Jak leczyć zaburzenia rytmu serca za pomocą ćwiczeń

Jeśli dowiesz się, że masz zaburzenie rytmu serca, znane również jako arytmia, nie oznacza to, że już nigdy nie będziesz mógł ćwiczyć. W rzeczywistości ćwiczenia są ważną częścią utrzymania tak zdrowego serca, które ma niezwykły rytm. Aby korzystać z ćwiczeń jako części leczenia, ważne jest, aby zrozumieć swoją chorobę, skonsultować się z lekarzem w sprawie najlepszych ćwiczeń, które można zastosować, oraz poznać swoje ograniczenia, jeśli chodzi o wysiłek.

Kroki

Część jeden z 3: Przygotowanie do rozpoczęcia programu ćwiczeń

1. jeden Skonsultuj się z lekarzem. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest spotkanie z lekarzem w celu ustalenia rodzaju arytmii, której doświadczasz. W przypadku wielu rodzajów arytmii ćwiczenia fizyczne są częścią leczenia, ale należy skonsultować się z lekarzem, aby ustalić, które ćwiczenia są najbardziej odpowiednie dla twojego stanu.
   • W przypadku większości arytmii ćwiczenia są zalecane i często mogą być integralną częścią leczenia.
2. 2 Monitoruj swoje serce. Aby określić dokładny typ arytmii, którą masz i dokładną formę ćwiczeń, które mogą być zalecane, Twój lekarz prawdopodobnie zaleci Ci 24-godzinny monitor pracy serca (monitor Holtera). Zwykle nosi się go przez kilka dni, aby ocenić rytm serca.
   • Ćwiczenia są zawsze ważną częścią zdrowia, ale istnieją pewne formy ćwiczeń, które są odradzane w przypadku niektórych form arytmii. Pomoże to lekarzowi ocenić, co jest najlepsze w konkretnej sytuacji.
3. 3 Zrób test warunków skrajnych. Twój lekarz może również zlecić badanie wysiłkowe serca, takie jak test wysiłkowy na bieżni, który można wykonać za pomocą podłączonego urządzenia do obrazowania. Pomoże to ustalić, czy możesz mieć arytmię wywołaną wysiłkiem fizycznym lub pogorszyć ją podczas ćwiczeń lub czy masz powiązane blokady w tętnicach serca.
   • Ten rodzaj testu może również podać docelowy poziom tętna (HR) i poinformować, kiedy wystarczy!
4. 4 Dowiedz się, jak ćwiczenia mogą być wykorzystywane w leczeniu zaburzeń rytmu serca. Pojawiające się badania wskazują, że poprawa wydolności krążeniowo-oddechowej i zmniejszenie masy ciała u osób otyłych mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo powrotu nieregularnego bicia serca. Umiarkowana aktywność fizyczna może zmniejszyć obciążenie serca i pomóc w utrzymaniu regularnego rytmu serca.
5. 5 Omów potrzebę programu rehabilitacji kardiologicznej. Twój lekarz może również zalecić program rehabilitacji kardiologicznej, który jest (zwykle) monitorowanym zestawem ćwiczeń na bieżni przez kilka tygodni. Podczas programu rehabilitacji kardiologicznej tętno i ciśnienie krwi będą czasami monitorowane za pomocą EKG.
   • Jeśli twoja arytmia jest poważna, może to być najbezpieczniejszy sposób włączenia ćwiczeń do regeneracji.
   Reklama

