Poprzednia dziewiętnastka świata już zaliczyła niemal idealne lato, zdobywając półfinał Wimbledonu i srebrny medal olimpijski. Ale Nowy Jork może okazać się innym wyzwaniem.
NOWY JORK – Donna Vekic nie jest największą fanką Wielkiego Jabłka. To może delikatnie mówiąc.
„Nienawidzę Nowego Jorku” – mówi ze śmiertelną powagą.
Uśmiecham się, myśląc, że powiedziała żart.
„To nie jest żart!” – nalega.
Rozmawiamy o godz Klinika „Come to Play”. dla programu Harlem Junior Tennis & Education Program, przy najlepszej pogodzie, jaką miasto widziało przez całe lato. Oprócz konieczności uniknięcia kilku zabłąkanych strzałów kilku przyszłych mistrzów – Caroline Garcia, kolejny gość, robi wszystko, co w jej mocy, aby je zablokować – nie mogliśmy sobie wymarzyć bardziej sprzyjających warunków.
Vekic zaliczyła niezapomniane lato po kontuzjach kolan i stóp, które uniemożliwiły jej konsekwentną rywalizację z najlepszymi w grze.
„Korek mnie zabija” – wyjaśnia w końcu. „Zawsze, jak każdego dnia, spędzamy dwie godziny w samochodzie. Kiedy wracam do hotelu, po prostu się kładę”.
na jakim kanale leci mecz cavs
Vekic nie jest obecnie w centrum zainteresowania. 28-latek wkroczył szybką ścieżką ku renesansowi kariery od czasów Wimbledonu, gdzie po latach kontuzji kolan i stóp wdarła się do swojego pierwszego półfinału Wielkiego Szlema. Miesiąc później znalazła się na zupełnie innej nawierzchni, ale mimo to stanęła na podium igrzysk olimpijskich. Medal przywiozła do Nowego Jorku, przechowując go w hotelowym sejfie.
„Będzie ze mną przez jakiś czas” – zapewnia Vekic, który prawie całkowicie opuścił letnie igrzyska.
„Miałam tak silny ból ramienia, że w dniu lotu do Paryża brałam antybiotyki” – wspomina. „Byłem martwy, a potem byłem bardzo zdenerwowany, ponieważ czułem, że cała Chorwacja patrzy”.
Zobacz ten post na Instagramie
Poza kortem Vekic stworzył małą, ale potężną markę lifestylową, projektując linię odzieży inspirowanej klubami country dla tytułowego *Kobiecy sport* i uruchomienie *DNNA* , wielokrotnie nagradzana kolekcja świec i zapachów do wnętrz .
W przeciwnym razie jest całkowicie bezpretensjonalna.
„Kiedy po Wimbledonie pojechałem do Chorwacji, wiele osób podeszło do mnie i powiedziało: «Gratulacje», a ja na początku pomyślałem: «Kurwa, powinieneś powiedzieć «przepraszam», a nie «gratulacje»”. ”
Teraz może się z tego śmiać, ale jej półfinałowa porażka z Jasmine Paolini w All England Club był na tyle niszczycielski, że aż dziw, że nie wykoleił całkowicie jej sezonu.
„Nie wiem, czy w ogóle się po tym otrząsnęłam” – przyznaje.
Zawsze będę zaangażowany w tenis w taki czy inny sposób. Bardzo podobają mi się zajęcia, podczas których mogę pracować z dziećmi, a po moich sukcesach na Wimbledonie i igrzyskach olimpijskich wiele dzieci zaczyna grać w tenisa w Chorwacji. To niesamowite. Donna Vekić
Po secie i przerwie w meczu z finalistką Rolanda Garrosa Vekic zmagała się z bólem prawej ręki i ostatecznie przegrała jeden z najlepszych meczów 2024 roku w dogrywce w trzecim secie.
Patrząc wstecz, dziękuje tym pełnym dobrej woli kibicom, że przetrwali kontuzję i niespodziewaną chorobę, aby móc rywalizować dla swojego kraju.
„Wielu z nich mówiło mi, że oglądali tenis po raz pierwszy od czasu gry Gorana Ivanisevicia. Zatem dla nich to, że mnie obserwowali, że oglądali kobiecy tenis, naprawdę wiele znaczyło.
