7 Zakryj kanister i obróć rakietę pionowo na platformie startowej.
8. 8 Wróć na bezpieczną odległość. W miarę rozpuszczania tabletka uwalnia dwutlenek węgla. Ciśnienie będzie rosło, dopóki nie zdejmie wieczka z kanistra, odpalając rakietę.
   • Zamiast używać wody, możesz zamiast tego napełnić pojemnik około połowy octem. Zamiast tabletki musującej można użyć 1 łyżeczki (0,18 uncji lub 5 g) sody oczyszczonej. Ocet, kwas (kwas octowy), reaguje z sodą oczyszczoną, zasadą, wytwarzając wodę i dwutlenek węgla. Ocet i soda oczyszczona są jednak bardziej lotne niż woda i tabletki musujące, więc musisz wydostać się z rakiety znacznie szybciej - a użycie zbyt dużej ilości którejkolwiek substancji chemicznej może spowodować pęknięcie pojemnika.
   Reklama

metoda 4 z 5: Rakieta zapałki

1. jeden Wytnij mały trójkąt z folii aluminiowej. Trójkąt powinien być trójkątem równoramiennym około 1 cala (2,5 cm) u podstawy i 2 cale (5 cm) od środka podstawy do wierzchołka.
2. 2 Weź dopasowanie z księgi zapałek.
3. 3 Wyrównaj mecz z prostym pinem. Umieść zapałkę i szpilkę tak, aby szpilka dotykała główki zapałki nie wyżej niż najgrubsza część główki.
4. 4 Owiń trójkąt foliowy, zaczynając od wierzchołka, wokół główki zapałki. Owinąć folię tak ciasno wokół główki zapałki, jak to tylko możliwe, bez naruszania szpilki. Po zakończeniu owijka powinna wystawać około 1/4 cala (6,25 mm) poniżej głowicy zapałki.
5. 5 Miniaturami owijamy folię wokół główki szpilki. Spowoduje to przesunięcie owijania bliżej główki zapałki, a także lepsze zdefiniowanie kanału utworzonego przez kołek pod owijką
6. 6 Ostrożnie wysuń szpilkę z opakowania. Uważaj, aby nie zerwać folii podczas tej czynności.
7. 7 Zegnij spinacz do papieru w wyrzutni.
   • Zagnij zewnętrzne zagięcie pod kątem 60 stopni. To utworzy podstawę wyrzutni.
   • Zegnij wewnętrzny łuk do góry, a następnie dookoła, aby utworzyć otwarty trójkąt. W tym miejscu spoczniesz owiniętą folią główkę zapałki.
8. 8 Umieść wyrzutnię w miejscu startu. Ponownie zdecydowanie zaleca się otwartą lokalizację na zewnątrz, ponieważ rakieta z zapałkami może przelecieć znaczną odległość. Unikaj miejsc, które są wyjątkowo suche, ponieważ rakieta z zapałkami może spowodować pożar.
   • Upewnij się, że okolica jest czysta przed wystrzeleniem rakiety.
9. 9 Umieść rakietę z zapałką w wyrzutni, przechyl do góry. Rakieta powinna spocząć przynajmniej pod kątem 60 stopni. Jeśli spoczywa niżej, być może trzeba będzie zgiąć spinacz, aż tak się stanie.
10. 10 Wystrzel rakietę. Zapal zapałkę i umieść jej płomień bezpośrednio pod owiniętą główką zapałki. Kiedy fosfor w owiniętej główce zapałki zapali się, rakieta zapałki powinna wystartować.
    • Miej pod ręką wiaderko z wodą, aby zanurzyć w nim rakiety z zapałkami, aby upewnić się, że zostały całkowicie zgaszone.
    • Jeśli rakieta z zapałkami wyląduje na tobie, przestań się poruszać, upuść na ziemię i tocz się, aż płomienie zgaśnie.
    Reklama

