O występie Zvereva, jego drugim miejscu w rankingu i tym, czy jego forhend może pomóc mu w zrobieniu ostatniego kroku w górę.
Dwadzieścia tysięcy francuskich fanów tenisa skandowało „Yoo-go!” jako jeden.
Kiedy to nie pomagało, klaskali, ryczeli i wiwatowali, gdy tylko mieli najmniejszą okazję.
Gdy To nie wychodziło, tupali, uderzali w instrumenty i starali się zrobić jak najwięcej hałasu, nawet jeśli nie miało to nic wspólnego z tym, co działo się na korcie.
Nic, co zrobił tłum zgromadzony w Accor Arena w Paryżu, nie wystarczyło, aby ożywić bohatera dnia, Ugo Humberta.
Szczupły i zawzięty Francuz spędził tydzień w karierze w Bercy, wygrywając trzy mecze po trzy sety, denerwując Carlosa Alcaraza, ekscytując publiczność i irytując swoich przeciwników ekstrawaganckimi świętowaniami, a także docierając do swojego pierwszego finału Masters 1000 po ośmiu latach tournée. Jednak w niedzielę bieg 26-latka zakończył się hukiem, a nie bajkowym zakończeniem. kiedy w 75 minut jednostronnie przegrał 6:2, 6:2 z Alexandrem Zverevem .
Zobacz ten post na Instagramie
„Jestem niezwykle szczęśliwy, że zagrałem w tym finale” – powiedział później Humbert swoim kibicom. „Mieć ze sobą rodzinę i zespół przez cały tydzień było czymś niesamowitym. Właśnie dla takich chwil robię to codziennie i trenuję.”
Sen Humberta zakończył się po części dlatego, że jego chudemu ciału zabrakło energii, a rakietie zabrakło niskoprocentowej magii. Skończyło się to jednak w dużej mierze dlatego, że zagrał z lepszym przeciwnikiem, który był pod koniec tygodnia i sezonu budowania pewności siebie.
Rok temu ta dwójka grała na tym samym korcie, a Zverev pokonał Humberta w dogrywce w trzecim secie. Ale to był Zverev sprzed 12 miesięcy, zanim w 2024 roku wygrał 66 meczów w tourze, dotarł do finału Rolanda Garrosa i półfinału Australian Open oraz wygrał Masters 1000 w Rzymie.
Jednak poza tym tytułem był to dla Niemca rok bliski, ale nie do końca. W niedzielę zakończył swoją pracę być może najczystszym występem w tym roku w dużym meczu. Zdobył 21 z 23 punktów przy pierwszym podaniu, popełnił tylko sześć niewymuszonych błędów i nie miał ani jednego break pointa. Zdaniem Zvereva najlepszą rzeczą, jaką zrobił, było utrzymanie kibiców na miejscach, przerywając grę na początku każdego seta.
leczyć ból łokcia tenisisty
„Ugo to niesamowity zawodnik, ale tutaj, w Paryżu, gra jeszcze lepiej niż zwykle i wiedziałem o tym” – powiedział Zverev.
© Obrazy Getty’ego
„Wiedziałem, że muszę dzisiaj tak grać, aby wygrać” – powiedział Zverev. „Ugo to niesamowity zawodnik, ale tutaj, w Paryżu, gra jeszcze lepiej niż zwykle i wiedziałem o tym. Gdy zaangażuje się publiczność, będzie to trudne. Musiałem więc pozbyć się tego wcześniej i tak zrobiłem, więc jestem z tego powodu szczęśliwy.
Zwycięstwo zapewniło Zverevowi prowadzenie wśród mężczyzn pod względem wygranych meczów w tym sezonie z 66 zwycięstwami, o jeden więcej niż Jannik Sinner. Oznacza to również, że w przyszłym tygodniu będzie drugim rozstawionym w finałach ATP w Turynie. Zagrażające karierze niepowodzenie, którego doznał, gdy w 2022 roku zerwał więzadła w nodze podczas innego stadionu w Paryżu, jest już za nim.
