Kontrolowała swoje emocje, zatrzymała się w połowie załamania – a nawet nakłoniła amerykańską publiczność do okazania jej trochę miłości wobec Jessiki Peguli.
© Matta Fitzgeralda
Co robisz, jeśli nie podoba ci się hałas, jaki tłum robi dla twojego przeciwnika? Jeśli jesteś Aryną Sabalenką, powiedz im, żeby zamiast tego zrobili to za ciebie.
Czy możesz włożyć buty tenisowe do suszarki?
Podczas zeszłorocznego finału US Open Sabalenka stwierdziła, że ryk, jaki proamerykańska publiczność wydała pod adresem jej przeciwniczki, Coco Gauff, był tak głośny, że „zatkało mi uszy” i doprowadził do jej załamania wypełnionego błędami. W tym roku, po tym, jak przez ponad godzinę słyszała, jak ten sam tłum ryczał w ten sam sposób na cześć Jessiki Peguli, Sabalenka postanowiła poprosić – a właściwie zażądać – o odrobinę tej miłości do siebie. Fani z Nowego Jorku, którzy nigdy nie odrzucą prośby o zabranie głosu, są zobowiązani.
Być może nie był to powód, dla którego Sabalenka ostatecznie pokonała Pegulę w dwóch zaciętych, emocjonujących setach 7:5, 7:5 i zdobyła swój trzeci tytuł Wielkiego Szlema. Był to jednak kolejny, wśród wielu, przejaw długotrwałej ewolucji 26-latka jako zawodnika i osoby. Zamiast zwiesić głowę i pozwolić tłumowi ją wykrzyczeć, zachowała swobodę, dobrze się bawiła z tą sytuacją i sprawiła, że poczuła się mniej przytłaczająca.
„Usłyszałam wiele wsparcia” – powiedziała Sabalenka podczas późniejszej ceremonii wręczenia trofeum. „Dopingowałeś mnie w tych dobrych chwilach”.
Nie wiń tygrysa za to, że ma ostre pazury ‚
— Kanał tenisowy (@TennisChannel) 7 września 2024 r
(przez @usopen ) pic.twitter.com/fHZKtzsjEp
Sabalenka straciła tylko jednego seta w siedmiu meczach w Nowym Jorku, ale zdobyła więcej niż tylko swój pierwszy tytuł w US Open. Od 2021 roku dwukrotnie przegrała w półfinale i raz w finale na Flushing Meadows, a każda porażka łamała jej serce. Najpierw w trzecim secie zmierzyła się z mało znaną Leylah Fernandez 6:4. Następnie przegrała z Igą Świątek po trzecim prowadzeniu 4:2. W końcu po wygraniu pierwszego seta ponownie upadła Gauffowi i wrzuciła dwie rakiety do kosza na śmieci w szatni. Za każdym razem to emocje Sabalenki, a także umiejętności jej przeciwnika, przypieczętowały jej los.
Wydawało się, że w ten weekend ten sam los czekał ją przy trzech różnych okazjach.
W półfinale przeciwko innej Amerykance, Emmie Navarro, Sabalenka straciła prowadzenie w drugim secie, a następnie straciła prowadzenie w dogrywce. Spojrzała na swój zespół. Przewróciła oczami. Uderzyła rakietą w kort. Jednak gdy wydawało się, że kolejne załamanie już się zbliża, zebrała się, przestała narzekać i bezbłędnym tenisem wyeliminowała Navarro.
„Pomyślałam: «Nie, nie, nie, Aryno, to się więcej nie powtórzy»” – powiedziała po pokonaniu Navarro. „Musisz panować nad swoimi emocjami. Musisz skupić się na sobie.”
„Naprawdę się cieszę, że wyciągnięto wnioski”.
„Wiem, że muszę to zrobić” – powiedziała Sabalenka. „To jedyny sposób, w jaki to na mnie działa”.