metoda 5 z 5: Rakieta wodna

1. jeden Przygotuj pustą 2-litrową butelkę po napojach gazowanych, która będzie służyć jako komora ciśnieniowa rakiety. Ponieważ do produkcji tej rakiety używa się butelek, czasami nazywa się ją rakietą butelkową. Nie należy go mylić z petardą zwaną rakietą butelkową, która jest tak nazwana, ponieważ często jest wystrzeliwana z wnętrza butelki. Ta forma rakiety butelkowej jest nielegalna na wielu obszarach; rakieta wodna jest legalna w większości obszarów.
   • Usuń etykietę butelki, odcinając w miejscu, w którym nie jest przyklejona do butelki. Uważaj, aby nie skrobać ani nie szturchać powierzchni butelki, ponieważ zadrapanie lub skaleczenie ją osłabi.
   • Wzmocnij butelkę, owijając ją taśmą mocującą. Nowe butelki mogą wytrzymać ciśnienie do 100 funtów na cal kwadratowy (689,48 kilopaskali), ale wielokrotne uruchamianie zmniejszy ciśnienie, które butelka może wytrzymać bez pękania. Możesz owinąć kilka pasków taśmy wokół środka butelki lub owinąć butelkę wokół jej środka i od połowy do końca. Każdy pasek powinien dwukrotnie obejść butelkę.
   • Zaznacz miejsca, w których chcesz przymocować płetwy do ciała za pomocą markera. Jeśli planujesz mieć cztery płetwy, narysuj linie oddalone od siebie o 90 stopni. Jeśli planujesz mieć trzy płetwy, narysuj linie co 120 stopni od siebie. Możesz owinąć pasek papieru wokół butelki i najpierw wykonać na nim oznaczenia, a następnie przenieść je na butelkę.
2. 2 Zbuduj płetwy. Ponieważ plastikowy korpus rakiety jest stosunkowo trwały, mimo że musiałeś go wzmocnić, będziesz potrzebować co najmniej równie wytrzymałych płetw. Sztywny karton może przez chwilę działać, ale lepszym materiałem jest plastik, taki jak w segregatorach kieszonkowych lub segregatorach trójpierścieniowych.
   • Najpierw musisz zaprojektować płetwy i stworzyć papierowy szablon, który posłuży jako przewodnik cięcia. Niezależnie od tego, jak projektujesz płetwy, powinny one być zaprojektowane tak, aby faktyczna płetwa została złożona (podwojona) dla dodatkowej wytrzymałości i sięgała co najmniej do punktu, w którym butelka się zwęża.
   • Wytnij szablon i użyj go jako prowadnicy do wycięcia materiału żebra.
   • Złóż płetwy i przymocuj je do korpusu rakiety taśmą mocującą.
   • W zależności od konstrukcji wyrzutni możesz nie chcieć, aby płetwy wystawały poniżej wylotu butelki / dyszy rakiety.
3. 3 Utwórz stożek dziobowy i sekcję ładunku. Będziesz potrzebować do tego drugiej 2-litrowej butelki.
   • Wyciąć dno butelki.
   • Umieść ładunek w górnej części pociętej butelki. Może to być kawałek modeliny lub zwitek gumek. Umieść dolną część wyciętej butelki wewnątrz górnej części, dolną częścią w kierunku wylotu górnej części. Przyklej taśmą, a następnie przyklej zmodyfikowaną butelkę do dna butelki służącej jako komora ciśnieniowa.
   • Twój stożek nosowy może być wszystkim, od 2-litrowej zakrętki do butelki o długości rurki z PVC po plastikowy stożek. Kiedy już zdecydujesz się na stożek nosowy i złożysz go, należy go na stałe przymocować do górnej części wyciętej butelki.
4. 4 Przetestuj zmontowaną rakietę. Balansuj rakietą na palcu wskazującym. Powinien balansować gdzieś nad górną częścią komory ciśnieniowej (dnem pierwszej butelki). Jeśli tak się nie stanie, zdejmij część ładunkową i dostosuj wagę.
   • Po znalezieniu środka masy zważ rakietę. Powinien ważyć od 7 do 8,5 uncji (200 do 240 g).
5. 5 Zrób wyrzutnię / stoper. Istnieje kilka urządzeń, które możesz wykonać, aby wystrzelić rakietę wodną. Najprostszy to zawór i korek, który mieści się w otworze butli z komorą ciśnieniową.
   • Znajdź korek, który dobrze pasuje do otworu butelki. Konieczne może być lekkie ogolenie krawędzi.
   • Zdobądź system zaworowy, taki jak stosowany w oponach samochodowych lub dętkach rowerowych. Zmierz jego średnicę.
   • Wywierć otwór w środku korka wiertłem o tej samej średnicy co zawór.
   • Oczyść trzpień zaworu i nałóż kawałek taśmy na jego gwintowaną część i otwór.
   • Przewlec zawór przez otwór w korku, a następnie uszczelnić za pomocą uszczelniacza silikonowego lub uretanowego. Pozostawić szczeliwo do całkowitego wyschnięcia przed usunięciem taśmy.
   • Przetestuj zawór, aby upewnić się, że powietrze swobodnie przepływa przez niego.
   • Przetestuj korek, umieszczając niewielką ilość wody w komorze ciśnieniowej rakiety, a następnie umieść korek na miejscu i ustaw rakietę pionowo. W przypadku stwierdzenia wycieków należy ponownie uszczelnić zawór i ponownie przetestować. Po ustaleniu, że nie ma wycieków, wykonaj test ponownie, aby znaleźć ciśnienie, przy którym powietrze wypycha korek z butelki.
   • Aby uzyskać instrukcje dotyczące tworzenia bardziej wyrafinowanego systemu uruchamiania, zobacz http://www.sciencetoymaker.org/waterRocket/buildWaterRocketLauncher.htm .
6. 6 Wybierz miejsce startu dla swojej rakiety. Podobnie jak w przypadku rakiet z folią i zapałkami, zdecydowanie zaleca się otwartą lokalizację na zewnątrz. Ponieważ rakieta wodna jest większa niż inne rakiety, będziesz potrzebować większego otwartego obszaru niż podczas wystrzeliwania którejkolwiek z pozostałych rakiet, a także musi być bardziej płaski i bardziej płaski niż w przypadku innych rakiet.
   • Podwyższona powierzchnia, taka jak stół piknikowy, jest dobrym pomysłem, gdy obecne są małe dzieci.
7. 7 Wystrzel rakietę.
   • Napełnij komorę ciśnieniową od 1/3 do 1/2 pełnej wody. (Możesz chcieć dodać trochę barwnika spożywczego do wody, aby wytworzyć bardziej kolorowy „wydech” po wystrzeleniu rakiety.) Możliwe jest również wystrzelenie rakiety bez wlewania wody do komory ciśnieniowej, chociaż ciśnienie docelowe może być inne niż to, gdy w komorze jest woda.
   • Włóż wyrzutnię / korek w otwór komory ciśnieniowej.
   • Podłącz wąż pompki rowerowej do zaworu wyrzutni.
   • Ustaw rakietę pionowo.
   • Pompuj powietrze, aż osiągniesz ciśnienie, przy którym korek powinien zostać wypchnięty. Może wystąpić niewielkie opóźnienie, zanim wtyczka zostanie wyrzucona i wystrzelona rakieta.
   Reklama

