Phillipe Chatrier Arena - główny kort Roland Garros
Roland Garros lub Francuski Otwarte to jedyny turniej wielkoszlemowy w kalendarzu tenisa, który rozgrywany jest na glinie. Turniej sięga 1891 roku i jest najstarszym turniejem wielkoszlemowym po Wimbledonie (1877) i US Open (1881).
W 1968 roku Roland Garros stał się pierwszym turniejem wielkoszlemowym, który otworzył swoje podwoje dla zawodowców, a następnie Wimbledon i US Open w tym samym roku oraz Australian Open w następnym roku.
czy łokieć tenisisty może leczyć
Podobnie jak Wimbledon, który zawsze był rozgrywany na trawie, Roland Garros jest jedynym innym turniejem wielkoszlemowym, który od początku był rozgrywany na tej samej nawierzchni – glinie.
W historii turnieju tytuł męskiego singla Rolanda Garrosa zdobyło 65 różnych graczy, z czego 25 triumfowało w erze Open; dwóch graczy wygrało Rolanda Garrosa zarówno w erze amatorskiej, jak i otwartej.
Ze względu na rodzaj nawierzchni, na której się rozgrywa, Roland Garros jest powszechnie uważany za najbardziej wymagającego fizycznie ze wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych, ponieważ punkty na glinie zazwyczaj trwają dłużej niż na trawie lub na twardym korcie.
Być może nie jest zaskakujące, że gracze tacy jak wielu mistrzów Wielkiego Szlema, tacy jak Pete Sampras, John McEnroe, Stefan Edberg i Boris Becker, nigdy nie mogli podbić Rolanda Garrosa ze względu na wyjątkowe wymagania powierzchni.
Roland Garros ma najniższy średni wiek (24,6 lat) wśród zwycięzców singli mężczyzn spośród wszystkich Wielkich Szlemów. Od początku ery otwartej czterech z siedmiu nastoletnich zwycięzców singli mężczyzn triumfowało na Claycourt Major.
W tej notatce, oto spojrzenie na pięciu najmłodszych graczy, którzy zdobyli tytuł męskiego singla Rolanda Garrosa.
Pięciu najmłodszych mistrzów singla mężczyzn Rolanda Garrosa
#5: Ken Rosewall (18 lat, 209 dni) - 1968
Ken Rosewall
Ken Rosewall pokonał Amerykanina Victora Seixasa w finale czterech setów w 1953 roku, zdobywając swój pierwszy z dwóch tytułów singlowych mężczyzn Rolanda Garrosa. W tym czasie Rosewall naśladował swojego rodaka Jacka Crawforda (1933), stając się drugim australijskim graczem, który zdobył tytuł singli mężczyzn Rolanda Garrosa.
Nawiasem mówiąc, Rosewall został pierwszym zwycięzcą Wielkiego Szlema w singlu mężczyzn w erze Open, kiedy pokonał rodaka Roda Lavera w finale Rolanda Garrosa w 1968 roku. Ten triumf sprawił, że Rosewall stał się jednym z zaledwie dwóch graczy, którzy wygrali tytuł Roland Garros w grze pojedynczej mężczyzn zarówno w erze amatorskiej, jak i Open Era, a Rod Laver był drugim.
#4: Bjorn Borg (18 lat i 10 dni) - 1974
Bjorn Borg
co kryje się w piłce tenisowej
Bjorn Borg został pierwszym nastolatkiem w erze Open, który wygrał z Rolandem Garrosem, kiedy w finale w 1974 roku pokonał dwusetową stratę z Hiszpanem Manuelem Orantesem.
Po wygranych w prostych setach w pierwszych trzech rundach, Borg przegrał co najmniej seta w każdym innym meczu w turnieju, co wymagało odpowiednich pięciosetowych zwycięstw nad Ericiem Dillenem w czwartej rundzie i Raulem Ramirezem w ćwierćfinale.
