Tylko dwa razy Rafa zagrał w zaledwie dwóch turniejach w tygodniach poprzedzających Rolanda Garrosa; oba przypadki miały miejsce od 2020 roku.
bekhend serwuje tenis
RETROSPEKCJE: Najważniejsze momenty z 14. Rafy cz Triumf RG
Europejski sezon na kortach ziemnych ledwie się rozpoczął, a już pojawiły się złowrogie wieści od gracza, który nie startował od stycznia.
„Ostatnie tygodnie i miesiące były trudne” – powiedział Rafael Nadal w filmie opublikowanym w mediach społecznościowych w ubiegły czwartek. „Jak wiesz, w Australii nabawiłem się poważnej kontuzji mięśnia lędźwiowego. Najpierw miał to być okres rekonwalescencji trwający od sześciu do ośmiu tygodni, jesteśmy w 14 tygodniu i rzeczywistość jest taka, że sytuacja nie jest taka, jak się spodziewaliśmy.
„W każdym razie postępowałem zgodnie z zaleceniami lekarzy, ale postęp nie był taki, jak powiedzieli nam na początku. Znaleźliśmy się w trudnej sytuacji, mijają tygodnie. Byłem podekscytowany grą w najważniejszych turniejach w mojej karierze, takich jak Monte-Carlo, Barcelona, Madryt, Rzym, Roland Garros. Do tej pory tęskniłem za Monte-Carlo i Barceloną, a także chciałem powiedzieć, że nie będę mógł być w Madrycie.
Ten rozwój rzuca znaczącą chmurę na przygotowania Nadala do Rolanda Garrosa. Następna okazja do rywalizacji Nadala pojawi się 10 maja podczas 96-osobowej imprezy Masters 1000 w Rzymie. Jeśli nie będzie mógł zagrać w Rzymie, nadal istnieje szansa, że Nadal może poprosić o dziką kartę na jeden z turniejów, które rozpoczną się 21 maja w Genewie i Lyonie. Jednak biorąc pod uwagę, że te wydarzenia kończą się tuż przed Rolandem Garrosem, trudno uwierzyć, że Nadal byłby w stanie rywalizować przez trzy tygodnie z rzędu, zamiast wykorzystać ten czas na treningi w Paryżu.
Rezultat jest taki, że nawet jeśli Nadal wyzdrowieje na czas przed Rolandem Garrosem, będzie mu daleko do doświadczenia w grach na kortach ziemnych, na którym od dawna się rozwijał. Od 2005 roku, kiedy Nadal po raz pierwszy wygrał Rolanda Garrosa, jego typowa wiosna składała się z co najmniej trzech, a zwykle czterech turniejów przed przybyciem do Paryża. Oczywiście często też je wygrywał, a dominacja pomaga Nadalowi doskonalić umiejętności, wzbudzać pewność siebie i wchodzić do Rolanda Garrosa mocno zablokowanego i obciążonego.
Nadal nie grał od 18 stycznia.
© Obrazy Getty'ego
Tylko dwa razy Nadal grał w zaledwie dwóch turniejach w tygodniach poprzedzających Roland Garros. Pierwszy miał miejsce w roku COVID 2020, kiedy Roland Garros przełożył się na dwa tygodnie po zakończeniu US Open. W tak skróconym europejskim sezonie na kortach ziemnych Nadal rozegrał tylko jeden turniej, przegrywając w ćwierćfinale Rzymu z Diego Schwartzmanem; z drugiej strony skrócone przygotowania dotyczyły wszystkich, więc w tym sensie całe boisko było na równych prawach podczas Roland Garros (Nadal pokonał Schwartzmana w półfinale, zanim zdobył tytuł po raz 13.). W zeszłym roku Nadal rywalizował tylko w dwóch imprezach, między którymi rozegrał tylko pięć meczów. Ale, jak zwykle, wzniósł trofeum mistrza w Paryżu. Kto nawet 14 razy wygrywa swój klubowy turniej, nie mówiąc już o najbardziej wymagającym fizycznie wydarzeniu w całym tenisie? Jak powiedziałem kilku przyjaciołom, którzy żyją i umierają dzięki wygranym i kontuzjom Nadala, dał im potrójną radość, na jaką może liczyć każdy fan konkretnego profesjonalisty.