Pytania i odpowiedzi społeczności

Szukaj Dodaj nowe pytanie

• Pytanie Czy lepiej jest używać rakiety z wodą czy powietrzem? Jeśli używasz 2-litrowej butelki, napełnienie jej mniej więcej do połowy wodą, a następnie ciśnienie powietrza spowoduje, że osiągnie ona najwyższy poziom.
• Pytanie Czy zwykła butelka na wodę będzie działać? Zwykła butelka będzie działać, ale musisz dostosować rozmiar pozostałych części.
• Pytanie Czy jest coś do wymiany komory gazowej? Tak, możesz użyć zbiornika powietrza lub zbiornika powietrza z helem, ale oba są dość drogie.
• Pytanie Jeśli wykonam nacięcia w pobliżu otworu butelki, czy spowoduje to podniesienie butelki wyżej? Właściwie to sprawiłoby, że butelka w ogóle nie poszłaby. Jeśli w butelce jest otwór, ciśnienie nie będzie w stanie wzrosnąć, a rakieta nie wystartuje.
• Pytanie Czy mój stożek nosowy może być zaostrzony? Tak, po prostu staraj się nie dodawać zbyt dużo dodatkowego ciężaru, ponieważ może to zważyć rakietę, a wtedy nie wzniesie się tak wysoko.
• Pytanie Gdzie mogę dostać pompkę rowerową? Lokalny sklep rowerowy lub w Trade Me lub eBay. Są bardzo tanie. Są nie tylko pomocne w tym, ale w wielu innych rzeczach, takich jak nadmuchiwanie balonów.

