W środę przypada 50. rocznica spotkania w hotelu Gloucester w Londynie, gdzie King i prawie 60 innych tenisistek zgodziło się utworzyć to, co dziś znane jest jako Women's Tennis Association.
OBEJRZYJ: 50. rocznica WTA: Rozdział 6: Nastoletni sen
Pół wieku później, Billie Jean King wspomina przełomowe spotkanie tenisistek w londyńskim hotelu na krótko przed ich rywalizacją w Wimbledonie i przyznaje, że nie była pewna, jak potoczy się ten dzień.
„Nie miałem pojęcia. Absolutna porażka. Bo tak naprawdę nigdy nie wiadomo. Wiedziałem, że niektórym graczom nie podobało się to, co próbowaliśmy zrobić” Król powiedział w rozmowie z The Associated Press. - I wiedziałem, że to musiało się stać tego dnia. Musiało.
W środę przypada 50. rocznica spotkania, które odbyło się 21 czerwca 1973 roku w hotelu Gloucester — około mili na południe od Hyde Parku w sercu brytyjskiej stolicy — gdzie King i prawie 60 innych graczy postanowili stworzyć coś, co dziś znane jest jako Tenisowy Związek Kobiet lub WTA. Utorowały drogę do rozwoju ich sportu i ogólnie sportu kobiet.
Planowane jest ponowne spotkanie w tym samym hotelu 30 czerwca z Kingiem, dwukrotnie wprowadzony członek Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sław i rzeczniczka równych praw wraz z kilkunastoma innymi członkami założycielami WTA, takimi jak Rosie Casals, Betty Stöve, Françoise Dürr i Ingrid Löfdahl-Bentzer.
Jakie wspomnienie najbardziej wyróżnia Kinga z tego historycznego wydarzenia?
Billie Jean King wspomina spotkanie, które 50 lat temu zapoczątkowało turniej tenisowy kobiet WTA
„Stojąc na podium i mówiąc im:„ To jest to. Musimy to zrobić. Nie zamierzam spędzać na tym więcej czasu, jeśli nie sprawimy, że to się stanie teraz. Ale wiem, że zamierzamy Zrób to.' Powiedziałem: „To jest nasz moment prawdy. To prawdopodobnie najważniejsza decyzja, jaką kiedykolwiek podejmiemy dla naszego sportu. Więc zróbmy to dobrze” - opowiada King, stukając prawą dłonią w stół. „Ciągle powtarzałem:„ Musimy to zrobić. Musimy być razem ”.
To był początek tego, co King, jak powiedziała, nazywała wówczas „związkiem”, ale to, o czym przypominał jej prawnik, bardziej właściwie nazywało się „stowarzyszeniem”, skupiającym wszystkie zawodowe tenisistki pod jednym dachem.
„Trudno było sprawić, by wszyscy czuli się tak, jakby mogli się zaangażować i nie martwić o karę. Oczekiwali, że poprowadzimy ich właściwą drogą - i zrobiliśmy to” - powiedział Casals w wywiadzie telefonicznym. „Mieliśmy nadzieję, że wykonaliśmy zadanie, przekonując kobiety, że muszą tam być. Niektóre z nich były oszołomione, ale w końcu dołączyły”.
Grupa początkowo nazywała się Women's International Tennis Association, ale teraz King żartuje, że nalegała: „Proszę, nie piszmy więcej niż trzy litery. Nie pamiętam, czy jest za dużo liter. Czy możemy po prostu napisać trzy?” W końcu został skrócony.
Zanim głosowanie zakończyło się sukcesem, King poprosił Stöve'a - holenderską zawodniczkę, która zdobyła 10 tytułów Wielkiego Szlema w grze podwójnej kobiet lub w grze mieszanej, a później przez trzy kadencje była prezydentem WTA - o zablokowanie wyjścia z sali konferencyjnej.
„Miałem tam Betty. Powiedziałem:„ Nie wypuszczaj nikogo, dopóki nie stworzymy stowarzyszenia ”- powiedział King. „Ale nikt nie wyszedł. Żadna osoba nawet nie wstała. To było niesamowite. Zwróciliśmy ich uwagę”.
King został wybrany na prezydenta, Virginia Wade została wybrana na wiceprezesa, Lesley Hunt był zastępcą wiceprezesa, Dürr i Löfdahl Bentzer byli współsekretarzami, Stöve był skarbnikiem, a Casals przewodniczył komisji do zbadania systemu rankingów.
Było to prawie trzy lata po tym, jak grupa Original 9, w skład której wchodzili King, Casals i siedem innych zawodniczek — Peaches Bartkowicz, Judy Dalton, Julie Heldman, Kerry Melville Reid, Kristy Pigeon, Nancy Richey i Valerie Ziegenfuss — podpisane kontrakty za 1 dolara z wydawcą World Tennis Magazine, Gladys Heldman, 23 września 1970 r., aby wziąć udział w pierwszym turnieju tenisowym tylko dla kobiet.
To przygotowało grunt pod obwód Virginia Slims i ostatecznie WTA.
„Prawdopodobnie dwa najszczęśliwsze dni w moim życiu – moje tenisowe życie, a nie moje prawdziwe życie – to Original 9 i WTA”, powiedział King, którego 39 trofeów Wielkiego Szlema obejmuje 12 w grze pojedynczej. „Aby skłonić ludzi do zmiany. Aby ludzie byli razem. Aby ludzie mieli jeden głos i mieli władzę”.
Kilka lat później Chris Evert przekroczyła 1 milion dolarów zarobków w karierze, będąc pierwszą kobietą-sportowcem, która tego dokonała. Dziesięć lat później Martina Navratilova dokonała tego w ciągu jednego sezonu.
„Patrząc wstecz i patrząc w przyszłość, aby zobaczyć, gdzie jest dzisiaj kobiecy tenis? Chciałbym teraz zagrać” – powiedział Casals, który zdobył osiem tytułów Wielkiego Szlema w deblu kobiet lub mieszanym i dwukrotnie był wicemistrzem w grze pojedynczej w USA. Otwarty.
Obecnie WTA ma ponad 50 turniejów na najwyższym poziomie, a także około 20 innych turniejów na niższym poziomie, a także turnieje Wielkiego Szlema – w których teraz wszystkie wypłacane są równe kwoty kobietom i mężczyznom – ponad 180 milionów dolarów dostępnych w nagrodach pieniężnych każdy sezon.
„Sport wciąż nie jest tam, gdzie byśmy tego chcieli, ale właśnie tak minęło 50 lat” – powiedziała King, klaszcząc w dłonie dla podkreślenia. „Podoba mi się fakt, że pomogliśmy też innym sportom, ponieważ budujemy kulturę sportów kobiecych. Wiem, że to my to zaczęliśmy. Jesteśmy tymi jedynymi. Nie wiem, jak długo będziemy liderami, ale wciąż jesteśmy liderami”.