Czterosetowe zwycięstwo nad Haroldem Solomonem zapewniło mu trzecie miejsce w jego dziewiczym finale singli Grand Slam, gdzie odzyskał siły po powolnym początku tworzenia historii.
18-letni Szwed, który przegrał w czwartej rundzie w swoim debiucie w Roland Garros rok wcześniej, pokonał Guillermo Vilasa w meczu o tytuł w 1975 roku i został pierwszym z zaledwie dwóch nastolatków w erze Open, który skutecznie obronił tytuł Grand Slam .
Nieśmiała postawa i długie loki Borga sprawiały, że wyglądał jak gwiazda rock'n'rolla w tenisowych ubraniach. Niezwykły temperament Borga przyniósł mu przydomek „Ice Man”.
Szwed poniósł swoją jedyną inną porażkę Rolanda Garrosa w ćwierćfinale w 1976 roku z ewentualnym mistrzem Adriano Panattą, zanim zdobył cztery kolejne tytuły w latach 1978-1981. Rekord Borga 49-2 (96%) w meczu z Rolandem Garrosem został poprawiony tylko przez Rafaela Nadala (93-2; 97,9%) wśród graczy, którzy wygrali co najmniej 40 meczów na Majorce.
Borg wygrał dwukrotnie Roland Garros - Wimbledon w trzech kolejnych latach od 1978 do 1980, wyczynu, którego nie dokonano przez kolejne 28 lat, dopóki nie zrobili tego Rafael Nadal (2008, 2010) i Roger Federer.
#3: Mats Wilander (17 lat, 288 dni) - 1982
Maty Wilander
Kolejnym Szwedem na liście najmłodszych zwycięzców singli męskich Rolanda Garrosa jest Mats Wilander. Podobnie jak jegoBorgWilander miał doskonały temperament i był przede wszystkim podstawowym. Duet umieścił Szwecję na światowej mapie tenisa w latach 70. i 80. XX wieku.
Po przejściu na zawodowstwo w młodym wieku 16 lat w 1980 roku, Wilander po raz trzeci wystąpił w Grand Slam - pierwszy w Roland Garros - w 1982 roku i stworzył historię.
jak czyścić białe skórzane buty tenisowe
Rozstawiony na 18 miejscu, niewielu dało Szwedziowi szansę przeciwko tak upragnionym przeciwnikom, jak czołowy Jimmy Connors i numer dwa Ivan Lending, pomimo nieobecności jego znakomitego rodaka i czterokrotnego obrońcy tytułu Borga, który ogłosił szokującą emeryturę.
Jednakże, Wilander ujawnił swoje zamiary, pokonując Lendla w pulsującej pięciosetowej rywalizacji w czwartej rundzie. Sceptycy zaczęli zwracać uwagę, kiedy Wilander kontynuował dobrą passę w ćwierćfinale, gdzie wyeliminował piątego rozstawionego Vitasa Gerulaitisa.
W półfinaleWilanderpokonał czwartego rozstawionego Argentyńczyka Jose Luisa Clerca, aby przejść do finału Rolanda Garrosa, gdzie zmierzył się ze swoim największym testem przeciwko specjalistom od kortów ziemnych i rozstawionym z numerem trzy Guillermo Vilas .
W meczu, który trwał 4 godziny i 42 minuty, Wilander był wolny od bloków i przegrał seta otwierającego, w którym wygrał tylko jeden mecz. Jednak młody Szwed odzyskał siły po wygraniu drugiego seta w dogrywce i nie oglądał się stamtąd, tracąc tylko cztery kolejne mecze, aby zostać najmłodszym zwycięzcą wielkoszlemowego singla mężczyzn w erze Open.
Triumf sprawił, że Wilander był dopiero drugim graczem w historii Rolanda Garrosa, który zdobył tytuł mistrza gry pojedynczej mężczyzn na turnieju przed ukończeniem 18 lat.
najlepsze buty do tenisa do ćwiczeń
Szwed zdobył kolejne tytuły Rolanda Garrosa w 1985 i 1988 roku; jest jednym z 12 graczy, którzy zdobyli co najmniej trzy tytuły na Majorce.