Część 2 z 3: Rozpoczynanie programu ćwiczeń

1. jeden Zapoznaj się z różnymi rodzajami ćwiczeń, które możesz wykonywać. Istnieją cztery podstawowe typy ćwiczeń: wytrzymałość lub aerobik, siła, równowaga i elastyczność. Wytrzymałość jest „najtrudniejszą” formą i należy nad nią pracować. Ćwiczenia na siłę, równowagę i elastyczność są najlepsze na początek. Innymi słowy, nie próbuj biegać maratonu w pierwszym tygodniu!
   • Leczenie zaburzeń rytmu serca za pomocą ćwiczeń wymaga zindywidualizowania schematu ćwiczeń, niezależnie od rodzaju ćwiczeń, które wybierzesz, tak aby pasowały do ​​twoich konkretnych umiejętności i potrzeb. Możesz ćwiczyć te kategorie ćwiczeń na wiele różnych sposobów, samodzielnie lub w grupach.
   • Ćwiczenia wytrzymałościowe mogą obejmować takie czynności, jak bieganie, jogging, jazda na rowerze, korzystanie z maszyny do wiosłowania, praca w ogrodzie i taniec.
   • Ćwiczenia siłowe zwykle obejmują podnoszenie ciężarów na różne sposoby.
   • Ćwiczenia równowagi obejmują na przykład różnorodne pozycje jogi i tai chi.
   • Ćwiczenia elastyczności obejmują różne sposoby rozciągania, w tym jogę lub rozciąganie statyczne.
2. 2 Rozpocznij trening stopniowo. Osiągnij swoje cele treningowe. Na przykład, jeśli ogólny cel ćwiczeń wytrzymałościowych i aerobowych powinien wynosić 30–45 minut pięć dni w tygodniu (lub co najmniej 150 minut w tygodniu), nie zaczynaj od tak dużej ilości czasu. Zacznij od pięciu do dziesięciu minut pięć dni w tygodniu, chyba że zalecono ci inaczej.
   • Pracuj stopniowo w górę, ale nie pomijaj ćwiczeń rozciągających, gibkości i równowagi, nawet podczas krótkich treningów.
   • Możesz również włączyć codzienne czynności, takie jak chodzenie lub wchodzenie po schodach, i wykorzystać je, aby rozpocząć budowanie wytrzymałości. Ponadto wiele czynności może budować zarówno siłę, jak i wytrzymałość lub równowagę i siłę. Na przykład joga może pomóc zwiększyć siłę, wytrzymałość, elastyczność i równowagę.
   • Na początku zaleca się, abyś współpracował z profesjonalnym specjalistą od ćwiczeń wraz z lekarzem, aby upewnić się, że program ćwiczeń jest odpowiedni dla Ciebie i że rozumiesz, jak wykonywać ćwiczenia poprawnie.
3. 3 Włączać trening interwałowy o wysokiej intensywności (HIIT). Ostatnie badania pokazują, że trening interwałowy o wysokiej intensywności, czyli HIIT, poprawia stan układu sercowo-naczyniowego i może obniżyć częstość częstych zaburzeń rytmu, takich jak migotanie przedsionków. Ten rodzaj treningu, w którym osoba przełącza się między interwałami ćwiczeń o umiarkowanej intensywności i ćwiczeń o dużej intensywności (takich jak chodzenie i bieganie), może w rzeczywistości być lepszy niż ćwiczenia wytrzymałościowe dla osób z zaburzeniami rytmu serca.
   • Przykładem HIIT może być szybka, pięciominutowa rozgrzewka, po której następuje 60-sekundowy spacer lub jogging. Następnie przełącz się na bieganie lub sprint przez 30 sekund, a następnie wróć do chodzenia przez kolejne 60 sekund i tak dalej. Po 20 minutach przełączania się między ćwiczeniami o średniej i dużej intensywności, odpocznij przez pięć minut.
   • Porozmawiaj z lekarzem na temat HIIT i tego, co byłoby dla Ciebie odpowiednie (na przykład może być konieczne rozpoczęcie dłuższych interwałów ćwiczeń o średniej intensywności i krótszych okresów ćwiczeń o wysokiej intensywności).
