Rafael Nadal z Hiszpanii świętuje zdobycie złotego medalu przeciwko Fernando Gonzalezowi z Chile podczas męskiego meczu tenisowego o złoty medal, który odbył się w Olympic Green Tennis Center podczas 9 dnia Igrzysk Olimpijskich Pekin 2008 17 sierpnia 2008 r. w Pekinie w Chinach. (Zdjęcie: Clive Brunskill/Getty Images)
Sprawy potoczyły się dokładnie tak samo, jak przewidywano na jego połowie, podczas gdy arcy rywal Roger Federer musiał stawić czoła wczesnemu odejściu z rąk Amerykanina Jamesa Blake'a. Rafa był prawie pewien, że zdobędzie złoty medal olimpijski dla swojego kraju, jeśli tylko dotrze do finału.
Potito Starace był jego pierwszym przeciwnikiem w rundzie i oczekiwano, że leworęczny Hiszpan przejdzie go wygodnie. Jednak, ku zaskoczeniu wszystkich, Starace był w stanie podjąć odważną walkę i zabrał mecz do rozstrzygającego. Miał szanse przełamać zagrywki hiszpańskiego przeciwnika, ale ten drugi, który był bardziej zdeterminowany, ostatecznie zwyciężył.
Ten start był na tyle chwiejny, że każdy mógł wątpić, czy uda mu się zdobyć złoty medal. Normalnie, jeśli cofniemy się i odniesiemy się do historii, byłoby bardzo jasne, że gracze z najwyższej półki generalnie nie radzili sobie dobrze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich. Tak więc istniała szansa, że Rafa, który miał zostać światowym numerem 1 po zakończeniu megawydarzenia, również może w końcu słabnąć, podobnie jak wielu poprzednich graczy. Ale osoba, która walczyła o każdy punkt, jakby jego życie było zagrożone, nigdy nie uznałaby żadnego meczu za nieistotnego, i taki był Rafa.
Jego determinacja w zdobyciu złotego medalu olimpijskiego była bardzo widoczna już w następnej rundzie, kiedy grał z Lleytonem Hewittem, byłym numerem 1 na świecie z Australii. Sprawił, że była to całkowicie jednostronna sprawa, gdy pokonał Aussie 6-1 6-2, nie pozostawiając żadnych szans swojemu przeciwnikowi. Kontynuując formę, w jakiej był, zmiażdżył w ćwierćfinale Jürgena Melzera.
To wtedy musiał stawić czoła najtrudniejszemu wyzwaniu turnieju. Serb Novak Djokovic, który pokonał go w Cincinnati, ponownie był jego przeciwnikiem w półfinale. Mecz sprostał oczekiwaniom publiczności kochającej tenisa, gdy pokonywał dystans.
Nadal wygrał pierwszego seta 6-4, ale obecny numer 1 na świecie wycofał grę, wbijając drugiego seta 6-1. Obaj grali tak dobrze, że trudno było wybrać jednego, który wygrałby konkurs. Jednak Rafael Nadal, który był silniejszy psychicznie od swojego przeciwnika, wygrał finałowego seta 6:3. W ten sposób ówczesny świat nr 2 wczołgał się do finału, nie wcześniej niż przetrwał thriller meczu.
Chilijczyk Fernando Gonzalez pokonał wcześniej Rafaela Nadala na twardych kortach, ale w meczu o złoty medal zmierzył się z osobą pewniejszą siebie i lepiej wyposażoną. Pierwszy set zakończył się błyskawicznie, a Hiszpan wygrał 6-3. Kolejny set był dość konkurencyjny, z remisem 6-6. W tie-breaku Gonzalez miał więcej niż kilka szans na zremisowanie meczu po jednym secie, ale z powodu złych strzałów z woleja i niewymuszonych błędów ostatecznie przegrał tego seta.
Generalnie, jeśli Rafael Nadal wygra pierwsze dwa sety, nikt nie zdoła wywalczyć kolejnych trzech. Djokovic, który był jednym z półfinalistów tegorocznego French Open, może to lepiej przedstawić. Ówczesny 22-letni King of Clay popisał się spektakularnym tenisem, w którym Gonzalez biegał z jednego zakrętu na drugi przez większą część seta. W rzeczywistości tak zakończył się mecz, kiedy Chilijczyk nie oddał piorunującego forhendu po zbyt dużym rozciągnięciu się na korcie dwójkowym.
Jak zawsze, zapewniwszy sobie kolejne wielkie zwycięstwo w turnieju, Rafa zakrył twarz z niedowierzaniem i położył się płasko na ziemi przez kilka sekund. Złoty medal należał do niego i zdobył go w wieku 22 lat. To był w sumie jego rok, w którym nie mógł się mylić. French Open na glinie, Wimbledon na trawie i złoty medal olimpijski na twardym korcie – czego chcieć więcej?
Zrobił to wszystko, a tym samym zdetronizował Rogera Federera z czołówki rankingów, które były przez niego utrzymywane przez 4,5 roku. Dwa Wielkie Szlemy i złoty medal olimpijski naprawdę zmieniły postrzeganie przez fanów tenisa Rafaela Nadala, którego wcześniej nazywano tylko kortem ziemnym. To był jeden pamiętny rok dla wielkiego mistrza.