„A 10 dni później miałem medal!”
gdzie obejrzeć Aliistę
Oczywiście nic w Paryżu nie przyszło łatwo. Przeforsowała jeden dogrywka, pokonując rozstawioną z numerem 2 Coco Gauff, a drugiego pokonała Martę Kostyuk i dotarła do rundy medalowej. W półfinale z Anną Karoliną Schmiedlovą Vekic znalazła się w meczu, który faktycznie trzeba wygrać po tym, jak pierwsza na świecie Iga Świątek przegrała tego samego dnia w półfinale .
Zobacz ten post na InstagramiePost udostępniony przez Chorwacki Komitet Olimpijski (@hrvatski_olimpijski_odbor)
„Mam na myśli, cholera jasna” – woła. „Kiedy zobaczyłem, że Iga jest zagubiona i wtedy I przegrałem, musiałbym grać z nią następnego dnia o 14:00 i to było tak, jakbym miał zacząć swój półfinał o 21:00? Pomyślałem: nie ma opcji, żeby to stracić!”
Trenowany z daleka przez członkinię amerykańskiej Galerii Sław Pam Shriver, były zawodnik z numerem 19 wyłonił się z zupełnie innego zawodnika niż ten, który miał trudności z wyeliminowaniem Paoliniego. Przegrała seta 6:0 i zapewniła sobie miejsce na podium.
„Przysięgam na Boga, przez cały mecz nie wiedziałem, jak się nazywam i co się dzieje. Po prostu byłem w tej chwili, próbowałem wbić piłkę w boisko i nie próbowałem za dużo myśleć.
„Ale przy wyniku 5:0, 40:0 zdałem sobie sprawę: to jest to, nie ma mowy, żebym przegrał ten mecz. Uśmiechałem się, ale kiedy podniosłem rękę do serwisu, zauważyłem, że bardzo się trzęsie. To było bardzo stresujące, ale potem był to najwspanialszy moment w moim życiu.”
US Open
Nie rozpoczęte Szacowany początek R128 - Singiel kobiet Prawdopodobieństwo wygranej D. Vekić 75,6%Zainspirowana, ale wyczerpana emocjonalnie Vekic nie jest do końca pewna, w jaki sposób ogranicza swoje szanse na turnieju Open, gdy zbliża się powrót do pierwszej dwudziestki.
„Mam wrażenie, że wszystko już trochę do mnie dotarło” – mówi, uchylając się od kolejnego błędnego strzału jednego z młodych zawodników. „Teraz, gdy mam medal, czuję, że mi się udało. Jeśli nie wygram nic więcej, będzie dobrze. Ale na pewno zmotywowało mnie to jeszcze bardziej, nie tylko medal, ale półfinał Wimbledonu. Bycie tak blisko finału pokazało mi, że mogę to zrobić i to.”
Vekic dotarła do ćwierćfinału w 2019 r., będąc u szczytu swoich możliwości, ale pomimo wieloletnich sukcesów na kortach trawiastych woli wolniejszy kort twardy.
„W Cincinnati było jak gra na lodzie, więc tutejsze korty są nieco wolniejsze niż w Cincinnati” – mówi i dodaje: „Dzięki Bogu!” dla podkreślenia.
ok, koniec ze spamem związanym z igrzyskami olimpijskimi, ale dlaczego te dwie są w PEŁNYM GLAMIE, podczas gdy inne wyglądają, jakby nie spały od lat 😭 do widzenia pic.twitter.com/v4W3jXOBzQ
— f ❁ (@kerber_IN) 18 lipca 2024 r
Jedna rzecz, którą lubi w Nowym Jorku? Jej zdjęcie legitymacyjne, które pasuje do pełnego blasku olimpijskiego zdjęcia, które stało się wirusowe pośród szeregu bardziej niefortunnych wysiłków .
„Człowieku, nie mam pojęcia, jak oni to osiągnęli” – pisze później z lawiną emoji płaczących i śmiejących się. To zdjęcie z mojego prawa jazdy!”
Jak jej wtedy powiedziałem: jeśli pozostaniesz gotowa, nie musisz się przygotowywać.
„Trudno jest pobić srebrny medal, ale wciąż mamy przed sobą Wielki Szlem” – zgodziła się. „Być może mój najlepszy moment jeszcze przed nami”.