4. 4 Spróbuj ćwiczeń siłowych. Ćwiczenia siłowe wzmacniają mięśnie i poprawiają napięcie mięśni. Może to wymagać użycia taśm oporowych lub podnoszenia ciężarów. Ponownie, chcesz zacząć od małych i przejść do pasm z większym oporem lub cięższymi ciężarami.
   • Nie musisz koniecznie „zwiększać masy”, chyba że chcesz. Zacznij od 1–2 funtów ciężarków i podnieś ręce nad głowę lub przed siebie, powtarzając każdy z nich od pięciu do ośmiu razy. Możesz także zrobić loki na ramionach, zginając łokcie, aby przenieść ciężary na poziom ramion. Możesz wykonywać te same ćwiczenia górnej części ciała z taśmami oporowymi.
   • W przypadku dolnej części ciała zawieś się na krześle lub blacie i połóż ciężarki na kostkach lub użyj taśmy oporowej i unieś nogi na boki, przód i tył.
5. 5 Włącz ćwiczenia elastyczności. Ćwiczenia elastyczności rozciągają, wzmacniają i ujędrniają mięśnie oraz zapewniają gibkość i większą swobodę ruchów. Rozciąganie może również pomóc zmniejszyć ból stawów i zmniejszyć stan zapalny. Ćwiczenia rozciągające mogą być tak proste, jak rozciąganie ramion i nóg przed ćwiczeniami siłowymi lub wytrzymałościowymi, lub bardziej intensywne i formalne, jak joga.
   • Ćwiczenia rozciągające można wykonywać na krześle, na podłodze lub obu.
   • Przed każdym ćwiczeniem należy zawsze się rozciągać.
6. 6 Wykonuj ćwiczenia równowagi. Ćwiczenia równoważne są szczególnie ważne u osób starszych w zapobieganiu upadkom. Mogą to być ćwiczenia dolnej części ciała wzmacniające nogi, praktyka stania na jednej nodze lub praktyka Tai Chi. Bardzo łatwym ćwiczeniem na równowagę jest chód od pięty do palca, w którym piętę jednej stopy kładzie się na czubku stopy prowadzącej, a następnie piętę stopy na czubku drugiej stopy.
   • Poćwicz chodzenie po pokoju. Jeśli potrzebujesz, przejdź wzdłuż blatu, na którym się trzymasz.
7. 7 Pchaj się, ale nie idź za daleko. Dobrze jest popychać się, ale delikatnie, w kierunku swoich celów fitness. Uważaj jednak, aby nie naciskać zbyt mocno. Arytmie mogą być również wywołane ćwiczeniami. Dlatego bardzo ważna jest współpraca z lekarzem, przyjmowanie zalecanych leków i zwracanie uwagi na wszelkie oznaki problemu.
   • Jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów, zatrzymaj się i powiadom swojego lekarza.
   • Ćwiczenia i aktywność fizyczna są świetne dla ogólnego zdrowia serca i przynoszą korzyści, ale musisz zrozumieć znaki ostrzegawcze i współpracować z lekarzem, aby uzyskać najlepsze wyniki.
8. 8 Uważaj na oznaki, które naciskasz zbyt mocno podczas ćwiczeń wytrzymałościowych i aerobowych. Ćwiczenia wytrzymałościowe i aerobowe absolutnie należy najpierw rozpocząć pod kierunkiem specjalisty od ćwiczeń, a kardiolog powinien uzyskać jasne wskazówki dotyczące docelowego tętna i oznak wskazujących, że posuwasz się za daleko. Niektóre z tych znaków mogą obejmować:
   • Tętno powyżej docelowego tętna
   • Kołatanie serca lub jakiekolwiek poczucie nieregularnego HR (arytmia)
   • Zawroty głowy
   • Zawroty
   • Niewyraźne widzenie lub trudności ze skupieniem się na obiekcie
   • Ból w klatce piersiowej
   • Utrata przytomności
   • Niezdolność do złapania oddechu
   • Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, natychmiast zatrzymaj się i powiadom kogoś lub zadzwoń pod numer 911 (lub służby ratunkowe)
   Reklama