„Nie było stuprocentowej gwarancji, że wrócę na ten poziom po Rolandzie Garrosie dwa lata temu, kiedy właściwie złamałem wszystko, co możliwe w kostce” – powiedział Zverev. „Tak więc zdobycie tego tytułu tutaj, w Paryżu, jest dla mnie całym światem”.
Kolejne kroki 27-latka są jasne: wygranie swojego pierwszego turnieju major i rzucenie wyzwania dwóm zawodnikom, którzy w tym sezonie rozdzielili ich między sobą, Sinnerowi i Alcarazowi. Co by go przerzuciło przez ten garb? Obserwując go w tym tygodniu w Bercy, zastanawiałem się, czy jego bekhend rzeczywiście nie jest… za dobry.
Zwycięstwo zapewniło Zverevowi prowadzenie wśród mężczyzn pod względem zwycięstw meczowych w tym sezonie z 66 zwycięstwami, o jeden więcej niż Jannik Sinner.
© Obrazy Getty’ego
Nowoczesna gra bazowa polega na konstruowaniu punktów w taki sposób, aby trafić jak najwięcej forhendów. Zverev nigdy nie czuł takiej potrzeby, ponieważ (a) jego backhand jest jednym z najlepszych na świecie i (b) jego forhend to skrzydło, które załamuje się, gdy jest zdenerwowany. Można było to zobaczyć ponownie w półfinale w Bercy. Kiedy próbował zamknąć Holgera Rune’a, jego forhend nagle zawiódł.
Ale kiedy Zverev czuje się pewnie, dzieje się odwrotnie. Uderza forhend z nieco większym ryzykiem, nieco większym tempem i nieco mniejszym marginesem, co zamienia się w jego najniebezpieczniejszy strzał. Jak wyglądałaby jego gra, gdyby rzeczywiście polował na forhendy i wykorzystywał swój serwis – jeden z najlepszych w grze – do ustawiania ich? Może przy wzroście 186 cm jest za wysoki, aby wykonać całe niezbędne cofanie się, aby tak się stało; jego kolega z czołowej dziesiątki, Daniił Miedwiediew, również nie jest zawodnikiem grającym pierwszy forhend. Jednak zawodnik, który w tym sezonie pokonał Zvereva na Wimbledonie i US Open, Taylor Fritz, ma 185 cm wzrostu i dzięki temu forhend stał się jego najbardziej imponującą bronią ostatnich lat.
Na razie Zverev bierze udział w jeszcze większym turnieju w Turynie, czując się pewnie w swojej grze i prawdopodobnie mając poczucie, że ma szansę dać Sinnerowi i Alcarazowi szansę na zamknięcie sezonu.
„Nie było stuprocentowej gwarancji, że wrócę na ten poziom po Rolandzie Garrosie dwa lata temu, kiedy właściwie złamałem wszystko, co możliwe w kostce, więc zdobycie tego tytułu tutaj, w Paryżu, jest dla mnie całym światem”. Aleksander Zverev
Jeśli chodzi o Bercy, to był koniec. Turniej w 2025 roku przeniesie się do większej areny na przedmieściach Nanterre . Miejmy nadzieję, że tak jak pisałem w piątek, tętniąca życiem, klubowa i intymna atmosfera Accor Arena będzie towarzyszyć temu wydarzeniu. Na Humbert publiczność po raz ostatni popchnęła jednego ze swoich rodaków w stronę tytułu. Pomimo ich ryków, wiwatów, „allez” i tupania nogami, nie udało mu się.
Do tej pory, po dziesięcioleciach daremnego oczekiwania na kolejnego zwycięzcę turnieju mężczyzn w Rolandzie Garrosie, zawód miłosny jest nieodłącznym elementem doświadczenia fanów tenisa we Francji. Jedno wiemy, że ta strata nie przyćmi ich miłości do sportu, nadziei związanych z rodakami i chęci noszenia serca na rękawach.
