Rozmawiamy z 25-latkiem z La Platy, który opowiada o swoich awansach w rankingach i tym, że wszędzie czuje się „jak w domu”.
© ©Fred Mullane/Camerawork USA, Inc.
Tomas Martin Etcheverry nie potrzebuje twoich etykiet.
Nie nazywaj gracza, który zajmuje trzecie miejsce w rankingu Argentyny, zawodnikiem grającym na kortach ziemnych: 25-latek bardzo lubi gry na kortach twardych, ale radzi sobie także na kortach twardych, oddając się żmudnej podróży, która zmęczyła wielu mieszkańców Ameryki Południowej. graczy przed nim.
„Myślę, że zawsze różniłem się od innych graczy” – mówi Etcheverry Tennis.com w języku hiszpańskim. „Zawsze lubiłem być w drodze”.
Wkrocząc na scenę w zeszłym roku, Etcheverry jest częścią najnowszej fali argentyńskich graczy, których celem jest zdobycie szczytów rankingów. Częściowo dzięki serii zawodów Challenger zapoczątkowanych przez „el Pulgę” („Pchłę”) Horacio de la Peña obiecujący Argentyńczycy mają więcej możliwości niż kiedykolwiek, aby wspiąć się na tę wspinaczkę, a kraj wydaje się obecnie inkubatorem dla młodych talent tenisowy.
Przeczytaj więcej: „Ona zawsze dodaje mi sił”: Tomás Martín Etcheverry dedykuje zmarłej siostrze przełomowe zwycięstwo w Rolandzie Garrosie
Sześciu argentyńskich graczy znajduje się w pierwszej setce rankingu ATP, a ośmiu kolejnych z Top 200 również jest gotowych uderzyć. Etcheverry plasuje się obecnie za rodakami Sebastianem Baezem i Francisco Cerundolo na 37. miejscu, kilka miejsc od najwyższego w karierze miejsca 27, jakie osiągnął w tym roku.
Idą w ślady Legion , zbiorowa wytwórnia obejmująca wielkich Guillermo Corię, Davida Nalbandiana, Gastona Gaudio, Juana Ignacio Chelę, Juana Martina del Potro i innych, którzy zrobili furorę na początku XXI wieku.
Ale to nowe Legion graczy próbuje postępować inaczej. Według Etcheverry’ego ta „bardzo miła grupa chłopaków” częściej dzieli się kortami treningowymi i konsolami PlayStation niż wrzaskliwymi awanturami, które psuły poprzednie „złote” pokolenie Argentyńczyków.
„Myślę, że zawsze różniłem się od innych graczy. Zawsze bardzo lubiłem być w trasie i być tutaj – na turniejach”.
© ©Fred Mullane/Camerawork USA, Inc.
„Wszyscy świetnie się dogadujemy. Nie mamy…. Dobrze. Powiem to tak: Mamy bardzo zdrowy rywalizacja” – mówi Etcheverry. „Oczywiście naciskamy na siebie, ale nie zabijamy się tutaj ani nie robimy podejrzanych rzeczy za plecami innych.
Poza tym myślę, że w dłuższej perspektywie wszyscy wiemy, że dobrze jest, jeśli któremukolwiek z nas wszystko idzie dobrze. To pomaga reszcie z nas uwierzyć, że też możemy się tam dostać.”
Przed azjatyckim swingiem, Tennis.com Spotkałem Etcheverry’ego, gdy opowiedział o swoim awansie w rankingach, o tym, jak czuje się „wszędzie jak w domu” i dlaczego nie pozwala, aby wytwórnie go definiowały – ani ograniczały jego potencjału.
Pytanie: W zeszłym roku obserwowaliśmy, jak awansowałeś w rankingach i dotarłeś do pierwszej trzydziestki ATP. Jak opisałbyś ten rok, będący kontynuacją przełomu?
ETCHEVERRY: Wszystko idzie dobrze. Wracam i próbuję ponownie znaleźć się w pierwszej trzydziestce, ponieważ mój ranking nieco spadł, gdy nie mogłem grać. Było kilka turniejów, które musiałem opuścić ze względu na kontuzję, a to kosztowało mnie dużo punktów.
Myślę jednak, że z każdym tygodniem gram coraz lepiej i jestem pewien, że ścieżka, na której podążam, przyniesie mi tak wspaniałe wyniki, że muszę się dalej doskonalić.
Etcheverry jest właścicielem psa o imieniu Roland Garros, w skrócie „Rola”.
© ©Fred Mullane/Camerawork USA, Inc.
Przeczytaj więcej: Etcheverry i Cerundolo prowadzą Argentynę do ósmego finału Pucharu Davisa po zaciętym zwycięstwie nad Finlandią
Pytanie: Wielu argentyńskich graczy na początku swojej kariery nazywa się „specjalistami od kortów ziemnych”. Co myślisz, gdy słyszysz tę wytwórnię w 2024 roku?
