Nole ma bilans 7-2 w meczach o tytuł na korcie centralnym. Carlitos ma doskonałe 3-0 w finałach Wielkiego Szlema.
Klasyczne finały męskiego Wimbledonu często prowadzą do rewanżów. Po zwycięstwie Bjorna Borga w pięciu setach nad Johnem McEnroe w 1980 r. nastąpiło czterosetowe zwycięstwo McEnroe nad Borgiem w 1981 r. Rok po pokonaniu Rafaela Nadala w 2007 r. Roger Federer przegrał kolejny epicki mecz przeciwko Hiszpan w 2008 roku.
Teraz, na nasze szczęście, Djokovic i Alcaraz zdobyli trzy punkty za trzy. W niedzielę powtórzą swój własny pięciosetowy finał z 2023 roku, który wygrał Alcaraz. W dwóch przypadkach, które przytoczyłem powyżej, przegrany pierwszego meczu odwrócił swój los w roku następnym. Czy powinniśmy oczekiwać, że Djokovic zrobi to samo i tym razem pokona Alcaraz?
Djokovic chce zdobyć rekord wszech czasów, zajmując 25. miejsce w turnieju głównym. Chce zremisować Federerowi z ósmym Wimbledonem. Chce zrobić to samo, co zrobili McEnroe i Nadal, kiedy legendarną porażkę sprzed roku zamienili w legendarne zwycięstwo.
Sądząc po tym, jak poprawił się w ciągu dwóch tygodni i jak zakończył swoje półfinałowe zwycięstwo nad Lorenzo Musetti, Djokovic ma duże szanse. W piątek do trzeciego seta był tak pewny zwycięstwa, że udawał, że denerwuje się celnymi strzałami Musettiego, śmiejąc się i kręcąc głową z udawaną ulgą, gdy płynęli nieszkodliwie długo. Wszelkie wątpliwości, jakie mógł mieć co do tego, jak poradzi sobie niedawno kontuzjowane lewe kolano, minęły już dawno. W ostatnich trzech rundach Djokovic pokonał Holgera Rune’a i Musettiego i otrzymał walkower od Alexa de Minaura. Jest tak wypoczęty, jak mógł sobie życzyć każdy 37-latek przed dotarciem do finału.
„Wimbledon po prostu wydobywa ze mnie to, co najlepsze i motywuje mnie, aby naprawdę zawsze pojawiać się i dawać z siebie wszystko” – powiedział Djokovic, który wcześniej nie dotarł do finału w 2024 roku.
Ale to samo można powiedzieć o występie Alcaraz w ciągu tych dwóch tygodni. Od czasu, gdy na początku poniósł porażkę z Frances Tiafoe, z każdą rundą także poprawiał swoje wyniki. W piątek, po słabym serwisie i przegranym pierwszym secie z Daniiłem Miedwiediewem, Alcaraz przejął kontrolę w drugiej kwarcie i już nigdy nie odpuścił. Pod koniec sprawiał wrażenie równie spokojnego i pewnego zwycięstwa, jak podczas wszystkich turniejów – a było to przeciwko elitarnemu, wieloletniemu przeciwnikowi z Top 5.
„W końcówce czuję się świetnie, grając na naprawdę wysokim poziomie, z naprawdę dużą pewnością siebie i dobrze się poruszając” – powiedział później Alcaraz. „Jestem na tyle pewny siebie, że w niedzielę osiągnę naprawdę dobry wynik”.
Alcaraz, jako młodsza, bardziej żwawa supergwiazda, może okazać się zbyt silny sportowo dla Djokovica na tym etapie jego kariery.
Po tym, jak zobaczyłem, jak wygrywają półfinały, nie sądzę, że można dać przewagę któremukolwiek z graczy, biorąc pod uwagę jego obecną formę lub poziom wiary w siebie. To samo dotyczy dwóch ich ostatnich spotkań – finałów Wimbledonu i Cincinnati w 2023 roku. Alcaraz wygrał pierwsze, 6:4 w piątym; Drugie zwycięstwo wygrał Djokovic, w trzecim 7:6. Były to dwa najlepsze mecze tego roku i do każdego z nich brakowało jednego lub dwóch punktów. (Zmierzyli się także w półfinale mistrzostw na koniec roku; Djokovic pokonał tam 6:3, 6:2.)
„Widzę wiele podobieństw między mną a nim pod względem umiejętności adaptacji i dostosowania się do nawierzchni” – powiedział Djokovic o Alcaraz. „To bardzo wszechstronny zawodnik, bardzo kompletny”.
„Każdy zna Djokovica” – powiedział Alcaraz. „Grał w wielu finałach Wielkiego Szlema i wiele z nich wygrał. W zeszłym roku był to naprawdę trudny mecz. Wpakował mnie w naprawdę kłopoty.”
'Wiem, co mam robić. Jestem pewien, że wie, co musi zrobić, aby mnie pokonać.
Jeśli Djokovic zdobędzie przewagę lub włoży zęby w ten mecz, czy będzie miał przewagę w motywacji? Ma długą historię wyrównywania wyniku z rywalami.
Pierwsze pytanie dla mnie brzmi: czy Alcaraz uda się uniknąć powolnego startu. Przegrał pierwszego seta w zeszłym roku finałowym 6:1 i przegrał pierwszego seta w dwóch ostatnich meczach z Tommym Paulem i Miedwiediewem.
Co prowadzi do mojego kolejnego pytania: jeśli Alcaraz rzeczywiście zacznie powoli, czy Djokovic będzie w stanie wbić sztylet w bramkę, wychodząc na prowadzenie w dwóch setach, a nie tylko jednym setem? Miał na to szansę w zeszłym roku, ale popełnił kilka rzadkich niewymuszonych błędów, przez co zaprzepaścił prowadzenie w dogrywce w drugim secie.
Generalnie wiemy, co dostaniemy od Djokovica w finale Wimbledonu. Ma w nich bilans 7-2 i rzadko zdarza mu się wrzucić jakiś bełkot w meczu na jakimkolwiek turnieju wielkoszlemowym. Gra Alcaraz jest bardziej zmienna. Jak dotąd jego serwis i forhend były na tym wydarzeniu sporadyczne i byłoby zaskoczeniem, gdyby jego poziom nie spadł w którymś momencie w niedzielę. Jednak w głównych finałach ma jak dotąd doskonały wynik 3:0; dwa z tych trzech zwycięstw padły w piątych setach, w których zwycięzca bierze wszystko pod maksymalną presją.
Alcaraz, jako młodsza, bardziej żwawa supergwiazda, może okazać się zbyt silny sportowo dla Djokovica na tym etapie jego kariery. Ale jeśli Djokovic zdobędzie przewagę lub włoży zęby w ten mecz, czy będzie miał przewagę w motywacji? Ma długą historię wyrównywania wyniku z rywalami. Przekształcił przegrane rekordy z Rogerem Federerem i Rafaelem Nadalem w zwycięskie. Przegrał z Miedwiediewem w finale US Open 2021, a dwa lata później pokonał w tym samym meczu. Po zeszłorocznej porażce na Wimbledonie z Alcaraz, miesiąc później w Cincy odwrócił sytuację.
Djokovic chce zdobyć rekord wszech czasów, zajmując 25. miejsce w turnieju głównym. Chce zremisować Federerowi z ósmym Wimbledonem. Chce zrobić to samo, co zrobili McEnroe i Nadal, kiedy legendarną porażkę sprzed roku zamienili w legendarne zwycięstwo. Czy to wszystko wystarczy, aby umysł ponownie zatriumfował nad materią? Zwycięzca: Djoković
