Mistrz US Open 2020, który w przyszłym miesiącu skończy 30 lat, ujrzał w zeszłym tygodniu światełko w tunelu na swojej ojczystej ziemi w Kitzbuhel.
Dzisiaj na pewno to znalazłem i mam nadzieję, że też to utrzymam, wiesz, na każdym poziomie, na każdej powierzchni. Sposób, w jaki grałem i sposób, w jaki stąpałem dzisiaj po korcie, to jedyny sposób, w jaki powinno być. Tak, staram się i ciężko pracuję, aby tak było przez cały pozostały rok. —Dominic Thiem odpowiada na pytanie reportera o poszukiwanie swojego „mojo” po boleśnie bliskiej przegranej austriackiej gwiazdy (7-6 w piątym meczu) ze Stefanosem Tsitsipasem w pierwszej rundzie Wimbledonu
„Mojo” to śliska, amorficzna koncepcja, ale potężna, która może mieć wpływ na kształtowanie kariery w tenisie. Być może nikt nie wie tego lepiej niż Thiem, 29-letni czterokrotny finalista Wielkiego Szlema i były mistrz US Open. Zaledwie kilka miesięcy po złamaniu kodu Wielkiego Szlema w Gotham w 2020 roku, jego mojo zaginęło. Od tamtej pory szuka go wysoko i nisko.
Zajmując 3. miejsce w marcu 2020 r. i zdobywca 17 tytułów ATP Tour, austriacka gwiazda nie wygrała turnieju od swojego przełomowego zwycięstwa na Flushing Meadows. W międzyczasie jego ranking spadł do połowy lat 300. W tym roku przegrał dziewięć z pierwszych 10 meczów, nie wygrywając w pierwszych trzech głównych turniejach.
prawe ramię
Jak sprawy mogły pójść tak źle dla zawodnika klasy Hall of Fame, którego waleczność na glinie w pewnym momencie ustępowała tylko człowiekowi, który udusił go w dwóch finałach Rolanda Garrosa, Rafaelowi Nadalowi?
Przedłużający się kryzys Thiema został spowodowany przez idealną burzę, która obejmowała wypalenie, kontuzje (w tym poważną, dokuczliwą kontuzję prawego nadgarstka, która zasadniczo wykluczyła go z trasy od czerwca 2021 roku do większości marca następnego roku) oraz zakłócenia spowodowane przez pandemia — w tym walka Thiema z Covidem.
„Tenis jest jak ruchome schody, wysiadasz i poruszają się dalej” – powiedział mi analityk ESPN i elitarny trener Brad Gilbert. „Odkąd on (Thiem) wystartował, tenis, jeśli w ogóle, tylko się poprawił, z takimi gośćmi jak (Carlos) Alcaraz, (Jannik) Sinner i inni teraz w miksie”.
z czego wykonana jest rakieta tenisowa
Ostatnim tytułem Thiema był jego pierwszy wielki triumf w US Open 2020.
© ATP Tour za pośrednictwem Getty Images
Utrata motywacji Thiema po długo odkładanym przełomie w Wielkim Szlemie w czasach zdominowanych przez Wielką Czwórkę była zrozumiała. Jego etyka pracy była zawsze niezrównana. Jego muskularna gra, marynowana w pocie, wyznaczyła nowy standard mariażu szlifowania punkt po punkcie na linii bazowej z obciążeniem pracą najemnika. Przed 2020 rokiem Thiem rutynowo rozgrywał ponad 70 meczów rocznie. Rzadko zdarza się, by nagroda była tak sprawiedliwa — lub pozostawiała kogoś, kto tak zasługiwał na długą przerwę.
„Był tak skupiony i tak silny psychicznie” – powiedział w wywiadzie analityk Tennis Channel, Jimmy Arias. „Przeszedł przez wojny i znalazł sposób na zwycięstwo – i to jest ta część, której Thiem nie był w stanie znaleźć”.
