We wszystkich dyscyplinach sportowych przebywanie w domu. Ale w Paryżu gra z francuskim graczem może czuć się tak, jakby cały świat był przeciwko tobie.
© AP
PARIS (AP) - We wszystkich sportach bycie w domu. W Rolanda Garrosa bycie gościem grającym przeciwko francuskiemu graczowi może poczuć się, jakby cały świat był przeciwko tobie.
Transmisja meczu Barca vs Real Sociedad na żywo
Tłumy nie tylko kibicują. Wykrzykują, gwizdają, hałasują między serwami, rzucają obelgi - a przynajmniej raz, nawet gumy - przeciwników mieszkańców. Takie zachowanie jest powodem, dla którego organizatorzy turnieju zakazali alkoholu na trybunach w zeszłym roku, wciąż na miejscu.
Niektórzy z niefrasobliwych sportowców, którzy zajmują się tego rodzaju negatywnością w Paryżu, takich jak 19-letni Jakub Mensík z Czech, którzy we wtorek wyeliminowali Alexandre Müllera przed hałaśliwym tłumem na dwór, porównują atmosferę o wysokiej intensywności do atmosfery piłkarskiej.
Czytaj więcej: Jakub Mensik kanałów Idol Djokovic, gdy prowadzi tłum Rolanda Garrosa
Inni wybierają silniejsze warunki.
„Obrzydliwe. Najgorsze doświadczenie w moim życiu”-powiedział Nicolás Jarry z Chile w tym tygodniu, gdy poproszono o powrót do zeszłorocznej porażki w Court Simonne-Mathieu z Corentin Moutet, którego trener błagał widzów, aby uczynili życie „piekłem” dla Jarry'ego po tym, jak oboje mieli sporne spotkanie w Santiago w sezonie.
Jakub Mensik kocha francuski tłum, nawet jeśli go wygłupiają | Wywiad
Jarry obwinił to o Moutet, mówiąc, że wszystko było spokojniejsze podczas jego przegranej w poniedziałek z innym Francuzem, Arthurem Filsem, którego Chilijczyk nazwał „dobrym facetem” i „dżentelmenem”.
„Wiesz, to bitwa.
Spodziewaj się antagonistycznej atmosfery. Djokovic z pewnością tak.
„Będą mieć tłum po swojej stronie. To nic dziwnego. Oczekiwano”-powiedział 24-krotny mistrz Wielkiego Szlema. „Ale prawdą jest, że tutaj we Francji i w Paryżu, w porównaniu z innymi trzaskami, ludzie są głośniejsi i bardziej namiętni i po prostu dają więcej wsparcia, głośniejszego wsparcia, więcej energii dla ich gracza, który dla niektórych (przeciwników) może być denerwujący. To nie jest idealne środowisko, w którym chcesz grać, ale musisz być na to gotowy.”
Tyle o rzekomej ciszy zwykle występującej na arenie tenisowej. Wszystko to rodzi pytania o to, gdzie leży granica między wsparciem a nietypową.
„Zastosowaliśmy bezpieczeństwo”, powiedział dyrektor turnieju Amélie Mauresmo, były gracz nr 1, powiedział przed tegorocznym wydarzeniem, „i dali większą władzę z przewodniczącymi, aby interweniować i zgłaszać niedopuszczalne zachowanie na trybunach”.
Przeciwnicy francuskich graczy na francuskiej transakcji z obelgami i gwizdkami, a nawet gumy
W przypadku Mensík we wtorek zaczął Jeers Za każdym razem, gdy uderza w piłkę Podczas rozgrzewki przed jego 7-5, 6-7 (5), 7-5, 6-3 zwycięstw nad Francją Müller. Po rozpoczęciu gry więcej przybyło, towarzysząc każdemu z jego 20 asy lub po prostu, gdy po prostu poszedł, aby sprawdzić znak piłki-rutynową część tenisa z Clay-Court.
Po trzecim secie Mensík odrzucił BOO Trochę do tyłu, machając prawym palcem wskazującym, jakby była to pałka prowadząca orkiestrę, ruch, którego nauczył się od Djokovica.
„Czasami” - powiedział Mensík o tłumie - „jest za daleko”.
Mimo to są tacy, którzy wzruszają ramionami.
„To część tenisa, szczególnie tutaj. Mój przeciwnik miał tutaj swoich fanów; mam mój w Belgii. To normalne”, powiedziała Elise Mertens, 24. Belgijska Belgijska, która była półfinalistką na australijskiej otwartej i przegranej we wtorek z Lois Boisson z Francji w dworze 14. „Fani byli głośni, ale nie zniechęcali. Nie czuję żadnej konkretnej hosta”.
Istnieją dwie strony głośnego wsparcia francuskich graczy.
Wiesz, to bitwa. Czasami nie jest to tylko bitwa z graczem. Djokovic w graniu francuskiego gracza w Roland Garros
„Sprawia, że czujesz się, jakbyś mógł sięgnąć po gwiazdy”, powiedziała najwyżej rankingowa francuska, Varvara Gracheva, która przyznała, że wsparcie może również stać się ciężarem.
Przegrała we wtorek w pierwszej rundzie.
rakiety kontra grzmoty na żywo
Minęło ćwierć wieku, odkąd kobieta reprezentująca naród gospodarza zdobyła tytuł singla w Roland Garros (Mary Pierce w 2000 r.), A nawet dłużej od mężczyzny (Yannick Noah w 1983 r.).
„Jako francuscy gracze cały czas jesteśmy pod presją, kiedy tu gramy”, powiedział Moute, obecnie zajmujący 73 miejsce. „Kiedy przegrywasz,„ ssisz ”. Kiedy wygrywasz, jesteś „królem świata”. Musisz więc zignorować presję. ”
Nathan Fhima, 18-letni uczeń szkoły średniej z Paryża, doszedł do wniosku, że jego rodakowie potrzebowali głosu. Więc był w tym tygodniu w Roland-Garros, machając niebiesko-białą i czerwoną francuską flagą i krzycząc ochrypły podczas pomijania klas, aby oglądać mecze kwalifikacyjne i pierwszego runda.
„Musimy je popchnąć, ponieważ inaczej niewiele się wydarzy” - powiedział po obejrzeniu francuskiej Diane Parry przegranej w poniedziałek. „Może ten hałas znów przyniesie mistrza domowego do zwycięstwa. Musimy uwierzyć”.