Pytania bez odpowiedzi

• Czy mogę zrobić potężną rakietę z trzema komorami ciśnieniowymi? Odpowiedź

Zadaj pytanie Pozostało 200 znaków Dołącz swój adres e-mail, aby otrzymać wiadomość z odpowiedzią na to pytanie. Zatwierdź
Reklama

Części rakiet i ich działanie

1. Użyj paliwa, aby podnieść rakietę do środka i przenieść ją w powietrze. Rakieta leci, kierując strumień spalin w dół przez jedną lub więcej dysz, aby popchnąć ją w górę (unieść) i przesunąć do przodu (pchnięcie) w powietrzu. Silniki rakietowe działają na zasadzie mieszania właściwego paliwa ze źródłem tlenu (utleniaczem), co pozwala im pracować zarówno w kosmosie, jak iw atmosferze ziemskiej.

tenis kontynentalny z uchwytem

• Najwcześniejsze rakiety były rakietami na paliwo stałe. Do tego typu rakiet należą petardy, chińskie rakiety wojenne i dwie cienkie rakiety wspomagające używane przez prom kosmiczny. Większość takich rakiet ma w środku otwór, w którym paliwo i utleniacz spotykają się i spalają. Silniki rakietowe stosowane w modelach rakiet wykorzystują paliwo na paliwo stałe, wraz z serią ładunków do wystrzelenia spadochronu rakiety po zużyciu paliwa.
• Rakiety na paliwo ciekłe posiadają oddzielne zbiorniki ciśnieniowe z paliwem płynnym, takim jak benzyna lub hydrazyna, i ciekłym tlenem. Płyny te są pompowane do komory spalania u podstawy rakiety; spaliny są odprowadzane przez dyszę w kształcie stożka. Głównymi pędnikami promu kosmicznego były rakiety na paliwo ciekłe wspierane przez zewnętrzny zbiornik paliwa znajdujący się pod promem podczas startu. Rakiety Saturn V w misji Apollo były również rakietami na paliwo ciekłe.
• Wiele statków z napędem rakietowym używa również mniejszych rakiet na swoich bokach, aby pomóc w sterowaniu pojazdem w kosmosie. Są to tak zwane pędniki manewrowe. Moduł serwisowy dołączony do modułu dowodzenia Apollo miał takie silniki; plecaki załogowej jednostki manewrowej używane przez astronautów promów kosmicznych również korzystały z takich silników.

2. Przeciąć opór powietrza stożkiem nosowym. Powietrze ma masę i im gęstsze jest (szczególnie w pobliżu powierzchni Ziemi), tym bardziej powstrzymuje obiekty próbujące się przez nie poruszać. Rakiety muszą być opływowe (mieć wydłużone, eliptyczne kształty), aby zminimalizować tarcie, na które napotykają podczas lotu w powietrzu, iz tego powodu mają zwykle spiczasty stożek dziobowy.

• Rakiety przenoszące ładunki użytkowe (astronauci, satelity lub wybuchowe głowice bojowe) zazwyczaj przenoszą te ładunki w stożkach nosowych swoich rakiet lub w ich pobliżu. Na przykład moduł dowodzenia Apollo miał kształt stożka.
• Stożek dziobowy zawiera również system naprowadzania rakiety, który może pomóc skierować rakietę tam, gdzie leci, nie pozwalając jej się przewrócić. Systemy naprowadzania mogą obejmować komputery pokładowe, czujniki, radar i radio do dostarczania informacji i kontrolowania toru lotu rakiety. (Rakiety Goddarda wykorzystywały system sterowania żyroskopem).

3. Wyważ rakietę wokół jej środka masy. Całkowity ciężar rakiety musi być zrównoważony wokół określonego punktu wewnątrz rakiety, aby zapewnić, że leci prawidłowo bez przewracania się. Punkt można nazwać punktem równowagi, środkiem masy lub środkiem ciężkości.

• Środek masy każdej rakiety jest różny. Ogólnie punkt równowagi będzie znajdował się gdzieś powyżej górnej części komory paliwowej lub ciśnieniowej.
• Podczas gdy ładunek pomaga podnieść środek masy rakiety ponad jej komorę ciśnieniową, zbyt duży ładunek spowoduje, że rakieta będzie ciężka od góry, co utrudni utrzymanie pozycji pionowej przed startem i prowadzenie podczas startu. Z tego powodu układy scalone zostały włączone do komputerów statków kosmicznych, aby zmniejszyć ich wagę. (Doprowadziło to do zastosowania podobnych układów scalonych lub chipów w kalkulatorach, zegarkach cyfrowych, komputerach osobistych, a ostatnio w tabletach i smartfonach).