Przedłużające się zmagania Thiema wpływają na wiarę Gilberta w „kapitał szatniowy” zgromadzony przez odnoszących sukcesy graczy – i to, jak łatwo i szybko może on zniknąć. To coś więcej niż teoria w tenisie – to rządząca zasada. Luke Jensen, również trener/analityk ESPN, nazywa to „czynnikiem strachu” w szatni, a kiedy to się zmniejsza, role ofiary i drapieżnika zostają odwrócone.
„Chłopaki mogli dorastać obserwując Dominica i szanują jego piękny bekhend” – powiedział mi Jensen. „Ale tak naprawdę myślą:„ Hej, mogę teraz pokonać tego faceta ”.
Arias, który w 1984 roku awansował na 5. miejsce w wieku 20 lat, powiedział mi, że w czasach swojej świetności, około 1985 roku, po dwóch meczach w wielu meczach myślał: „Nie ma mowy, żebym przegrał z tym facetem”. Później, po ataku mono i innych niepowodzeń, Arias rozegrał dwie partie i pomyślał: „Mam nadzieję, że tego nie schrzanię”. Trudno było mi odzyskać pewność siebie”.
W grze występują również problemy związane z grą. Nowa fala graczy (Alcaraz i inni) gra zarówno mocniej, jak i z większą ofensywą, niż Thiem może być w stanie zebrać – nieważne, do czego jest przyzwyczajony. Thiem jest często opisywany jako gracz ze wschodu na zachód, który patroluje głęboko za linią bazową. Jego zamiłowanie do obrony i zbierania się sprawia, że jest podatny na ataki przeciwników, których jest coraz więcej. „Mógł stracić trochę szybkości” - powiedział Gilbert. „A sposób, w jaki gra, tak duży i tak daleko z tyłu, może być czynnikiem”.
transmisja na żywo USA - Kolumbia
Zobacz ten post na Instagramie
Alcaraz i spółka mają bardziej zróżnicowane, dobrze zaokrąglone gry niż Thiem. Arias uważa, że ze swoim jednoręcznym bekhendem i powracającą pozycją daleko za linią bazową, Thiem jest „zawsze z tyłu”, gdy zaczyna się punkt. Miłośnicy tenisa ślinią się na myśl o jednoręcznym zagraniu Thiema, ale większość ekspertów uważa to za lukę w dzisiejszej grze.
gta tenis
„Nie posunąłbym się do stwierdzenia, że gra zostawiła go w tyle” – powiedział Jensen. „Ale to jest gra polegająca na adaptacji lub śmierci. Trzeba się rozwijać, nawet na szczycie.
Thiem wciąż napotyka poważne przeszkody w swoim powrocie, ale w zeszłym tygodniu na jego ojczystej ziemi w Kitzbuhel pojawiło się światełko w tunelu. Pod znaczną presją swoich rodzimych partyzantów, Thiem wciąż walczył przez cztery, czasami wstrząsające mecze, zanim zabrakło mu pary w przegranej w rundzie finałowej z Sebastianem Baezem – ogólnie rzecz biorąc, świetny wynik, który podniósł jego pozycję w rankingu do obecnego nr 1. 84.
Niemal trzy lata po zrealizowaniu swojego życiowego marzenia o wygraniu turnieju major, tuż przed 30-tką, Thiem miał do czynienia z pytaniem „Czy to wszystko?” kryzys kariery. Zadawał sobie trudne pytania. Wygląda na to, że sympatyczny gracz nadal ma oczywistą miłość labradora do gonienia za piłką.
„Z pozoru wyglądało to tak, jakbym to stracił” – powiedział Thiem stronie internetowej Rolanda Garrosa w maju, odnosząc się do nadziei, która podtrzymywała go w jego udrękach. „Ale głęboko we mnie zawsze był ten mały ogień, ten mały światło. Gdybym wtedy tego nie miał, tak, prawdopodobnie przestałbym.
Wygląda na to, że Thiem nie jest jeszcze gotowy, by przestać gonić za piłką.