Chociaż przygotowanie jest ważne dla każdego gracza, jego znaczenie uderza w sam system operacyjny Nadala — nie tylko ze względu na to, co Roland Garros znaczy dla niego osobiście, ale także to, jak pasuje do jego szerokiego obrazu całego sportu, a nawet samego życia. Mimo że Nadal zasłużył na tytuł „Króla gliny”, nie spodziewaj się, że nawet spojrzy na koronę. Wujek Nadala, Toni, trenował go przez większość jego kariery. Od dzieciństwa do zawodowców, Toni ukształtował Rafę zarówno jako zawodnika, jak i osobę. „Kiedy myślisz, że jesteś królem świata”, powiedziała kiedyś Toni, „moim zdaniem jesteś naprawdę głupi, ponieważ w tym życiu każdy człowiek jest ważny”. Ta ugruntowana wrażliwość kształtuje każdy krok Nadala. Legendą są opowieści o tym, jak pod okiem Toniego młody Rafa nigdy nie był pobłażany, rozpieszczany ani umożliwiany w sposób, który zdarza się dość często od chwili, gdy dziecko wygrywa swoje pierwsze dwa mecze turniejowe.
Na długo przed pojawieniem się Nadala mój osobisty pseudonim dla Rolanda Garrosa brzmiał „The Homework Slam”. Chociaż istnieje długa historia graczy, którzy nie muszą w ogóle grać, aby osiągnąć wielki sukces w Wimbledonie, żaden turniej nie wymaga bardziej rygorystycznego zaangażowania w treningi, współzawodnictwo, zdobywanie punktów i nieustanne dostosowywanie pracy nóg, techniki, rakiety, naciągi, buty, skarpetki — wszystkie te czynniki składają się na sposób myślenia skutecznego zawodnika. Odważ się iść na skróty przed lub w trakcie Roland Garros, a prawdopodobnie wkrótce zapłacisz za to cenę. I jak świat widział już od prawie 20 lat, Nadal jest tak oddany i skrupulatny w swoim rzemiośle, jak każdy tenisista kiedykolwiek.
Nadal ma rekord kariery 474-45 na glinie.
© Tim Clayton/Corbis za pośrednictwem Getty Images
Po tym, jak Nadal wypadł z pierwszej dziesiątki w marcu po raz pierwszy od 2005 roku, prawdopodobieństwo rozstawienia Nadala w Rolandzie Garrosie umożliwia mu również granie z tak potężnymi przeciwnikami, jak Novak Djokovic i Carlos Alcaraz, znacznie wcześniej w losowaniu niż mogłoby to mieć miejsce kiedyś. . Choć dla niektórych może to być udręka w pojedynku Nadal-Djoković w 1/8 finału, uważam, że dla Nadala to nic nie znaczy. Przez całą swoją karierę – nigdy więcej niż na Rolandzie Garrosie – wiedział, że zadanie jest proste: pokonać siedmiu mężczyzn przed sobą.
transmisja strumieniowa tenisa ESPN
Nie w moim stylu jest przewidywanie wyników, a zatem liczenie kogokolwiek. Ale moja analiza obecnego procesu jest taka, że Rzym stanowi kluczowe skrzyżowanie dla Nadala. Bądź gotowy do gry, rzuć się do walki i miej nadzieję, że ciało wyjdzie zdrowe niezależnie od wyniku: To będzie znak, że Nadal jest gotowy do rywalizacji w Roland Garros.
Ale pokazać się w Paryżu bez ani jednego meczu od stycznia? To może być zdrada systemu wartości Nadala. Bez match play, jakie znaki ujawnią Nadalowi, że rzeczywiście odrobił pracę domową? Śmiem twierdzić, że Nadal czuje, że jeśli nie jest gotów dać z siebie wszystko na Rolandzie Garrosie, to tym samym nie szanuje wszystkich – swoich kolegów graczy, działaczy, sponsorów, a przede wszystkim widzów, którzy płacą dobre pieniądze, aby być świadkami jako pierwsi… konkurencja stawek.
Więc może być dobrze, Rzym albo nic. A jeśli to nic, czy to Paryż?