4. Ustabilizuj lot rakiety płetwami ogonowymi. Płetwy pomagają zapewnić prosty lot rakiety, zapewniając opór powietrza przed zmianami kierunku. Niektóre płetwy są zaprojektowane tak, aby sięgały poniżej dyszy rakiety, aby utrzymać rakietę w pozycji pionowej przed wystrzeleniem.

• W XIX wieku Anglik William Hale wymyślił inny sposób wykorzystania płetw ogonowych do stabilizacji lotu rakiety. Wymyślił otwory wydechowe obok płetw przypominających łopatki, które powodowały, że uciekające gazy naciskały na płetwy i obracały rakietę, aby zapobiec jej skręcaniu. Ten proces nazywa się stabilizacją spinu.

Porady

• Jeśli wystrzelenie rakiet w pionie jest zbyt trudne, niektóre z nich można przekształcić w sanki rakietowe i wystrzelić je poziomo. (W istocie rakieta balonowa jest formą rakietowych sań). Rakietę z kanistrami z filmu przyczepia się do samochodzika, a rakietę na wodę do deskorolki. Nadal będziesz musiał znaleźć otwarty obszar z wystarczającą ilością miejsca startowego.
• Jeśli lubisz robić powyższe rakiety, ale szukasz większego wyzwania, możesz zająć się hobby modelowania rakiet. Modele rakiet są produkowane komercyjnie od późnych lat pięćdziesiątych XX wieku w zestawach wymaganych do montażu, które można wystrzelić za pomocą jednorazowych silników czarnoprochowych na wysokość od 300 do 1500 stóp (100 do 500 m).
• Uważaj na nożyczki w kroku 3 metody rakiety wodnej!

Reklama Prześlij wskazówkę Wszystkie przesłane wskazówki są dokładnie sprawdzane przed ich opublikowaniem. Dziękujemy za przesłanie porady do sprawdzenia!

Ostrzeżenia

• Zawsze noś okulary ochronne podczas wystrzeliwania dowolnych swobodnie latających rakiet (rakiet innych niż rakieta balonowa). W przypadku większych swobodnie latających rakiet, takich jak rakieta wodna, zalecane jest również nakrycie głowy, które ochroni Cię w przypadku uderzenia rakiety.
• Zdecydowanie zaleca się nadzór osoby dorosłej podczas pracy z jakąkolwiek rakietą napędzaną czymś silniejszym niż oddech osoby, która je wystrzeliwuje.
• Nie strzelaj do nikogo z latających swobodnie rakiet.

Reklama

Rzeczy, których będziesz potrzebować

• Okulary ochronne (dla wszystkich latających swobodnie rakiet)
• Ochronne nakrycie głowy (dla większych swobodnie latających rakiet)

W przypadku rakiety balonowej:

• Długi balon
• Długość sznurka latawca lub żyłki wędkarskiej (3 do 5 m / 10 do 15 stóp)
• Słomka
• Spinacz do papieru lub spinacz do bielizny (lub inny sposób tymczasowego odcięcia balonu)
• Taśma
• Miejsca do zawiązania sznurków

W przypadku rukoli ze słomką:

USA vs Japonia transmisja na żywo

• Słomka
• Arkusz papieru budowlanego
• Nożyce
• Ołówek
• Taśma

W przypadku rakiety z kanistrami filmowymi:

• Arkusz papieru budowlanego
• Pojemnik na folię 35 mm (dostępny w sklepie fotograficznym) lub butelka na pigułki (z zatrzaskową pokrywką)
• Nożyce
• Taśma
• woda
• Tabletka musująca (np. Alka-Seltzer lub Efferdent)
• Ocet (zamiast wody)
• Soda oczyszczona (zamiast tabletki musującej)
• Ołówek
• Klej
• Papierowe ręczniki

Rakieta z zapałkami:

• Księga meczów
• Folia aluminiowa
• Nożyce
• Przecinak do drutu (opcja)
• Prosta szpilka
• Spinacz

Do rakiety wodnej:

• 2-litrowa butelka na napoje gazowane (2)
• Pisak do znakowania
• Plastikowe teczki kieszonkowe lub segregator 3-ringowy
• Taśma spinająca
• Korek lub korek plastikowy
• Trzonek zaworu (z opony samochodowej lub dętki rowerowej)
• Wiercić wiertłem o średnicy trzonka zaworu
• Szpachlówka
• Pompka do opon / kompresor powietrza z manometrem