ROTTERDAM, Holandia (AFP) -
Holenderska gwiazda tenisa na wózkach inwalidzkich Esther Vergeer ociera łzy 12 lutego 2013 r. na konferencji prasowej w Rotterdamie, ogłaszając przejście na emeryturę.
Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek wszechczasów, holenderska gwiazda tenisa na wózkach, Esther Vergeer, ogłosiła we wtorek przejście na emeryturę po zdumiewającej, nieprzerwanej serii 470 zwycięstw na przestrzeni ponad 10 lat.
Wyjątkowy dzień: oficjalne zatrzymanie gry w tenisa, 31-letni Vergeer, napisał na Twitterze w serwisie mikroblogowym.
Vergeer, który zdobył cztery złote medale paraolimpijskie w tenisie singlowym i trzy złote w deblu, zorganizował konferencję prasową obok ATP Rotterdam Open, mówiąc dziennikarzom: Nie może być piękniej niż to.
Miałem taką szaloną karierę. Nie mogę dodać nic więcej do tego. Krąg jest kompletny, zacytowała ją holenderska narodowa agencja informacyjna ANP.
Vergeer zdobyła swój pierwszy złoty medal w Sydney w 2000 roku. Od 1999 roku zajmuje pierwsze miejsce na świecie i od stycznia 2003 roku nie przegrała żadnego meczu singlowego.
Zawsze podkreślała, że nie ścigała rekordu wielkiego squasha Jahangira Khana, który w latach 1981-1986 odniósł 555 zwycięstw z rzędu.
Holenderka Esther Vergeer oddaje piłkę rodakowi Aniekowi Van Koot w drodze po zwycięstwo w finale tenisa indywidualnego kobiet na wózkach podczas Igrzysk Paraolimpijskich w Londynie 2012 7 września 2012 roku. Vergeer ogłosiła we wtorek, że przechodzi na emeryturę po zadziwiającej, nieprzerwanej serii 470 wygranych. obejmujący ponad 10 lat.
buty do kortu tenisowego
To wciąż niesamowite życie, więc po co rezygnować, gdy wciąż wygrywam? powiedziała w zeszłym roku. Ale to nie tak, że dążę do rekordu 500 niepokonanych, 600 czy cokolwiek.
Holenderska legenda futbolu Johan Cruyff, który pracował z Vergeerem za pośrednictwem swojej fundacji charytatywnej pomagając dzieciom niepełnosprawnym w wejściu do sportu, był również w Rotterdamie i oddał hołd graczowi.
Jest przykładem dla wszystkich. Szybko narzekamy na ból głowy lub niewielki ból. Ale ludzie tacy jak Esther idą o wiele dalej, aby coś osiągnąć, ANP cytuje wypowiedź Cruyffa.
Ma taki ogromny zapał i daje z siebie wszystko, aby wygrać. Do tego możesz tylko zdjąć kapelusz.
Prezes Międzynarodowej Federacji Tenisowej (ITF), Ricci Bitti, określił Vergeera jako wspaniałego ambasadora nie tylko tenisa, ale także sportów niepełnosprawnych.
Jest inspiracją dla wielu. Tenis na wózkach ma jej ogromny dług wdzięczności za jej profesjonalizm i jakość jako zawodnika, cytowano go na stronie internetowej paralympic.org Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego.
Holenderka Esther Vergeer świętuje swoim złotym medalem po wygraniu finału tenisowego singla kobiet na wózkach podczas Igrzysk Paraolimpijskich w Londynie 2012 7 września 2012 roku. Vergeer ogłosiła we wtorek przejście na emeryturę po zadziwiającej nieprzerwanej serii 470 zwycięstw na przestrzeni ponad 10 lat.
Wszyscy w ITF życzą jej powodzenia w Fundacji i wiemy, że wszystko, co zdecyduje się zrobić w przyszłości, będzie sukcesem.
gdzie kupić spódnice do tenisa
Vergeer była małą dziewczynką, kiedy zaczęła grać w tenisa na wózku inwalidzkim po tym, jak w wieku ośmiu lat straciła kontrolę nad nogami po operacji, i dorastała wraz z tym sportem, który rozkwitał i stopniowo stawał się bardziej profesjonalny.
To niesamowite, że mogę przekazać światu przesłanie, że jeśli jesteś niepełnosprawny, jest tak wiele do zrobienia, a wiele osób na świecie nadal o tym nie wie, powiedziała w Melbourne w styczniu zeszłego roku. rok.
Po zdobyciu ostatniego złotego medalu na Igrzyskach Paraolimpijskich w Londynie w 2012 roku Vergeer dała jasno do zrozumienia, że jej zwycięskiej passie nie towarzyszyło samozadowolenie.
Wszyscy oczekiwali, że wygram złoto i że wygram, ale nadal musiałem ciężko pracować, iść na trening, być na szczycie swojej gry. Wiele osób o tym zapomina, powiedziała.
Vergeer odchodzi na emeryturę po tym, jak brytyjski as na wózkach Peter Norfolk, nazwany The Quadfather, ogłosił w zeszłym miesiącu, że rezygnuje z zawodów w pełnym wymiarze godzin i najprawdopodobniej nie pojawi się na następnych Igrzyskach Paraolimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku.
Norfolk, który zdobył złoto na Igrzyskach w Atenach i Pekinie w 2004 i 2008 roku w turnieju quadów dla graczy z upośledzeniem trzech lub więcej kończyn, niósł brytyjską flagę na Igrzyskach w Londynie w 2012 roku.