© Matta Fitzgeralda
niebieskie dżinsowe buty do tenisa
W sobotę przeciwko Peguli Sabalenka ponownie sprawdziła swoją umiejętność kontrolowania emocji, zdobywając prowadzenie w obu setach, by tylko patrzeć, jak wyparowują.
W pierwszej serwowała przy stanie 5:3, ale nagle opadły ją nerwy. Popełniła podwójny błąd, posłała forhend o długości 3 metrów i została złamana.
W drugim secie podwyższyła na 3:0 i wydawało się, że złamała ducha Peguli. Jednak po tym, jak Pegula obronił break point na 0:4, Amerykanka odzyskała formę i koncentrację, a publiczność zareagowała. Sabalenka była zaskoczona i nie potrafiła odpowiedzieć na lepszą grę Peguli. W mgnieniu oka przegrywała 3:5.
Jessica Pegula w biegu znajduje przepustkę! pic.twitter.com/KSyUrLf3BR
— US Open Tennis (@usopen) 7 września 2024 r
„Myślałam, że była bardzo przygnębiona emocjonalnie po „Trzech miłościach” – powiedziała Sabalenka. „Myślę, że nie byłem gotowy i obudziłem się dopiero, gdy było 3-5. Powiedziałem: „Muszę wrócić i muszę zdobyć tę grę”.
Przy wyniku Peguli serwującym przy stanie 5:4 Sabalenka pokazała zapał swojej mistrzyni i atletyzm swojej mistrzyni. Rozpoczęła grę wysokim podskokiem po woleju z bekhendu, a zakończyła forhendem, który wylądował na linii bocznej i zapewnił zwycięzcę.
„Wiem, że muszę to zrobić” – powiedziała Sabalenka. „To jedyny sposób, w jaki to na mnie działa”.
Wyszła na prowadzenie i wyrównała seta na 5:5. Dwa mecze później zdobyła tytuł US Open.
„Pamiętam tylko te wszystkie trudne straty, przez które musiałam przejść” – powiedziała. „Wszystkie te trudne lekcje, aby utrzymać to piękne trofeum”.
„Za każdym razem, gdy widzę swoje nazwisko na tym trofeum, jestem z siebie taki dumny, jestem dumny z mojej rodziny, że nigdy nie zrezygnowali z moich marzeń i że robili wszystko, co w ich mocy, aby utrzymać mnie przy życiu”.
© Matta Fitzgeralda
Sabalenka, jak zawsze po zwycięstwie, okazała się ostatecznie za silna dla Peguli. Dyktowała swoim serwisem, odbiciem i uderzeniami po ziemi, nieustannie się spieszyła i nękała Pegulę. Sabalenka zdobyła 40 punktów do 22 dla Peguli i miała 18 z 23 trafień przy siatce. W każdym secie traciła kontrolę nad grą, tak jak traciła ją tutaj w przeszłości. Ale tym razem udało jej się odzyskać dowodzenie.
ile punktów w tie-breaku w tenisie
„Myślę, że psychicznie stałam się naprawdę silna” – Sabalenka powiedziała ESPN, gdy zapytano ją, co się zmieniło, że została mistrzynią Wielkiego Szlema. „Ciągle sobie przypominam: «No dalej, Aryno, wiele przeszłaś, powoli wszystko do ciebie wróci».
Najcięższą porażką, jaka spotkała Sabalenkę, była śmierć jej ojca, Siergieja, mężczyzny, który wprowadził ją do tenisa, w wieku 43 lat.
Po stracie ojca moim celem zawsze było umieszczenie naszego nazwiska w historii tenisa. Aryny Sabalenki, w sobotę
„Za każdym razem, gdy widzę swoje nazwisko na tym trofeum, jestem z siebie taki dumny, jestem dumny z mojej rodziny, że nigdy nie zrezygnowali z moich marzeń i że robili wszystko, co w ich mocy, aby utrzymać mnie przy życiu”.
Teraz Sabalenka – imię Siergieja i imię Aryny – na zawsze zapisały się w historii US Open.