Część 3 z 3: Zrozumienie zaburzeń rytmu serca

1. jeden Poznaj różne rodzaje zaburzeń rytmu serca. Zaburzenia rytmu serca, znane również jako arytmie serca, zasadniczo obejmują nieprawidłowy rytm serca. Istnieje wiele różnych rodzajów arytmii serca:
   • Migotanie przedsionków (AFib): Górne komory serca, zwane przedsionkami, kurczą się z nieregularnym rytmem. Objawy AFib to zmęczenie, szybkie bicie serca, uczucie trzepotania lub uderzania w klatkę piersiową, zawroty głowy, duszność i zmęczenie podczas ćwiczeń. Nieregularne tętno może prowadzić do zastoju przepływu krwi w sercu, co może powodować zakrzepy. Te skrzepy mogą przemieszczać się do innych narządów i mogą prowadzić do udaru, zakrzepów krwi, niewydolności serca i innych powikłań związanych z sercem.
   • Migotanie komór (VFib): Dolne komory pompujące serca, zwane komorami, kurczą się z nieregularnym rytmem. VFib jest najbardziej niebezpieczną formą arytmii, ponieważ w VFib serce nie pompuje krwi, ponieważ rytm powoduje, że serce nie pompuje. Objawy są często nagłe i obejmują utratę wrażliwości bez oddychania. Niezbędna jest natychmiastowa pomoc lekarska.
   • Bradykardia: Bradykardia to powolne tętno (poniżej 60 uderzeń na minutę (bpm). Fizycznie sprawni dorośli często mają tętno poniżej 60 uderzeń na minutę ze względu na ich sprawność fizyczną. Jest to bradykardia fizjologiczna. Objawy niebezpiecznego (patologicznego) bradykardia obejmuje zmęczenie, zawroty głowy, omdlenia. Patologiczna bradykardia może powodować niewydolność serca, ból w klatce piersiowej i wysokie ciśnienie krwi.
   • Skurcze przedwczesne to wczesne bicie serca, które często opisuje się jako pomijanie uderzeń i są bardzo częste. Zwykle nie wymagają leczenia.
   • Tachykardia: Tachykardia to szybkie tętno (powyżej 100 uderzeń na minutę). Istnieją trzy formy tachykardii.
2. 2 Określ różnicę między typami tachykardii. Te trzy typy obejmują nadkomorowe, zatokowe i komorowe. Każdy typ różni się nieco od pozostałych.
   • W przypadku częstoskurczu nadkomorowego (SVT) szybkie tętno rozpoczyna się w górnych komorach serca (przedsionkach). SVT może być napadowy, co oznacza, że ​​może wystąpić nagle. SVT jest najczęstszą postacią arytmii u dzieci. U dorosłych SVT występuje częściej u kobiet. Główne objawy to szybkie bicie serca.
   • Tachykardia zatokowa to przyspieszenie akcji serca, które może być normalną reakcją na gorączkę, strach, niepokój lub wysiłek fizyczny. Może być również odpowiedzią na anemię, choroby tarczycy, choroby serca czy krwotok.
   • Tachykardia komorowa może zagrażać życiu i wymaga natychmiastowego leczenia. Objawy obejmują zawroty głowy, omdlenia i zawał serca.
3. 3 Dowiedz się, jak zaburzenia przewodzenia są powiązane z arytmią. Zaburzenia przewodzenia to zaburzenia rytmu serca, które są spowodowane opóźnieniem impulsu elektrycznego serca. Zaburzenia przewodzenia nie zawsze są związane z arytmiami, a arytmie nie zawsze są związane z zaburzeniami przewodzenia, ale mogą być powiązane. Zaburzenia przewodzenia zakłócają sygnał elektryczny, który ustala tętno i mogą obejmować:
   • Bloki gałęzi pęczka Hisa są zaburzeniem przewodzenia komór, dolnych jam serca. Często nie jest potrzebne żadne leczenie.
   • Bloki serca to te, które blokują sygnał elektryczny z przedsionków (górnych komór) do komór (dolnych komór). Bloki serca najczęściej wymagają leczenia.
   • Zespół długiego Q-T występuje stosunkowo rzadko i jest chorobą dziedziczną.
   • Choroba Adamsa-Stokesa to nagłe przerwanie normalnego bicia serca.
   • Trzepotanie przedsionków może wystąpić wraz z migotaniem przedsionków lub może wystąpić samoistnie i prowadzi do bardzo szybkiego, stabilnego bicia serca
   • Syndrom chorej zatoki pojawia się, gdy węzeł zatokowy, w którym zaczyna się sygnał elektryczny serca, nie „odpala” prawidłowo.
   • Arytmia zatokowa to zmiany częstości akcji serca podczas oddychania i występuje dość często u dzieci i nieco rzadziej u dorosłych.
   • Zespół Wolffa-Parkinsona-White'a występuje u osób z dodatkowym „obwodem” elektrycznym, który powoduje zbyt szybkie dotarcie sygnału do komór, a sygnał odbija się z powrotem do przedsionków.
   Reklama

Pytania i odpowiedzi społeczności

Szukaj Dodaj nowe pytanie Zadaj pytanie Pozostało 200 znaków Dołącz swój adres e-mail, aby otrzymać wiadomość z odpowiedzią na to pytanie. Zatwierdź
Reklama