#2: Michael Chang (17 lat, 95 dni) - 1988
Michał Chang
amerykański Michał Chang był cudownym graczem już od najmłodszych lat, wygrywając wiele mistrzostw USTA jako nastolatek grający w starszych grupach wiekowych. W 1988 roku, w wieku zaledwie 16 lat i 7 miesięcy, zdobył swój pierwszy tytuł trasy ATP w San Francisco.
Grając w tej samej epoce, co inne amerykańskie legendy, takie jak Pete Sampras, Andre Agassi i Kurier Jima , to właśnie Chang o długości 5 stóp i 6 cali stworzył fale jako pierwszy.
Zmierzając do Rolanda Garrosa w 1989 roku, Chang już zapowiedział się na dużej scenie, kiedy stał się najmłodszym graczem w historii, który znalazł się w pierwszej piątce list przebojów ATP.
Debiutując na korcie ziemnym, piętnasty zawodnik pokonał swojego rodaka Samprasa 6-1, 6-1, 6-1 w drugiej rundzie. W czwartej rundzie, pomimo przewagi dwóch setów i cierpiących na skurcze nóg, nastolatek uciekł się do niezwykłych lobów, a nawet podania pod pachami, aby wstrząsnąć najlepiej rozstawionym Lendlem i wygrać mecz w pięciu setach wbrew wszelkim przeciwnościom.
Młodzieniec zdołał na czas odzyskać siły i po dwóch wyczerpujących czterosetowych zwycięstwach odpowiednio w ćwierćfinale i półfinale zmierzył się z numerem dwa, Stefanem Edbergiem w finale.
W największym meczu w swojej młodej karierze Chang był wolny od bloków i stracił dwa sety do jednego. Ale tak jak w poprzednich meczach wykazywał twardą determinację, Amerykanin odmówił rzucenia ręcznika i walczył o triumf w pięciu setach.
Wygrana dała Changowi swój pierwszy i jedyny tytuł Wielkiego Szlema w wieku 1 7 lat, 95 dni, co czyni go najmłodszym w historii mistrzem Grand Slam mężczyzn w singlu w erze Open.
Podczas turnieju Chang spędził na korcie 21 godzin, co jest rekordem wszech czasów Rolanda Garrosa.
Sześć lat później Amerykanin dotarł do kolejnego finału Rolanda Garrosa, ale w setach z rzędu spadł do Austriaka Thomasa Mustera.
#1: Andre Vacherot (17 lat, 30 dni) - 1894
Andre Vacherot
Andre Vacherot był pierwszym nastolatkiem, który wygrał tytuł męskiej singla Rolanda Garrosa, kiedy triumfował w czwartej edycji konkursu w 1894 roku.
Vacherot pokonał swojego rodaka Gerrarda Brosselina 1-6, 6-3, 6-3 i wygrał pierwszy ze swoich czterech tytułów Rolanda Garrosa. Z powodzeniem obronił swój tytuł w 1895 roku, pokonując Lourent Riboulet, a następnie ponownie pokonał Brosselina w meczu o tytuł w 1896 roku, aby zdobyć swój trzeci tytuł w turnieju przed ukończeniem 20 lat.
orteza łokcia na zapalenie ścięgna
Trzykrotny mistrz triumfował po raz czwarty w Roland Garros w 1901 roku, pokonując w finale Paula Lebretona. W tym samym roku Vacherot wygrał swój drugi tytuł w grze podwójnej mężczyzn na turnieju, robiąc to ze swoim bratem Michelem Vacherotem.
Ponad 120 lat po swoim pierwszym zwycięstwie w 1894 roku, Andre Vacherot pozostaje najmłodszym zwycięzcą singla w Roland Garros.
Oprócz swoich czterech tytułów singlowych, Vacherot wygrał również dwa tytuły deblowe mężczyzn podczas turnieju, robiąc to po raz pierwszy z Niemcem Christianem Winzerem w 1895 roku.