ETCHEVERRY: Myślę, że udowadniam, że tak nie jest! (śmiech) Prawda jest taka, że naprawdę lubię grać na twardych kortach. Z każdym meczem czuję się lepiej i bardziej komfortowo i naprawdę bardzo podoba mi się nawierzchnia. Przez cały rok dobrze gram na twardych kortach, więc to prawda – każdego dnia udowadniam, że to tylko mit, że Argentyńczycy dobrze grają tylko na mączce.
Ale nie, nie można się też tego bać, bo żeby grać na najwyższym poziomie, trzeba dobrze grać na każdej nawierzchni. Całkiem nieźle radziłem sobie na trawie, a teraz gram coraz lepiej na twardych kortach.
No i oczywiście glina to moja ulubiona nawierzchnia, bo czuję się na niej najlepiej i gram na niej przez większość mojego życia. Ale nawet to się zmienia!
Pytanie: Ta część sezonu jest szczególnie trudna psychicznie dla wielu graczy z Ameryki Południowej – nie tylko ze względu na nawierzchnię, ale także ze względu na długi odcinek podróży. Jak radzisz sobie z odległością i co robisz, aby zadomowić się w drodze?
najlepsze kije do krykieta do twardej piłki tenisowej
ETCHEVERRY: Myślę, że zawsze różniłem się od innych graczy. Zawsze bardzo lubiłem być w trasie i być tutaj – na turniejach. Bardzo lubię długie podróże, bardzo lubię przychodzić na wydarzenia i znajdować się w „trybie rywalizacji”.
Bycie za granicą przez dłuższy czas nigdy nie było dla mnie tak trudne, jak dla innych graczy. Mam też szczęście, ponieważ moja partnerka (dziewczyna Belen Raimondi) również podróżuje ze mną, więc wszędzie łatwo jest poczuć się jak w domu.
Poza tym oczywiście za każdym razem, gdy wracam do domu, spędzam jak najwięcej czasu z rodziną, chłonąc jej wszystkie uczucia… W zeszłym roku mogłem spędzić w domu tylko pięć tygodni, ale mam nadzieję, że w tym roku uda mi się zostać trochę dłużej .
P: Przynajmniej nie jesteś sam w trasie, skoro tak wielu argentyńskich graczy znajduje się obecnie w pierwszej setce! Co sądzisz o najnowszej fali młodych graczy, którzy zostawiają swój ślad na trasie?
ETCHEVERRY: Myślę, że cały czas popychamy się nawzajem. Wiem, że w kraju oczekują od nas wielkich rzeczy, ale wciąż jesteśmy dość młodzi – dla wielu to dopiero pierwszy lub drugi rok w trasie. Myślę więc, że musimy nadal naciskać i zachować cierpliwość, aby osiągnąć te wspaniałe rzeczy.
A dlaczego nie strzelić jeszcze wyżej? Widzę, jak dochodzimy do szczytu i wiem, że za nami stoi jeszcze więcej dzieciaków.
Przeczytaj więcej: Przywołując Nalbandiana i del Potro, Francisco Comesana jest najnowszym Argentyńczykiem, który objął trawniki Wimbledonu
P: Jakie są twoje relacje z innymi argentyńskimi graczami, takimi jak Baez i Cerundolo? Czy wszyscy spędzacie razem czas poza kortem, czy wszyscy są w swoich bąbelkach?
ETCHEVERRY: Żadnych bąbelków, na szczęście to bardzo miła grupa chłopaków. Wszyscy znamy się od dzieciństwa i zawsze się wspieraliśmy.
Prawda jest taka, że wszyscy świetnie się dogadujemy. Nie mamy…. Dobrze. Powiem to tak: Mamy bardzo zdrowy rywalizacja. Oczywiście naciskamy na siebie, ale nie zabijamy się tutaj ani nie robimy podejrzanych rzeczy za plecami innych.
Poza tym myślę, że w dłuższej perspektywie wszyscy wiemy, że dobrze jest, jeśli któremukolwiek z nas wszystko idzie dobrze. To pomaga reszcie z nas uwierzyć, że też możemy się tam dostać.
Pyt. Stare pokolenie nazywało się „La Legión” („Legion”)... Gdybyście mogli wybrać imię dla swojego pokolenia, jak byście siebie nazwali?
ETCHEVERRY: Świetne pytanie… Myślę, że to musi być La Legion 2! Lepiej nie możesz już trafić! (śmiech)
Zobacz ten post na InstagramiePost udostępniony przez Tomása Etcheverry’ego (@tomasetcheverry123)
